WILLEMSTAD — De scheepvaart gerelateerd aan de oliesector staat onder enorme druk, zo blijkt uit navraag door de Amigoe. Het gaat hier onder meer om exploitanten van boorplatformen, boorschepen en ‘jackup-rigs’ (hefplatformen van een kleiner formaat, red.).

Zo hebben volgens een expert de aankondiging van de executoriale veiling van het vrij nieuwe boorschip de ‘Deepsea Metro II’, dat al vanaf medio juli in Boca Samí aangemeerd ligt, en de verkoop van de ‘Castoro 7’ aan een ‘scrapyard’ voor sloop, te maken met de aanhoudende daling van olieprijzen.

Of dit mogelijk een nadelige uitwerking op de klandizie van het eiland zal hebben, wordt desondanks ontkend, dit onder het motto ‘ieder nadeel biedt ook voordelen, ofwel nieuwe kansen’. Uitgelegd wordt dat rederijen en exploitanten onder de dalende olieprijzen binnen deze industrie minder opdrachten krijgen en dat zij daarom onder meer genoodzaakt zijn om de boorplatformen en schepen naar rendabiliteit te beoordelen voor eventueel behoud. Men verwacht dat door de langere periodes tussen de verstrekking van nieuwe opdrachten in, en beslagen door banken op vaartuigen van rederijen die in moeilijkheden zijn geraakt, de kans ‘juist groter is dat er meer boorplatformen en schepen naar het eiland uit zullen wijken om voor langere tijd aan te meren’. Dit door de gunstige benedenwindse ligging van het eiland en de naar verhouding soepele immigratieafhandeling.

Verder blijkt volgens de scheepvaartexpert dat oudere schepen nu onder druk van de ongunstige omstandigheden binnen de sector sneller voor schroot worden verkocht en dat men zich probeert te richten op vernieuwing van de vloot, wat tot een grotere efficiëntie kan leiden. Dit mits er überhaupt een opdracht wordt binnengehaald. Zo is de Deepsea Metro II, een boorschip dat in 2011 door scheepswerf Hyundai Heavy Industries in het Zuid-Koreaanse Ulsan werd afgeleverd, nog vrij nieuw. Dit in tegenstelling tot de Castoro 7 die onlangs na een jaar op het eiland aangemeerd te hebben gelegen, richting een scrapyard werd gesleept. Welingelichte bronnen melden dat ondanks ‘een beslagname door de bank’ voor het halfjarig verblijf van de Metro II op het eiland alle betalingen ‘netjes zijn voldaan’. Zo voltooide het schip reeds in mei de laatste opdracht voor het Braziliaanse staatsoliebedrijf Petrobras om vervolgens naar het eiland uit te wijken. Bij beslagname van waardevolle boorschepen willen banken deze veiligstellen waarbij er sowieso sprake is van langere aanmeerperiodes.

Bleke toekomst

Middels een advertentie in deze krant verscheen vorige week de aankondiging van de executoriale veiling van dit boorschip op 1 februari 2016. Hierin wordt de partij die tot executie van het vonnis overgaat, de DVB Bank America NV genoemd. Volgens deze advertentie is de huidige eigenaar van het vaartuig, Chloe Marine Corporation LTD, gevestigd op Bermuda. Het voornoemde schip en zijn zusterboorschip ‘Deepsea Metro I’ werden door een consortium geëxploiteerd; het Noorse Odfjell Drilling dat voor 40 procent eigenaar is en Chloe Marine Corporation voor 60 procent. Medio augustus doken er al berichten op dat Odfjell Drilling de boorschepen te koop had aangeboden. De berichten van offshorepost.com spraken van een ‘bleke toekomst’ voor dit consortium als de schepen bij het uitblijven van nieuwe opdrachten stil zouden blijven liggen. Ook werd melding gemaakt van het feit dat er zich geen geïnteresseerde kopers hadden aangediend en er een dagtarief van 500.000 dollar per schip geldt.

Voor het zusterschip de Deepsea Metro I wist het consortium nog een contract van 40 miljoen dollar binnen te slepen in Vietnam, voor de Vietnamese tak van het Russische oliebedrijf Gazprom, Vietgazprom. De contractduur is ongeveer twintig weken en loopt medio 2016 af. Het consortium liet bij het binnenhalen van deze opdracht in Vietnam nog opgelucht weten: “We zijn in deze uitdagende markt verheugd deze opdracht veilig te hebben gesteld.” De lokale scheepvaartexpert wijst er in dit kader op dat de Metro II juist door deze omstandigheden zo lang op Curaçao heeft vertoefd en dat het, ondanks de voornoemde omstandigheden, grote inkomsten voor het eiland genereert. Dergelijk nieuwe boorschepen en platformen zijn tussen de 600 en 800 miljoen dollar waard en zoals bekend brengen deze schepen en platformen van een grotere omvang meer haven- en liggelden op voor de Curaçao Ports Authority (CPA). Ook worden zoals bekend tal van diensten en producten lokaal afgenomen en deze spin-off genereert een positieve impact voor de economie.

Blijven trekken

Begin deze maand trok ook het bericht de aandacht dat ‘Vantage Drilling’ – lokaal bekend van de regelmatige bezoeken van het olieboorschip ‘Titanium Explorer’ – surseance van betaling krijgt. In de Verenigde Staten gaat dit via de zogenoemde ‘Chapter 11’ van de Bankruptcy Code. Binnen deze regeling kan een debiteur een reorganisatieplan indienen om een bedrijf in leven te houden en de crediteuren op termijn af te betalen. Vantage Drilling heeft volgens marketwired.com ‘een schuld van 1,6 miljard dollar’ en kon door een beroep te doen op Chapter 11 binnen de overeenkomst 152 miljoen dollar aan jaarlijkse rentelasten elimineren. Ondanks ‘de moeilijke tijden’ blijken de opdrachten voor de bouw van nieuwe schepen/platformen niet te zijn ‘opgedroogd’. Zo staat volgens de expert de oplevering van ongeveer 26 nieuwe boorplatformen en -schepen en ‘jackup-rigs’ voor komend jaar gepland, en draait onder meer de scheepswerf Hyundai Heavy Industries nog op volle toeren. In dit licht wordt dan ook geconcludeerd dat zich voor Curaçao en Aruba tal van nieuwe kansen voordoen, waar de eilanden ‘hard aan moeten blijven trekken’. “Als de eilanden hier slim op inspelen door het bieden van voldoende adequate aanlegmogelijkheden, kan dit extra inkomsten genereren aan haven- en liggelden, iets wat al vele mijloenen heeft gegenereerd.”

Bron: Amigoe