30 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Amigoe | Sehos en arts aansprakelijk voor falen bij verkeersslachtoffer

HomeMediaAmigoe | Sehos en arts aansprakelijk voor falen bij verkeersslachtoffer
Sehos en arts aansprakelijk voor falen bij verkeersslachtoffer | Antilliaans Dagblad
Sehos en arts aansprakelijk voor falen bij verkeersslachtoffer | Antilliaans Dagblad

WILLEMSTAD — Het St. Elisabeth Hospitaal (Sehos) is hoofdelijk aansprakelijk voor het falen door een anesthesist, waardoor in 2001 het slachtoffer van een verkeersongeluk bij de voorbereiding op een operatie overleed.

Dat oordeelde de rechter vorige week in een civiele zaak die in 2004 aanhangig werd gemaakt door de zoon van de patiënt. Twee medisch experts brachten elk een rapport uit waarin ze tot bovengenoemde conclusie kwamen.

De volgende stap is het proces waarin de hoogte van de schadevergoeding wordt bepaald. In de zaak draait het om een Amerikaanse 60-plusser, die woonde en werkte op Curaçao. Hij werd slachtoffer van een verkeersongeluk, kwam in het ziekenhuis terecht en moest een operatie ondergaan. Maar bij de voorbereiding op die operatie is niet juist gehandeld door de anesthesist. De patiënt overleed.

De desbetreffende anesthesist ontkende dat hij fout had gehandeld. Daarop besloten de nabestaanden een procedure aan te spannen. Professor van Kleef, een expert uit Nederland, bracht eerst een rapport uit over de zaak, met daarin het oordeel dat er sprake van was dat de arts niet heeft gehandeld zoals dat van een redelijk handelend en redelijk bekwaam vakgenoot mag worden verwacht. De arts en het Sehos hebben daarop verschillende getuigen laten horen. Dat leidde er toe dat een tweede deskundige, op last van het Sehos, werd benoemd. Deze professor Knape moest hernieuwd onderzoek instellen naar het handelen van de arts in deze zaak.

Trial and error

Ook hij kwam tot de conclusie dat er niet juist is gehandeld en sprak over ‘een chaotisch uitgevoerd anesthesie- en intubatiebeleid, uitgevoerd met trial and error, bij een patiënt wiens algehele conditie zienderogen verslechterde, en waarbij helaas diverse stopmomenten zijn gepasseerd’. Dit leidde tot cardiaal falen en, ondanks reanimatie, tot het overlijden van de patiënt.

Ondanks dit tweede rapport konden het Sehos en de arts zich niet met de uitkomst verenigen. Ze wezen opnieuw naar de afgelegde getuigenverklaringen, waaruit zou volgen dat de arts niet onrechtmatig heeft gehandeld en er geen causaal verband is tussen diens handelen en het overlijden van de patiënt. Zij sloten daarbij niet uit dat er bij Knape sprake was van hindsight bias, omdat hij op de hoogte was van het eerste rapport.

De rechter vond deze argumenten, in het licht van de gestelde juridische criteria, onvoldoende onderbouwd. “Knape heeft er rekenschap van gegeven zich de risico’s van hindsight bias te realiseren en heeft de invloed daarvan zoveel mogelijk proberen te vermijden. Voor zover gedaagden desondanks menen dat de hindsight bias de uitkomst van het onderzoek heeft beïnvloed, dan hadden zij die stelling deugdelijk en onderbouwd moeten concretiseren, hetgeen zij hebben nagelaten.”

Schadeprocedure

Het Sehos en de arts zijn dus aansprakelijk. Over de hoogte van de schadevergoeding zal in een schadestaatprocedure worden beslist. Nu al moeten zij de proceskosten van de nabestaanden betalen, ruim 25.000 gulden. Ook dient het Sehos de kosten van professor Van Kleef te vergoeden, ruim 9000 gulden, aan de nabestaanden die het bedrag voorschoten, en nog eens ruim 4500 gulden aan Van Kleef zelf.

Hoe hoog de eis voor de schadevergoeding zal zijn, is nog niet bekend. In de medische verzekerings- en aansprakelijkheidswereld zijn daar formules voor. Het slachtoffer was kostwinner, zijn vrouw was gehandicapt. Toen haar man wegviel, had zij geen inkomen meer. Uiteindelijk is ook zij overleden. De zoon heeft alle kosten betaald. Dat hij zo lang is blijven procederen, heeft volgens zijn advocaat met name te maken met de opstelling van het Sehos en de arts, die geen verantwoordelijkheid namen, ondanks het oordeel van twee deskundigen. Technisch gezien kan het Sehos in hoger beroep. Maar er liggen nu twee rapporten en alle bezwaren zijn al kenbaar gemaakt, aldus de advocaat van de nabestaanden.

