WILLEMSTAD — Stichting Schoon Milieu Op Curaçao (Smoc) vraagt zich naar aanleiding van een brief van minister Bert Koenders van Buitenlandse Zaken aan de Tweede Kamer af of politiek Den Haag de Isla-raffinaderij nu wel of niet als een Koninkrijksaangelegenheid aanmerkt.
Smoc: “Met de brief ‘Het Nederlands buitenlandbeleid ten aanzien van Latijns- Amerika en de Cariben’ van 27 februari informeert minister Koenders de Tweede Kamer over de economische situatie in Venezuela.
Allereerst valt het op dat Koenders in zijn brief de Isla noemt. Typisch is dat, want de Isla-problematiek wordt door het Nederlandse kabinet altijd steevast afgedaan als een lokale aangelegenheid, de Isla is een probleem van, voor en door Curaçao.”
Smoc stelt verder dat uit de bewuste brief van Koenders zou blijken dat ‘de Isla wel een aangelegenheid van het Koninkrijk der Nederlanden is’.
“Dit omdat de impact van Venezuela op de Caribische delen van het Koninkrijk der Nederlanden genoemd wordt.”
In relatie met de Isla schrijft hij:
“Ook voor wat betreft de energievoorziening zijn Aruba, Curaçao en Bonaire afhankelijk van Venezuela. De Isla-raffinaderij op Curaçao is eigendom van Curaçao, maar wordt geëxploiteerd door het Venezolaanse staatsoliebedrijf PdVSA. De raffinaderij levert een bijdrage variërend van 9 tot 11 procent van het Bruto Nationaal Product (BNP) van Curaçao en zorgt tevens voor aanzienlijke werkgelegenheid. Dit impliceert dat de Isla volgens het Nederlandse kabinet wel de zorg van de Rijksministerraad dient te hebben”,
aldus de uiteenzetting van Smoc. De milieuorganisatie vraagt zich dan ook verder af hoe de minister aan de ‘9 tot 11 procent’ komt.
“Joost mag het weten, want Koenders geeft juist hier (Smoc wijst er ook op dat minister Koenders in zijn brief meerdere malen geen bronnen vermeldt waarop hij zich baseert, red.) geen bronnen weer.
Smoc hoopt van harte dat de Kamerleden hierover door zullen vragen, want in bijvoorbeeld het TAC-overheidsrapport wordt deze bijdrage berekend op 5,3 procent! Behalve de bruto-bijdrage is in geval van de Isla, de netto-bijdrage minstens zo interessant, aangezien er jaarlijks duizenden mensen zijn die volgens Ecorys een beroep moeten doen op de gezondheidszorg, dankzij de vervuilende uitstoot van de Isla.
Dit kostenplaatje mag niet worden vergeten, want het raakt de mensen onder de rook (gezondheid) en boven de rook (belasting). Staat minister Koenders hierbij ook stil?”,
aldus Smoc.
Bron: Amigoe
Lanhuis Habaai, daar kunnen de ouderen in deze bejaardenhuis tot aan hun dood blijkbaar met een goede verzorging rustig sterven. Naar mijn mening is dit bijna onmogelijk. Het gebouw staat echt onder de rook van deze raffinaderij. En nu u?
Vaak heb ik dit probleem aan de kaak gesteld. Het is geen Landszaak. Het een koninkrijkszaak inclusief de Shell. Er zijn al mensen te vroeg gestorven onder de rook van voormalige Shell en nu van de Isla. Er is al grondig onderzoek gedaan naar de sterfte in de wijken onder de rook van deze raffinaderij. Ik hoop dat de slachtoffers zich bundelen, een zaak aanspannen desnoods tot aan het Europees gerechtshof . De wereld mag meekijken wat een onrecht aan deze mensen is aangedaan. Notabene in een koninkrijk die naar buiten zich doet voorkomen milieu bewust te zijn. Schaam je. Zowel de regering van Curaçao, Nederland, Shell en de Isla zouden moeten worden vervolgd voor deze bewuste massa moorden en nu de poging daartoe. Zij wisten dat het schadelijk voor de bevolking was en is.
” zorgt tevens voor aanzienlijke werkgelegenheid.” aldus Koenders. Wel meneer Koenders op een bevolking van 150.000 zijn er 800 werkplaatsen. Zijn dit allen arbeiders van de locale bevolking of van arbeiders uit het buitenland. Heeft U de juiste cijfers?? Noem die dan ook.
Geef specifiek weer: xxx Locale arbeiders, xxx buitenlanders.
Ik zeg gewoon: Noem man en paard
Het is een landszaak. Maar het Land neemt de lucht- en watervervuiling en gezondheidsschade op de koop toe. Dat is een aan opzet grenzende onzorgvuldigheid. Er lijkt sprake van een ernstig strafbaar feit. Net zo iets als decennia gaswinning in Groningen en de ernstige schade voor de burgers geen enkel gewicht in de schaal legde bij de politici. Minister Kamp verzet zich nog steeds met een zuinig mondje tegen de omkering van de bewijslast die de Tweede Kamer goedkeurde. In dit geval is er duidelijk sprake van voorwaardelijk opzet van de Nederlandse politici. Niemand bekommerde zich om de schade die de bevolking leed. Het ging om de verdiencapaciteit. De ISLA schade is nog groter. Als de op Curaçao gelegerde Nederlandse militairen onherstelbare gezondheidsschade oplopen, gebeurt er misschien iets door het Koninkrijk? Dat kan Curaçao heel veel geld gaan kosten. De vraag is waarom de regering de eigen bevolking zoveel schade opdringt. Waarom komt de hele bevolking niet in opstand? Is bijgehouden hoeveel longziekten en kanker toenemen in Curaçao de laatste 25 jaar? Het milieu verdient kennelijk geen enkele bescherming. Zou een proefproces geen kans van slagen hebben? Renée van Aller&John de Vries