CURAÇAO – Er heerst een enorme angstcultuur binnen het Korps Politie Caribisch Nederland (KPCN). Politieagenten zijn bang voor represailles en durven zich slechts anoniem te uiten, verklaart voorzitter van de politievakbond Charles Mercelina tegenover Caribisch Netwerk.
Een groeiende ontevredenheid binnen het korps heeft korpschef Hildegard Buitink in serieuze verlegenheid gebracht.
Anonieme brief
De lokale radiostation Radio Digital kreeg een anonieme brief in de brievenbus die voor veel beroering zorgde. Radio Digital las de brief integraal op in de uitzending, waarna alle alarmbellen gingen rinkelen. Buitink riep de politievakbond op voor een spoedoverleg en vanavond sprak de bond met haar leden over de heersende onvrede.
Zware kritiek
In de anonieme brief met de titel ‘Exodus’ krijgt Buitink die al ruim een jaar korpschef is, zware kritiek. Er wordt gesproken van gebrek aan respect en vertrouwen. Ze wordt verweten geen kennis hebben van de Bonairiaanse cultuur. Ook is Buitink onbeleefd en heeft zij gebrek aan visie voor de voortgang van het korps.
De anonieme schrijver(s) stelt ook dat Buitink andere politieagenten – vooral Europese Nederlanders – voortrekt en zich onbeleefd gedraagt. Ook het gebrek aan kennis van de cultuur en Papiamentse taal bij de Europees-Nederlandse collega’s wordt aan de kaak gesteld.
Bang
Ook de angst onder de politie op Bonaire kwam aan bod.
“Zodra ze ergens binnenkomt, is men bang voor haar. Dat komt door haar gedrag en slechte karakter. Je kan geen kritiek geven. Er zijn functionarissen die om die reden weg zijn. En er zijn nog velen op een zwarte lijst.”
In de brief staat een verontrustende zin:
“We hebben de indruk dat zij hiernaartoe is gestuurd om het politiekorps te verzwakken, zodat de Nederlanders het overnemen.”
Rook
Tot slot staat in de brief dat de Nationale Ombudsman, gezaghebber Edison Rijna en de eilandsraad benaderd zullen worden.
“We vragen Buitink om ontslag te nemen.”
De politievakbond kan niet zeggen of de brief uit politiekringen komt.
“We weten het simpelweg niet. Maar degenen die het hebben geschreven, zijn wel goed op de hoogte van wat speelt.”
Mercelina stelt wel dat ‘waar rook is, is vuur’. “De bal moet teruggerold worden naar Buitink. Zij moet weten hoe zij zich heeft gedragen en haar eigen gedrag analyseren. Als wat gezegd wordt niet zo is, dan moet ze zich verdedigen.”
Angscultuur
De angstcultuur onder zijn politie is zo erg dat de ongeveer vijftig aanwezige politieagenten tijdens de spoedbijeenkomst met de vakbond zich niet durfden te uiten. Mercelina:
“ We hebben gevraagd of zij achter die brief staan of niet. Niemand wilde openlijk praten. Pas toen zij anoniem hun grieven op een A4’tje konden schrijven, kwam men los.”
De bond gaat al de klachten inventariseren.
Communicatie
Mercelina is over één ding stellig. De angstcultuur bij de politie moet verdwijnen.
“De angst is niet gezond. De politie moet zich gaan uiten en niet slechts anoniem. We moeten de feiten aanhoren, om ze aan te pakken. De communicatie is essentieel, ook van de kant van de korpsleiding. We moeten samen deze problemen aanpakken en oplossen.”
Buitink is intern in beraad en kan nog geen commentaar geven.
Bron: Caribisch Netwerk/NTR
@ Renee van Aller hande, in de winkel van sinkel is alles te koop, maar dat gaat niet voor iedereen op. ga eens een dagje met mij op stap door NL, gaan we eerst naar spakenburg, daarna na Bunschoten, Eemnes, Huizen, Laren, Urk, Nagelen, et cetra, en dan gezellig ons moeders taal praten. heb je hem door of niet.
By the way, Renee van Aller, ook hier op Curacao kunnen onze Europese-Ned er wat van. Hele boomstammen die nog steeds de taal nog cultuur kennen, danwel willen kennen.
Een Stella van Rijn-Kloon.
Gezien de mij bekende rechtszaken uit Bonaire hebben Nederlanders aldaar gestationeerd zich nog niet echt positief onderscheiden. Nu heeft Nederland al jaren de mond vol van inburgeren in Nederland. Mijn ervaring met Nederlandse uitgezonden deskundigen naar de Caribische eilanden is dat zij meestal menen dat zij noch de taal behoeven te spreken, noch de cultuur of het vigerende wettelijke systeem zouden moeten kennen. Omstreeks 2003 heeft DWJZ vanuit Aruba op het belang daarvan gewezen. Het werd onder de aandacht gebracht van de rechters van het GEA , de president van het GHvJ en de Raad voor de Rechtspraak. Het leek ons ook van belang daar rechter Récourt (thans PvdA parlementariër in Nederland) nog had geoordeeld in een vonnis van 2006 dat Aruba onafhankelijk was (GEA 21 december 2006, LAR 3558 /2006). Letterlijk zei hij: “Verzoekster is blijkens het Bevolkingsregister woonachtig in Aruba sinds 7 juni 1951 en is geboren op Bonaire en heeft de Nederlandse nationaliteit en behield deze ook na de onafhankelijkheid van Aruba. Zij heeft nooit de kans gehad Arubaanse te worden in juridische zin sinds 1986.” Nu kennen Nederlandse rechters wel vaker het lokale recht niet, maar deze uitlating was wel zéér opmerkelijk. Het vonnis is niet verbeterd, hoewel dat wel verzocht is. Uit het vonnis in GEA 13 maart 2007, LAR304/2007 bleek dezelfde rechter het verschil niet te kennen tussen een terugkeerbewijs en een visum. In 2003 stelde de directeur van de directie Juridische en Algemene Zaken voor aan de Raad voor de rechtspraak dat uitgezonden rechters les zouden krijgen in het lokale recht van de Nederlandse Antillen en Aruba vóór hun uitzending, wegens de vele tegenstrijdige uitspraken die worden gedaan. Een samenvatting van die uitspraken werd meegezonden. Arubaanse en Antilliaanse rechters kunnen niet zomaar te werk gesteld worden in Nederland. Voor Nederlandse rechters is dat wel mogelijk zonder enige kennis van het lokale recht. Is ook hier de gelijkwaardigheid binnen het Koninkrijk slechts schone schijn? Dat wordt ook weer bevestigd door de luchtvervuiling in Curaçao van de ISLA. Defensiemedewerkers mogen elders gaan wonen. De rest van de bevolking moet het risico op de koop toenemen?
Wij wilden zelf die lessen notabene wel geven aan de Nederlanders, maar iedereen voelde zich op de moralistische tenen getrapt en er is nooit werk van gemaakt. Dat betekent dat er gemeten wordt met dubbele maatstaven. Elke Nederlander werkzaam op Bonaire zou Papiamento en de wettelijke regels vóór uitzending moeten kennen. Hoog van de toren blazen door wie dan ook is geen optie en zeker niet door Nederlanders die het algemeen belang dus de burgers van Bonaire moeten dienen en niet het eigen belang of het belang van zo’n beperkte groep.