WILLEMSTAD — Een Landsbesluit van de gouverneur, van 27 augustus 2013, stipuleert dat bij indiening van de concept-Landsverordening – om de bestemmingen van de gronden van Oostpunt te herzien in het Eilandelijk Ontwikkelingsplan (EOP) – de zogenoemde zienswijzen (bezwaren van belanghebbenden tegen deze herziening) ook naar de Staten dienen te worden gestuurd.
Dit alvorens de parlementariërs zich over de goedkeuring van deze conceptwet kunnen buigen. Het pakket dat onlangs naar de Staten werd gestuurd door demissionair minister van Verkeer, Vervoer en ruimtelijke Planning (VVRP) Suzy Camelia-Römer (PNP), dat ook in het bezit is van de Amigoe, bevat de bevindingen van de ‘Zienswijze-commissie’ – die namens de overheid de ingediende bezwaren diende te beoordelen – en niet de bezwaren zelf. Dit ondanks de verplichting daartoe in het Landsbesluit.
Ingewijden benadrukken tegenover deze krant dat alles er op duidt dat deze bevindingen opzij zijn geschoven en dat tegen ‘alle adviezen in’ de conceptwetgeving die ‘niet rijp is voor aanbieding aan de Staten’, desondanks werd doorgestuurd door het VVRP-ministerie. Sterker nog, uit een presentatie van de Zienswijzen-commissie blijkt dat deze de bezwaren van veel belanghebbenden onderschrijft en negatief adviseert aan VVRP met betrekking tot de voorgenomen plannen voor Oostpunt. Uit navraag van de Amigoe blijkt uit niets dat deze zienswijzen/bezwaren naar de Staten zijn gestuurd. De Zienswijze-commissie wordt wel genoemd, maar de inhoudelijke bevindingen zijn nergens terug te vinden.
Zoals bekend heeft de overheid met de erven Maal – de eigenaren van Oostpunt – met ondertekening van een zogenoemde Vaststellingsovereenkomst, in 2010 geschikt. Dit nadat de familie Maal jarenlang een juridische strijd had gevoerd om tot ontwikkeling over te mogen gaan. Conform de afspraken werd toen een commissie ingesteld – de Projectcommissie-Oostpunt – bestaande uit drie overheidsexperts en twee vertegenwoordigers van de erven Maal.
Uit stukken die met de conceptwetgeving aan de Staten zijn gestuurd, blijkt dat de Raad van Advies (RvA) sterk aan de onafhankelijkheid van deze Projectcommissie twijfelt. Dit mede omdat deze commissie de bevindingen van de Zienswijzen-commissie mocht inzien en van commentaar kon voorzien. De RvA wees hierbij op het zorgvuldigheidsbeginsel ‘waaraan eisen worden gesteld die op een zorgvuldige beslissingsprocedure betrekking hebben, waaronder het vermijden dat partijdige personen bij de besluitvorming betrokken zijn’.
Besluitvorming minister
Belanghebbenden uitten al sinds 2012 hun zorgen over belangenverstrengeling van de Projectcommissie-Oostpunt. Ondanks het feit dat deze twijfels door de RvA werden gedeeld, heeft de VVRP-minister vlak voor indiening van de conceptwetgeving wederom een eindadvies aan de Projectcommissie gevraagd. Over de mate waarin haar besluitvorming door de jaren heen door deze commissie beïnvloed werd, wat de reikwijdte van de Projectcommissie was en in hoeverre de adviezen daarvan van doorslaggevende aard waren, hebben de betrokkenen herhaaldelijk vragen gesteld. Uit het Landsbesluit van de gouverneur blijkt nu dat de instelling van de Zienswijzen-commissie juist als doel had om de bezwaren van de belanghebbenden te beoordelen en adviezen op te stellen ten behoeve van de besluitvorming van de minister. Stichting Carmabi die meerdere malen een beroep deed op de Landsverordening Openbaarheid van Bestuur (LOB), om inzage te krijgen in de bevindingen van de Zienswijzen-commissie, kreeg gelijk van de rechter.
