WILLEMSTAD — Rita de Freitas Patricio, een van de slachtoffers van de carnavalstragedie in 2014, heeft het parlement aangeschreven. Ze hoopt dat de Statenleden actie ondernemen om te voorkomen dat een dergelijk ongeluk in de toekomst nogmaals plaatsvindt.
De huidige carnavalsroute van de Venezuelaweg tot het Brionplein is volgens haar te gevaarlijk. Tot nu toe durft geen enkele politicus het besluit te nemen om de route te wijzigen.
Tijdens de Marcha di Despedida stortte een muur ter hoogte van Marchena langs de carnavalsroute in. De Freitas Patricio liep verschillende breuken in haar ruggenwervel op en werd opgenomen in het ziekenhuis. Na heel veel strijd kreeg ze toestemming voor een operatie in Colombia. Ze heeft nog steeds last van haar verwondingen en moet een band omdoen om haar rug recht te houden.
“Mijn leven is veranderd door nalatigheid van een bestuurder die niet het advies van deskundigen van zijn afdeling heeft opgevolgd”, schrijft De Freitas Patricio in de brief aan het parlement.
In februari 2014 was er een rapport opgemaakt door het departement Controle & Toezicht van het ministerie van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning, waarin stond dat de muur elk ogenblik kon instorten. “Het volk is hiervan niet op de hoogte gebracht”, schrijft De Freitas Patricio. De politie was de weg kwijt tijdens het ongeval. “Het was een complete chaos! De politie is slecht voorbereid op rampen en had de situatie niet in de hand”, aldus het slachtoffer.
Volgens haar heeft de politie die avond geen inventarisatie gemaakt van de personen die gewond zijn geraakt. In het persbericht repte de politie met geen woord over de ernst van het ongeluk. Een van de slachtoffers, Maureen Verginie, is bijvoorbeeld verlamd geraakt. Veel mensen liepen trauma’s op. Ondanks deze traumatiserende situatie werd Slachtofferhulp niet ingeschakeld.
Volgens De Freitas Patricio belemmerden de dranghekken langs de carnavalsroute de hulpverleners om bij de slachtoffers te komen. Ook versperden de dranghekken de vluchtroute. “Niemand heeft eraan gedacht om de dranghekken uit elkaar te halen. Bovendien waren de hekken stevig in elkaar gehaakt. Je moest er hard tegenaan slaan om ze uit elkaar te kunnen krijgen. Mensen vertrapten elkaar tijdens hun poging om weg te komen.”
Bron: Amigoe