DEN HAAG — Het bezwaar tegen Nederlandse regels voor personenverkeer binnen het Koninkrijk is opgenomen in een lijst van internationale aanbevelingen aan Nederland op het gebied van mensenrechten.

Het overzicht bevat verder aanbevelingen om discriminatie op de Nederlandse arbeidsmarkt tegen te gaan en de situatie te verbeteren in gevangenissen op Curaçao, Aruba, Bonaire en St. Maarten.

Het overzicht bevat in totaal bijna 500 aanbevelingen en maakt deel uit van het Nationaal Actieplan Mensenrechten. Op verzoek van de Tweede Kamer heeft minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties het overzicht openbaar gemaakt. De aanbevelingen zijn met name afkomstig van de Verenigde Naties en de Raad van Europa, die toezicht houden op de naleving van verdragen die door Nederland zijn geratificeerd.

“Deze aanbevelingen zijn niet juridisch bindend, maar worden desalniettemin op serieuze wijze door Nederland bestudeerd, overwogen en indien mogelijk en wenselijk ook opgevolgd”, schrijft Plasterk in een toelichting. Verder merkt de minister op dat een aantal aanbevelingen niet meer van toepassing zijn op de huidige situatie, maar voor de volledigheid toch zijn opgenomen. Ook is een aantal aanbevelingen gebaseerd op een incorrect beeld van de Nederlandse situatie.

Personenverkeer

De aanbeveling over personenverkeer is gedaan door de Europese Commissie tegen Racisme en Intolerantie (ECRI), onderdeel van de Raad van Europa. “De ECRI adviseert de Nederlandse autoriteiten met klem ervoor te zorgen dat alle wetsvoorstellen gericht op ongelijke behandeling van Nederlandse onderdanen uit Aruba, St. Maarten en Curaçao wat betreft hun vrijheid van verplaatsing binnen het Koninkrijk en het afnemen van hun recht niet uit het grondgebied van het Koninkrijk te worden gezet, worden ingetrokken.”

Daarnaast vraagt de ECRI met klem aan de Nederlandse regering om de verklaring in te trekken die werd toegevoegd aan het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. Het betreft de verklaring dat de Antilliaanse eilanden beschouwd moeten worden als een afzonderlijk gebied. In de praktijk betekent dit dat het recht van inwoners op de vrijheid van verplaatsing beperkt is tot dat gebied. Oorspronkelijk was die verklaring overigens bedoeld als rechtsgrond voor toelatingsbeleid in de toenmalige Nederlandse Antillen, zodat de massale instroom van Europese Nederlanders kon worden beperkt, zoals de Raad van State vorig jaar nog opmerkte.

In het overzicht wordt niet expliciet verwezen naar de initiatiefwet van VVD-Tweede Kamerlid André Bosman, die in eerste instantie geen reisbeperkingen kent, maar wel voorwaarden verbindt aan de vestiging van Curaçaoënaars, Arubanen en Sintmaartenaren in Nederland. Het wetsvoorstel staat nog steeds op de agenda van de Tweede Kamer, maar met de opmerking dat de eventuele voortzetting van de behandeling in overleg met Bosman wordt bepaald.

Discriminatie

Het overzicht bevat ook verschillende aanbevelingen op het gebied van minderhedenbeleid. In algemene zin wordt gevraagd om maatregelen te nemen tegen discriminatie op de arbeidsmarkt en in het onderwijs. De ECRI vraagt daarnaast aandacht voor de sociale situatie van Curaçaoënaars, Arubanen en Sintmaartenaren, zowel voor deze groep in Nederland als voor de inwoners van de drie Caribische landen. Slechte sociale omstandigheden, een grote afhankelijkheid van bijstandsuitkeringen en hoge criminaliteit worden als veelvoorkomende problemen genoemd.

Ook moet Nederland ervoor zorgen dat inwoners van de drie landen niet ongelijk behandeld worden als daar geen objectieve of redelijke rechtvaardiging voor is. Tot slot wordt Nederland gevraagd om Curaçao, Aruba en St. Maarten ondersteuning te bieden bij de oprichting van een mensenrechteninstituut en wetgeving en beleid op het gebied van mensenrechten. Voorwaarde is dat hier wel om verzocht moet worden door de landen.

Bron: Amigoe