Dit ging niet zonder slag of stoot, omdat het VVRP-ministerie in eerste instantie het merendeel van de opgevraagde documenten blanco had gemaakt. Vervolgens kreeg Carmabi wederom van de rechter gelijk en zodoende alsnog de voornoemde presentatie met daarin de conclusies van de Zienswijzen-commissie. Die conclusies blijken inderdaad zeer negatief richting de door VVRP voorgestelde ontwikkeling van Oostpunt.
Veldstudies
De overheid presenteerde op 30 oktober 2012 de ontwerp-Landsverordening voor de bestemmingswijziging van het EOP voor Oostpunt, waarbij de voorgestelde zoning (ruimtelijke indeling) gebaseerd was op slechts twee korte veldstudies, van in totaal vijftien dagen. Deze studies werden verricht binnen de Eastpoint Planning Study (EPS) die namens Wolff Landscape Architecture, Inc. werden uitgevoerd door tuinarchitect Ted Wolff en Eric Schwarz van Langan Engineering & Enviromental Services. Het merendeel van de ingediende bezwaren had juist betrekking op deze EPS-studie. Dit aangezien de bestemmingskaart met de voorgenomen EOP-herziening aan de hand van deze studie werd opgesteld. De twee consultants hebben tijdens de presentatie in 2012 herhaaldelijk gemeld dat hun opdracht niet het in kaart brengen van de gevolgen van de geplande bebouwing op het waardevolle koraalrif van Oostpunt betrof.
Onvoldoende basis
Zoals herhaaldelijk door deze krant belicht, is de bestemmingskaart geheel conform de EPS-studie overgenomen en als zodanig nu ook recent aan de Staten gepresenteerd. De kaart is identiek gebleven aan de oorspronkelijk door Wolff geplande indeling en ondanks eerdere toezeggingen door VVRP nooit veranderd. De vernietigende conclusie van de Zienswijzen-commissie, na de belanghebbenden te hebben gehoord, is: “De EPS biedt onvoldoende basis voor een deugdelijke belangenafweging door het bestuur.” Deze conclusie wordt onder meer getrokken aan de hand van de constatering dat ‘het EPS-rapport maar een kort onderzoek naar de natuurlijke waarden van Oostpunt bevat en dat gebieden van bijzondere waarde niet als zodanig daarin erkend werden’. Dit is ook het standpunt van de belanghebbenden die een bezwaar/zienswijze hebben ingediend. De Zienswijzen-commissie: “Grote vegetatiegebieden worden in het rapport niet geïdentificeerd; gebieden van bijzondere waarde worden als zodanig niet erkend; gebieden met een zekere concentratie van kwetsbare of bijzondere soorten worden niet genoemd en er staat ook niet vermeld of en hoe op een bijzondere wijze omgegaan zal worden met deze gebieden.”
Effecten niet beschreven
De Zienswijzen-commissie stelt verder dat uit het EPS-rapport blijkt dat slechts een deel van de aldaar aanwezige flora en fauna is geïdentificeerd. “Uit het rapport blijkt niet of habitatten van de bedreigde flora en fauna geïdentificeerd zijn; de potentiële effecten van ontwikkeling op habitatten en bekende broedplaatsen van bedreigde flora en fauna, worden niet beschreven.” Uit de presentatie van de Zienswijzen-commissie blijkt dat er vervolgens documentatie was nagestuurd, waaronder ook de bestemmingskaart van consultant Wolff, die nu slechts met andere kleuren is uitgebeeld. De Zienswijzen-commissie haakt hier onder het subkopje ‘Natuurwaarden’, verder op in: “Het is onduidelijk of de gemaakte aannames enige wetenschappelijke basis hebben. Ook is onduidelijk of en hoe enige voorzichtigheid betracht is ten aanzien van de aanwezige bedreigde flora en fauna. De later gepresenteerde informatie maakt het juist onduidelijker of en hoe rekening is gehouden met de natuurlijke waarden.”
