WILLEMSTAD — Voor de ‘omvangrijke graafwerkzaamheden’ onlangs uitgevoerd door de Isla-raffinaderij in het conserveringsgebied bij Vaersenbaai, dat vanwege de bijzondere ecologische waarde tevens onder het Ramsar-verdrag bescherming geniet, is hoe dan ook een aanlegvergunning nodig.

Dit wordt door ingewijden van het VVRP-ministerie benadrukt in reactie op de handelwijze van de raffinaderij.

Zoals bekend heeft het ministerie van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (VVRP) na inspectie op locatie bij St. Michiel en Malpais, de omvangrijke uitgravingen die voor het onderhoud van de pijpleidingen door de Isla werden verricht, stilgelegd. Dit omdat de werkzaamheden ‘illegaal’ in conserveringsgebied werden uitgevoerd en hiervoor niet de juiste weg was bewandeld. “Er is immers een aanlegvergunning nodig en die is niet aangevraagd noch verleend.”

Aanlegvergunning

Het ministerie meldt verder dat zodra sprake is van omvangrijke werkzaamheden, waaronder ook graafwerkzaamheden, ontbosssing van het terrein, aantasting van de natuurlijke afwateringswegen en in algemene zin profielwijziging van het terrein, er een aanlegvergunning aangevraagd dient te worden. Als voorbeeld van een juiste aanpak wordt het onderhoud van een weg in het Christoffelpark aangehaald. Gesteld wordt dat Carmabi als beheerder, ‘in het verleden altijd netjes daarvan melding heeft gemaakt en de nodige aanlegvergunningen heeft aangevraagd’. Dat geldt ook voor Aqualectra ‘die dat keurig heeft gedaan voor het vervangen van een 30 Kilovolt hoogspanningskabel’.

Isla was op de hoogte

Gesteld wordt dat het voornoemde begin deze week in een ontmoeting met de vertegenwoordiging van de Isla, ‘kenbaar is gemaakt’ en de raffinaderij hiervan op de hoogte was. “De aanvrager bepaalt niet welke werkzaamheden wel of niet zonder vergunning uitgevoerd kunnen worden. Laat staan dat men gewoon kan starten zonder toestemming van de overheid, wat in dit geval gebeurd is.

De EOP-wetgeving geldt voor iedereen, ongeacht of er sprake is van eigendom, huur of erfpacht”, aldus VVRP. In het verlengde hiervan wordt gesteld dat de naleving van de vigerende wetgeving niet wordt opgeheven door bijvoorbeeld een bestaande overeenkomst tussen de overheid en Isla-exploitant PdVSA.

Zoals gisteren door de Amigoe gemeld, staat er in de Lease Agreement tussen overheidsbedrijf Refineria di Kòrsou (RdK) en Petroleos de Venezuela S.A. (PdVSA), in een subkopje ‘Pijpleidingen tussen Bullenbaai Terminal en de raffinaderij in Emmastad’, het volgende: “Voor zover uitvoerbaar zal de overheid een beschermde strook van 20 meter breed bieden – gecentreerd om de leidingen heen – langs het pad van de leidingen die de Bullenbaai Terminal en de raffinaderij verbinden.”

De Isla wil in deze strook overgaan tot onderhoud van de pijpleidingen om lekkages te voorkomen. In het gebied zijn diepe geulen gegraven waarbij met zand als het ware dijkwanden zijn gevormd. Ook hebben de graafwerkzaamheden grote kuilen van naar schatting zo’n 80 kubieke meter veroorzaakt die vanwege de regenval als ‘zwembaden’ omschreven worden. Door de afgravingen is er tevens sprake van de verwijdering van de voorheen aanwezige flora en fauna. Het terrein onderging door de werkzaamheden een ingrijpende profielwijziging.

Met de aanwijzing van conserveringsgebieden binnen het EOP, tracht de overheid de natuurwetenschappelijke, historische, culturele en landschappelijke waarden te behouden en te herstellen. Hierbij speelt de aanwezigheid van bijvoorbeeld een grote variatie aan bijzondere vegetatie, de natuurlijke waterhuishoudkundige functie, alsook het feit dat het hier een habitat betreft voor diverse lokale vogelsoorten, een doorslaggevende rol.

Het gebied St. Michiel en Malpais geniet verder ook onder de Ramsar-conventie bescherming. De landen die dit internationale verdrag hebben getekend, verplichten zich de unieke ecosystemen van de draslanden (saliñas) te beschermen.

De overheid kan bij dergelijke overtredingen op de bestemmingsvoorschriften tot bestuursdwang overgaan waarbij aan de persoon of het bedrijf in kwestie opgedragen kan worden om op eigen kosten het terrein in de oorspronkelijke staat terug te brengen. Dit behelst onder andere herbeplanting van het terrein, verwijdering van de aangebrachte wijzigingen en herstel van de natuurlijke waterwegen.

Gewezen wordt op het feit dat met dergelijke herstelwerkzaamheden de reeds verloren ecosystemen – flora en fauna – niet zomaar hersteld kunnen worden. Dergelijke overtredingen worden in de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingsplanning Curaçao (EROC) ook als misdrijf aangemerkt.

Hierop staat een hechtenis van ten hoogste twee maanden of een geldboete van ten hoogste 5000 gulden. Als er tijdens het plegen van de overtreding nog geen jaar is verlopen vanaf een vroegere veroordeling wegens een gelijke overtreding, kan er zelfs hechtenis of een geldboete tot het dubbele van het gestelde maximum worden opgelegd.

Bron: Amigoe