Door: Elisa Koek
CURAÇAO – Apotheken op ons eiland geven geen medicijnen meer af op vertoon van een pasje van SVB, PP, GTZ en FZOG. Ze hebben dit besloten, omdat zij ontevreden zijn over de Basis Ziektekostenverzekering (BZV) die vrijdag is ingegaan. Versgeperst.com vroeg voorbijgangers hun mening hierover.
De nieuwe ziektekostenverzekering houdt voor apothekers in dat zij naast de kostprijs, 7 gulden ontvangen over een verkocht medicijn. Eerder was 10 of 14 gulden. De regeling is per 1 februari ingegaan dus de Vereniging Apothekers Eigenaren (VAE) is vrijdag gestopt met het accepteren van pasjes.
Medicijnen kunnen alleen nog cash worden betaald.
Geen medicijnen
De 78-jarige mevrouw Risharo maakt zich niet heel druk om de actie van de apothekers.
“Ik vind medicijnen sowieso niets. Iedereen grijpt zo snel naar pillen, maar je moet accepteren wat je overkomt. Als ik medicijnen nodig heb, haal ik ze toch niet. Ik ga er al helemaal niet voor betalen. Ook niet van andermans geld. Als ik dood moet gaan, ga ik dat.”
Zeuren
Ricky (27) denkt er heel anders over.
“Dit is gevaarlijk.
Er zijn mensen afhankelijk van medicijnen en niet iedereen kan het zelf betalen.
Ze moeten het samen uitzoeken in plaats van de bevolking hierbij te betrekken.
Ze krijgen toch geld?
Sommige mensen hebben niet eens geld om te eten dus wat zeuren zij over 7 gulden?
Er kleeft bloed aan hun handen als mijn familie iets overkomt.”
Schandalig
“Ik vraag me af waar de fout ligt”
, reageert de 27-jarige Angie.
“Ligt het aan de overheid, de apothekers of de leverancier van medicijnen?
Dat moet uitgezocht worden, want het ligt in ieder geval niet aan de patiënt.
De patiënt is nu juist de dupe.”
De 28-jarige Femke is het hiermee eens.
“Desnoods ga je voor de deur staan bij het regeringsgebouw, maar dit is schandalig. Mensen komen in levensgevaar door de apothekers.”
Grenzen
De 35-jarige Antoin heeft iets meer begrip voor de apothekers.
“Als men niet wil luisteren, moet men voelen.
Je kunt niet alles slikken dus ik begrijp best dat ze nu alles uit de kast trekken.
Er moeten alleen wel grenzen zijn.
Mensen die de medicijnen echt nodig hebben, moet deze gewoon kunnen krijgen.”