Bron: Amigoe

Dit artikel is geplaatst in

6 reacties

  1. @ Sonny,

    Ik snap heel goed hoe het er tegenwoordig aan toegaat en dat men niet zomaar zaken mag toegeven.
    Echter, die situatie is zo gegroeid omdat we geen verantwoording willen afleggen voor onze daden. We willen allemaal risicovrij werken en laten de ander maar met de gevolgen zitten.

    Wanneer deze anesthesist echt een fout had gemaakt waar hij niets aan kon doen dan zullen de gevolgen meevallen. Wanneer echter blijkt dat hij een fout heeft gemaakt, welke voortkwam als gevolg van niet aanwezige kennis van zijn kant………….tja, dan mag en moet je hem dat zeer kwalijk nemen. Dan brengt hij anderen in gevaar en als daarvan het gevolg is dat hij zijn beroep niet meer uit mag oefenen dan is dat de enige oplossing. Een tussenoplossing is bijscholing met examens en onder toezicht werken.

    En wanneer de verzekering het niet gaat betalen dan mag hij het zelf betalen. Hij wil immers wel een hoog salaris hebben voor zijn werkzaamheden, dus dan moet je niet alleen de lusten accepteren, maar ook de lasten.
    Integriteit en vakbekwaamheid, daar draait het hier om.

    De familie van het slachtoffer is deze heeft de afgelopen tijd behoorlijk wat meegemaakt. Dat moeten we niet goedpraten, op geen enkele manier.

  2. @joep meloen

    Op het moment dat een arts (of wie dan ook) een fout erkent, kun je hem direct op zijn fout aanspreken. Dáár gaat de schoen wringen: hij is aansprakelijk en erkent dat. Bij eventuele claims, als gevolg van zijn fout, loeren tegenwoordig zware financiële consequenties om de hoek, ook straf- en tuchtrechtelijk kunnen er consequenties zijn.

    Een verstandige arts zal nóóit expliciet een fout erkennen. Hij hoeft het ook niet expliciet te ontkennen.

    Een antwoord als: “ik heb mijn uiterste best gedaan, en betreur de uitkomst zoals u die ervaart. Met dit antwoord kan hij uit de voeten bij zijn client, de verzekeringsmaatschap en zijn rechters.

  3. @ Renee van Aller,

    Fouten hebben niets met een verzekering te maken. Fouten hebben te maken met integriteit en die is tegenwoordig heel erg ver te zoeken.

  4. Artsen zullen nooit zeggen dat ze iets fout hebben gedaan. De verzekering is daar ook op tegen. Medische fouten zoals deze kunnen zeer kostbaar zijn. Verzekeringsmaatschappijen willen u altijd verzekeren tegen alle mogelijke onheil, maar als er uitbetaald moet worden wordt dat te vaak ten onrechte geweigerd. In 1991 toen Van Aller docent staatsrecht en bestuursrecht was aan de universiteit van Aruba, schreef zij een boekje over patiëntenrechten in Aruba en de Nederlandse Antillen. John da Silva vertaalde het in het Papiamento. In 1994 werd het herzien. Het is aldaar in de bibliotheek. Misschien waren de artsen onverzekerd? Renée van Aller&John de Vries

  5. Waarom is het veel velen toch zo lastig om gewoon: ‘sorry, ik (of wij) zat (zaten) fout te zeggen ?’

    Fouten maken is menselijk en alleen iemand die toe kan geven dat hij een fout heeft gemaakt is in staat om van zijn fouten te leren.
    Hier wil men niet leren, want hier houden we gewoon vol dat we geen fouten maken.
    Hier maken we liever de andere partij compleet kapot, met onszelf er ook nog eens bij. Zadelen de gemeenschap op met extreem veel kosten en waarom ? Alleen vanwege onze trots ? Een misplaatste trots, want deze arts wist heel goed dat hij had gefaald en wanneer hij dat niet weet dan moet hij een andere baan gaan zoeken, dan heeft hij namelijk te weinig kennis in huis.

  6. Met Girobank fraudeur Capella in de Raad van Toezicht van het Sehos kun je dit soort misstanden verwachten.

    Die geeft het geld liever aan zijn moeder dan aan de nabestaanden van iemand die overleed als gevolg van een grote medische misser.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties