WILLEMSTAD — De beslagen en derdenbeslagen ten laste van de Isla-raffinaderij maken onder de werknemers en oud-werknemers van de raffinaderij tal van emoties los, uiteenlopend van boosheid tot teleurstelling, maar bezorgdheid voert de boventoon.
De Isla-werknemers vrezen dat de onderhandelingen van de overheid met PdVSA, voor schonere productie door een overstap op gas, afgebroken worden. Er heerst ook zorg dat PdVSA besluit haar complete operationele activiteiten op het eiland te staken, en daarmee voor baanverlies.
Gisteren lieten we PWFC-leider Angelo Meyer aan het woord, vandaag geven verschillende (oud-)medewerkers hun mening.
Gepensioneerde Hubert Labordus is druk in gesprek met zijn oud-collega’s. Als hij wordt benaderd gaat hij rechtop zitten en met een trotse blik in zijn ogen zegt Labordus: “Ik heb vanaf mijn 18e op de raffinaderij gewerkt, 40 jaar dus. Ik heb zowel onder de Shell als onder PdVSA gewerkt.”
Shell besloot haar olieraffinage activiteiten op Curaçao in 1985 te staken en de overheid kocht de raffinaderij voor een symbolisch bedrag van één gulden, waarop PdVSA de exploitatie van de raffinaderij overnam.
Volgens de gepensioneerde gaat het de Stichting Humanitaire Zorg Curaçao (SHZC) – hoofdeiser namens 24 bewoners ‘onder de rook’ – en mede-eiser stichting Schoon Milieu Op Curaçao (Smoc) ‘puur om het geld’. “Ach, dit alles is omdat een paar mensen profijt ruiken. De mensen die echt onder de rook wonen, zullen geen dubbeltje krijgen van die 75 miljoen gulden.”
‘Stoken’
“Er zijn een paar boemannen de hele tijd aan het stoken”, aldus de gepensioneerde, “zoals Gachi Leito die nota bene jarenlang als manager op de milieuafdeling van de raffinaderij heeft gewerkt. Waarom als alles zo fout was en is, heeft hij er toen niet voor gezorgd dat de processen verbeterd werden, nee nu wordt er van alles geroepen.
Oh, en ik vindt die Green Town ook helemaal niks. Ik geloof er gewoon niet in.” Op de stelling dat de milieustichtingen zeggen tegen de overmatige vervuilende uitstoot (normoverschrijdingen), voor de gezondheid van de bewoners op te komen, reageert Labordus druk gesticulerend en al wijzend met het Curaçaos vlaggetje dat hij in handen heeft: “Maar de BOO verbrandt vieze asfalt- fuel en zorgt voor veel vervuiling, waarom wordt daarover niet moeilijk gedaan. Nee, men wil alleen de raffinaderij hier weg hebben.
Wat gezondheid betreft, ik heb mijn hele leven lang aan verschillende sporten gedaan waaronder ook basketbal en ben gezond”, aldus Labordus. Op zijn uitspraak over zijn sportverleden wordt door een omstander al ja-knikkend beaamd ‘dat hij een goeie sporter was’.
Labordus: “Ik kom ook uit de wijk onder de rook, naast Marchena, mijn moeder is 98 jaar geworden en nooit ziek geweest en mijn overige familie die er woont, ook niet”, aldus de gepensioneerde raffinaderij werknemer.
Een Isla-medewerker die niet bij naam genoemd wenst te worden, geeft zijn ervaringen met PdVSA als volgt weer: “Ik heb ook de Shell-periode meegemaakt en ik moet echt zeggen dat PdVSA de werknemers veel beter behandelt en conform internationale normen betaalt. De mensen verdienen fair, kunnen een hypotheek afsluiten en beschikken over goede secundaire arbeidsvoorwaarden. We worden in vergelijking beter gewaardeerd”, aldus de medewerker.
Ook hij benadrukt dat de Isla-medewerkers ‘graag een schone productie zien door een overstap op gas met minder vervuiling’. “Maar daar is een grote investering mee gemoeid, daar moet wel even geduld voor zijn, de onderhandelingen lopen goed. Als nu de grote beslagen doorgang vinden, brengt men de onderhandelingen in gevaar.
Toerisme alleen als bron van deviezen en arbeidsverschaffing voor het eiland, is naar mijn mening niet voldoende. Om maar een voorbeeld te noemen, een beveiligingmedewerker/ bewaker verdient vier keer meer dan een bewaker in de toeristische sector.
Een goed lopende/ontwikkelde industrie op het eiland, komt de economie in alle opzichten ten goede. Met een schone productie op gas komt de aanwezigheid van deze industrie iedereen op het eiland ten goede”, aldus de werknemer. Hij benadrukt dat het eiland bij eventueel vertrek van de Isla ook wat zou verliezen: “Naar mijn mening wordt de werknemers veel bijgebracht over arbeidsdiscipline waarbij procesmatig denken een belangrijk deel van hun leven wordt. Behalve dat het een stabiele inkomstenbron oplevert waarbij vele gezinnen onderhouden worden, dragen de medewerkers deze werkethiek en kennis ook middels opvoeding over aan hun kinderen, dus binnen het gezin. Dit is vormend, waarbij de kinderen door stabiliteit en opvoeding bijvoorbeeld ook op school beter presteren”, aldus de Islawerknemer.
Bron: Amigoe
Waarom reageer je dan?
Zinloos om hierop te reageren 🙂
Buiten zinnen dus??
Had ik gewoon zin in… 🙂
Wat een onzinnig commentaar?
He, zie je wel Sonny, dat je best wel eens wat zinnigs kan zeggen…als je maar je best doet !! 🙂
Mooie verhaal van een ieder, ook van de oude werknemers. Venezuela is op dit moment zo goed als failliet. Als eerste. Wij krijgen zeer zeker een flink aantal op het eiland. Feit is dat wij moeten denken aan in eerste instantie de gezondheid van jouw bevolking en daarnaast kijken hoe je een reffinaderij gaat sluiten als hun land Economisch instort. De heer Labordus lijkt mij een gozond persoon in zijn familie zijn mensen 98 geworden. Bij toeval. Wie weet zij had 110 kunnen halen. Als een enkele het overleeft zegt niets. Men moet echt nu het probleem Venezuela onderzoeken. Wat voor een gevolg heeft het voor ons eiland. Om te draaien om een bedrijf is slecht. De overheid had allang de oplossing moeten voorleggen. Blijkbaar hebben ze het niet.
Uitstekende analyse
Het gebrek aan kwaliteit van de pers op dit eiland wordt door Amigoe schrijnend in beeld gebracht. De rechter heeft gesproken, betrokkenen hebben geen mogelijkheden nog langer te rekken of te traineren. Nu komen de tranentrekkende verhalen, die overigens nergens op slaan in de krant. Isla is leeggezogen door PdVsa. Er wordt niet onderhandeld , er zijn geen nieuwe contacten , de olie uit Maracaibo is van een onverkoopbaar slechte kwaliteit, die ook nog eens vrijwel niets oplevert. Alleen plannen maken de raffinaderij niet schoner. Overstappen op schoon gas kost drieduizend miljoen dollar. Dat gaat niemand doen. Isla wordt doodgebloed door PdVsa. Ze profiteren zolang dat kan en dan laten ze de boel de boel. Curacao moet z’n knopen tellen, voordat het de boot ingaat.
Maar goed dat er een Greentown plan klaarligt.
hun raadgever is: ANGST.
jammer dat deze mensen geen centimeter verder kunnen kijken dan hun neus lang is.
zij hebben jarenlang mee gedaan aan de vergiftiging van 20.000 mensen onder de rook.
alleen als je daar woont en je moet je huis regelmatig schoonmaken van de groene aanslag, dan weet je ook wat inademt!!
.
De proces-technieken van olie-raffinaderijen is iets waar je als medewerker tros op kunt zijn. Daar kan ik me alles bij voorstellen. Als je jarenlang bij dezelfde raffinaderij werkt en geen ervaring hebt met de modernere technieken, dan wordt je horizon niet verlegd.
Een vast inkomen en zekerheden voor je eigen toekomst worden dan belangrijker.
En… uiteindelijk zijn alle werknemers van de Isla ook maar gewone poppetjes, die in dienst kunnen blijven zolang er winst gemaakt wordt.
deze jaren lange profiteurs ? het vaandel van hun is, ike ike en laat de rest in de kanker lucht stikken. om misselijk van te worden,maar het is gebeurd met de ISLA als zij niet schoner worden.Maar over 4 jaar sluiten zij toch uit eigen wil, licht het land Venezuela totaal op hun kont, helaas voor de arme stakker daar.