Bron: Amigoe
Sander,
De overheid heeft daar geen zin in. Ze zijn al een keer veroordeeld tot het betalen van een immens bedrag en ook die uitspraak heeft men genegeerd. Denk dat Maal zo zou verkopen als hij zeker zou weten dat men gaat betalen.
de overheid moet de grond kopen voor een fiks bedrag waar de familie Maal hun leven lang riant van kan leven.
zeg 50 miljoen NAF.
willen ze niet verkopen, dan moeten ze over die 50 miljoen naf grondbelasting gaan betalen met terugwerkende kracht,
Het land moet maar een lening nemen voor dit bedrag, want het zal geen 50 miljoen hebben liggen.
gezeur gestopt en het land doet een goede investering, die later rendement kan opleveren.
Wat was er destijds dan getekend en betaald aan Maal onder Godett?
Oostpunt lijkt een bodemloze put?
https://www.youtube.com/watch?v=8izXtcWrER8
Je kan je ook afvragen hoe de huidige eigenaar aan de grond is gekomen. Landjepik in het verre verleden? Een overheid die in het verleden gronden om niet wegschonk aan ambtenaren? Ook toen was er al corruptie.
Is er ooit grondbelasting betaald door de huidige eigenaar? En zo zijn er nog vele vragen die gesteld kunnen worden.
Misschien moet de overheid dit stuk grond maar terug eisen.
Komt ook nog eens bij dat de overheid totaal geen interesse heeft in het milieu. Er is geen milieu wetgeving en wat er is wordt niet gehandhaafd.
De ISLA kan en mag het eiland ongestoord vervuilen, de haven van Curacao is vaak een grote olieput, veel stranden zijn een grote afvalberg, net zoals de rest van Curacao.
Maar zodra we gaan praten over Oostpunt is iedereen ineens Roomser dan de Paus.
De overheid is al eens veroordeeld tot het betalen van iets van 42 miljoen NAF wegens benadelen van de fam Maal. Uiteraard ging men toen over tot het niet betalen, waarna uiteindelijk een soort van compromis is gesloten.
Ik snap dat de koraal riffen aan de Oostzijde, tot op heden, het destructieve gedrag van de YdK heeft kunnen ontwijken, maar dat is puur omdat het terrein niet open is gesteld.
Zodra het gebied zou worden geopend wordt het in no-time omgetoverd tot een vuilnisbelt en wordt alles kapot gemaakt. Echter, het bekende gedrag van de YdK hoeft niet in te houden dat men daarom de eigenaar moet benadelen. Dan moet men gewoon de voorwaarden scheppen zodat de boel niet wordt vernield.
En wanneer dat wetgeving en handhaving inhoudt………so be it.
Zet 10.000 NAF boete op het illegaal storten van vuil en 1000 NAF boete op ‘littering’. Ga dan handhaven en laat mensen die boete betalen. Je zult dan zien dat het vervuilen in no-time is afgelopen. Het werkte namelijk over de gehele wereld, dus waarom niet op Curacao. Het enige dat hier continu ontbreekt is de wil om te handhaven.
Wanneer die wil er eenmaal komt kan ook Oostpunt zonder probleem worden ontwikkeld.
Er klopt wel meer niet aan de berichtgeving van de Amigoe over Oostpunt. Zo is er nog nooit 1 keer positief gekeken naar de problemen die er met Oostpunt mbt de ontwikkeling van Curacao kunnen worden opgelost. Amigoe = Carmabi
goed plan…
Alle rapporten zijn prachtig, maar gaan ook allemaal voorbij aan 1 klein puntje.
Geen van deze commissies is eigenaar van de grond. Ook de overheid is niet de eigenaar van de grond.
Wil je zeggenschap hebben over deze grond dan moet je die gewoon kopen, pas daarna kun je er mee doen wat je wilt.
Nu berokkent de overheid de eigenaar van het land forse schade toe door te blijven weigeren dat hij zijn land kan gebruiken. Oftewel koop die grond van de eigenaar en als je het vervolgens tot natuurgebied of uitkijkpost wilt maken dan doe je dat maar.