door onze Amigoe verslaggever Franciska Groen

ORANJESTAD — Marisol Lopez-Tromp, Statenvoorzitter, wil van de regering duidelijkheid over de betekenis van het zetten van handtekeningen en accorderen door ministers. Het verzoek, namens de Staten, wil zij begin volgende week indienen.

Aanleiding hiervoor is de door minister Benny Sevinger van Ruimtelijke Ontwikkeling, Infrastructuur en Integratie gezette handtekening voor akkoord op een aanvraag voor een erfpachtterrein in 2014. Binnen zes dagen na het verzoek van de Venezolaanse zakenman Roberto Rincón gaf hij namelijk akkoord voor de uitgifte van het stuk grond met de woorden ‘Dezerzijds akkoord’ en zijn handtekening.

Dit lekte onlangs uit en de minister raakte in opspraak. Maar volgens de minister is dit een formaliteit en betekent het alleen dat hij toestemming geeft voor het verdere proces. Directie Infrastructuur en Planning (DIP) zou dan vervolgens verder onderzoek moeten doen en uiteindelijk advies geven, zo stelt Sevinger in een persverklaring.

Geen waarde

Tromp stelt vraagtekens bij voornoemde persverklaring waarin Sevinger volgens haar ‘zijn eigen accorderen als minister bagatelliseert’. Zij vraagt zich af hoe zijn interpretatie zich verhoudt tot het accorderen door andere ministers. “Een handtekening, een akkoord, is juridisch gezien bindend. Er worden dagelijks handtekeningen gezet voor akkoord. Bijvoorbeeld een akkoord op een taxivergunning of een vergunning van Dimas. Hoe moeten we dit opvatten? Welke betekenis heeft een akkoord?” Als het zo is zoals Sevinger stelt, een formaliteit, dan maakt de Statenvoorzitter zich zorgen. “Dit kan vergaande gevolgen hebben.” Ze doelt hierbij op de begroting en licht toe: “Voor een project waar akkoord voor is, worden werkzaamheden uitgevoerd. Dat kost geld.”

Krabbel

Sevinger zou ook een handtekening hebben geplaatst onder een verzoek tot wijziging van de erfpachtbestemmingsvoorwaarden van hotel Ocean Z. Eigenaar Zissu verloor onlangs, net als de overheid, een rechtszaak hierover van bewoners uit Malmok. De rechter stelde dat Zissu ‘geen gerechtvaardigd vertrouwen kan en mocht ontlenen aan de bij partijen genoegzaam bekende krabbel van de bij partijen eveneens genoegzaam bekende minister op het door Zissu ingediende verzoek.’ Volgens de rechter betreft ‘dat stuk met die aantekening’ een intern stuk dat aan het begin staat van een (langdurig) traject van advisering en besluitvorming. “Waaraan – en dat is van algemene bekendheid – geen rechten kunnen worden ontleend, zelfs niet indien dat stuk met die krabbel aan Zissu ter hand is gesteld door de minister in kwestie”, aldus de rechter.

Proces

Ook over de procedure wil de Statenvoorzitter opheldering. Volgens haar is de ‘procesbeschrijving’ die Sevinger schetst onjuist: een aanvraag komt in eerste instantie bij de desbetreffende dienst terecht die hiermee aan de slag gaat. Deze brengt na onderzoek advies uit aan de minister die vervolgens een afwijzing of toekenning accordeert. Eerder in het proces is een akkoord met handtekening, waarvan sprake was bij zowel bij Rincón als bij Ocean Z en zoals Sevinger stelt, dus kennelijk niet aan de orde.

Bron: Amigoe