DEN HAAG — Het is moeilijk vast te stellen of de Isla te veel zwaveldioxide uitstoot op basis van de metingen door de GGD Amsterdam in de periode 2011-2014. Minister Ronald Plasterk schrijft dit in antwoord op vragen van GroenLinks-Tweede Kamerlid Liesbeth van Tongeren.

In de milieuvergunning voor de Isla staat een toegestaan jaargemiddelde van maximaal 80 microgram per kubieke meter vermeld, schrijft Plasterk. “In hoeverre Isla dit verbod overtreedt, is aan de hand van de meetrapporten van de GGD Amsterdam moeilijk vast te stellen, aangezien meerdere inrichtingen op en rond het Isla-terrein bijdragen aan de vervuiling”, aldus de minister.

De minister schrijft verder dat de Curaçaose regering druk bezig is met het uitwerken van scenario’s voor een schonere raffinaderij. “Uit het gesprek dat ik onlangs nog met minister-president Whiteman had, leid ik af dat de regering van Curaçao de zorgen over het milieu en de volksgezondheid deelt en oplossingen verkent. Nederland is verder bereid om Curaçao bij te staan met kennis en expertise, indien hier om wordt verzocht”, aldus Plasterk.

Rijksministerraad

Van Tongeren vroeg ook waarom de Rijksministerraad nog steeds niet heeft ingegrepen om de vervuiling aan te pakken. Hierop antwoordt Plasterk heel kort dat het een autonome aangelegenheid van Curaçao betreft.

Reactie Smoc

Stichting Schoon Milieu op Curaçao (Smoc) stelt in een algemene reactie dat minister Plasterk de Tweede Kamer ‘onjuist informeert’. “In 2008 lieten Kamerleden van VVD (Mark Rutte), SP, CDA, GroenLinks en de PvdA – de partij van Plasterk – met Kamervragen letterlijk weten dat mensenrechten op Curaçao werden geschonden en dat er op Curaçao sprake was van ondeugdelijk bestuur inzake de Isla.” Smoc stelt deze opvatting nog steeds te delen maar dat Rutte en Plasterk dat niet meer doen, en dat laatstgenoemde ‘eromheen draait’.

“Dat terwijl in 2010 het onrechtmatig handelen van de Isla is vastgesteld door de rechter op Curaçao in hoger beroep. Ondertussen neemt de overlast weer hand over hand toe. Dat weet Plasterk ook en noemt dat ook in zijn informatievoorziening aan de Kamer, om vervolgens met geen woord te reppen over het civiele eindvonnis van 2010. Belangrijke informatie wat Smoc betreft. Sterker nog, Plasterk begint zowaar te stellen: er zijn ook andere vervuilers dan alleen de Isla. Hiermee gaat hij mee in de mistwolk die de Isla probeert op te trekken in het publieke mediadomein, wat de Curaçaose overheid maar al te fijn vindt”, aldus de stichting die meent dat ‘de Isla de grootste vervuiler is’.

“Dit helaas, met vlag en wimpel. Voorts neemt Plasterk ook niet de moeite om de nog steeds onbeantwoorde brief van 3 augustus, mee te nemen in zijn informatievoorziening, waarin Smoc duidelijk de milieuproblematiek aanstipt met passende duiding: mensenrechten worden geschonden en er is sprake van ondeugdelijk bestuur zoals in 2008 keurig door de Kamerleden werd opgemerkt.” Smoc meent verder dat in dit geval, politiek-bestuurlijk gezien, de Isla niet meer een milieuzaak is binnen het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden, maar een zaak die binnen de categorie van Art. 43 (lid 2) zou vallen.

“Dat weet Plasterk ook, al heel lang, aangaande deze Shell-erfenis wat ook weer een gevoelig punt is. De Koninkrijksregering moet dus ingrijpen, want bestuurlijk Curaçao kan dit als klein eiland niet alleen en toont al decennialang ook niet de wil om het alleen te doen. Hiervoor betalen met name de mensen onder de rook de hoogste prijs, zij zijn dan ook alle vertrouwen kwijt in welke politicus waar dan ook binnen het Koninkrijk der Nederlanden.”

Bron: Amigoe