WILLEMSTAD — Het ontslag van Ivar Asjes als premier komt niet helemaal als donderslag bij heldere hemel. Er ging een hoop spanning aan vooraf tussen hem en de fractie van Pueblo Soberano in het parlement.

Asjes werd de afgelopen vijf jaar voorgegaan door zes andere PS-ministers die moesten opstappen of zelf hun conclusies trokken omdat ze de partij-instructies niet opvolgden.

PS-minister Norman Girigorie van Bestuur, Planning en Dienstverlening (BPD) moest eind december 2010 het veld ruimen, amper een paar maanden nadat hij was aangetreden in het kabinet-Schotte. Naar buiten toe werd het gebracht dat hij kampte met zijn gezondheid. Dat werd door hem zelf ten stelligste ontkend. De aankondiging een boekje open te doen over de echte reden van zijn vertrek, wordt nooit opgevolgd. Zijn lidmaatschap van PS zegt hij wel op.

Girigorie wordt opgevolgd door Lia Willems. Maar die houdt het nauwelijks drie maanden vol. Nadat haar man op kosten van de overheid met haar is meegereisd tijdens een dienstreis naar Nederland moet ook Willems het veld ruimen. Wijlen partijleider Helmin Wiels zei hierover:

“Wij moeten binnenshuis het goede voorbeeld geven, zodat wij de autoriteit hebben om ook buitenshuis te praten en om kritiek te leveren.”

Willems wordt opgevolgd door Carlos Monk. Maar die wordt een jaar later weer overgeplaatst naar het ministerie van Onderwijs als minister, als Lionel Jansen er de brui aan geeft.

Inzicht

Jansen was in april 2011 René Rosalia opgevolgd, die in oktober 2010 was aangetreden in het kabinet- Schotte. Rosalia hield zich niet aan de partijinstructies, maar noemde dit zelf een ‘verschil van inzicht’ over de reorganisatie en de inrichting van het onderwijs. Punten als licenties voor (nieuwe) scholen, waarbij onderwijsadviseur Sidney ‘Bicho’ Justiana uiteindelijk ook zijn functie neerlegde na aanhoudende kritiek van wijlen partijleider Wiels en het proces rond naamswijziging van het Peter Stuyvesant College speelden een rol bij zijn vertrek.

Eerder dit jaar richtte Rosalia een nieuwe politieke beweging op: Movementu Kousa Promé (MKP).

Lionel Jansen bleef net geen jaar. Hij nam ontslag omdat hij geen sta-in-de-weg wilde zijn voor de ontwikkelingen op het gebied van sport en onderwijs. Jansen stelde in zijn afscheidstoespraak dat hij de weg wilde vrijmaken voor iemand anders die mogelijk wel in staat is om sneller zaken geregeld te krijgen.

Bevordering

Dat mocht Carlos Monk proberen. Ook hij raakt tijdens zijn ministerschap in opspraak als hij een medewerkster bevordert van schaal 9 naar schaal 16, met terugwerkende kracht. Toch mag hij blijven zitten, kennelijk droogt de poel met gescreende kandidaat-ministers op. Een paar maanden later raakt hij alsnog uit de gratie van de PS. Tijdens een partijbijeenkomst in januari 2013 veegt Helmin Wiels de vloer met hem aan nadat Monk eerder Wiels had beschuldigd van de ware socialistische ideologie te hebben afgeweken.

Bij BPD was Carlos Trinidad aangesteld als opvolger van Monk. Het is het eerste kwartaal van 2012 en Trinidad is de vierde PS-minister in twee jaar tijd, die deze post bekleedt.

Enkele maanden later valt het kabinet-Schotte. Er komt een interim-kabinet-Betrian en vervolgens verkiezingen. Ivar Asjes kreeg hierbij 853 stemmen, waar hij in 2010 nog 158 stemmen trok. Asjes hield hiermee andere prominenten van de partij, zoals collega-Statenleden Melvin Cijntje (200), Jaime Cordoba (420) en oud-ministers Elmer ‘Kadè’ Wilsoe (458) en Carlos Trinidad (115) ruim achter zich.

PS-leider Helmin Wiels was echter met 16.090 stemmen de grootste stemmentrekker van alle partijen. Geen politicus Het stuivertje wisselen onder PS-ministers zou echter nog doorgaan.

Voormalig inspecteur Onderwijs Rubina Bitorina hing haar ministerschap amper acht maanden na haar installatie, eind december 2012 in het takenkabinet- Hodge, aan de wilgen. De vierde minister van Onderwijs sinds het ontstaan van het land Curaçao in 2010.

Voor de zesde keer in drie jaar tijd ontstaat er wederom een vacature op deze post. Bitorina stond erop dat leerlingen van een school in Punda de eindtoets funderend onderwijs moesten overdoen, die vergeleken met voorgaande jaren een enorme positieve afwijking vertoonden. Dat voornemen leverde veel kritiek op. Bitorina verklaarde bij haar afscheid dat zij zich niet thuis voelde in de politiek.

“Ik ben een professional, een ambtenaar met integriteit hoog in het vaandel. Ik ben geen politicus, maar iemand van het veld. En dat gaat niet samen met een politieke functie. Ik ga terug naar de inspectie en daar mijn werk doen, zoals ik dat altijd gedaan heb.”

Wantrouwen

Bitorina’s voorganger was Cornelis ‘Chuchu’ Smits uit het interim-kabinet-Betrian. Uiteindelijk wordt ze opgevolgd door Irene Dick, de huidig minister van Onderwijs namens PS.

Bij het ministerie van Sociale Ontwikkeling, Arbeid en Welzijn (Soaw) trad in juni 2013, bij de installatie van het kabinet- Asjes, Jean Marie Francisca aan namens PS. Het ministerie was al langere tijd onbestuurbaar en daar mocht de onervaren Francisca verandering in brengen. Een jaar later bleek daar nog lang geen zicht op te zijn. De fractie van Pueblo Soberano maakte daarop korte metten met haar minister met een motie van wantrouwen die met 11-0 door de coalitie werd aangenomen. Exit Francisca, die laat weten de hele situatie vooral spijtig voor de partij zelf te vinden.

“Ik geloof nog steeds in de filosofie van Helmin Wiels. Het is de fractie waarnaar gekeken moet worden. Die zijn alles wat Helmin heeft opgebouwd aan het afbreken.”

Francisca werd opgevolgd door huidig PS-minister Ruthmilda Larmonie- Cecilia.

Bron: Amigoe