Column Renée van Aller en John de Vries
Het Antilliaanse Dagblad citeerde minister Bermudez op 3 maart 2015. De Arubaanse financiële deskundige minister zei dat het CFT er weliswaar was op verzoek van Aruba, maar dat de CFT adviezen niet worden opgevolgd.
De vraag is waarom er dan advies wordt gevraagd – als vanaf het begin duidelijk is- dat ondanks het hoge deskundigheidsniveau van de adviezen deze genegeerd zullen worden. Waarom, moet er politiek op punten worden gescoord? Waarom voelt de premier zich gekrenkt. Dit heeft hij toch zelf over zich afgeroepen?
De regering meent dat er geen sprake van formeel toezicht is dus daarom hoeven de adviezen niet te worden opgevolgd. Aruba heeft geen geld gekregen van Nederland en zorgt al sinds 1986 helemaal voor zichzelf. Dat is niet waar, jarenlang kreeg Aruba begrotingssteun. De AVP wilde op eigen benen staan, met een gat in de hand van eigen maaksel en zonder commentaar.
Of Aruba houdbaar en financieel verantwoord op eigen benen kan staan, is de vraag. Kennelijk heeft de minister en de regering de regeringsmacht te danken aan bovennatuurlijke bestiering, vernuft, diepgaand inzicht in de realiteit van de menselijke geest, adembenemende tact, een zekere vaardigheid met de stiletto plus en een geest als een uitgebalanceerde cirkelzaag, meldde onze waarheidskundige TP.
Genoeg is genoeg
De financiële praktijk is weerbarstiger dan de meegaandheid van de aangehangen regeringstheorie van doorgaan met fiks uitgeven. Schulden moeten altijd terugbetaald worden. Een andere oplossing is er niet, ook al denkt de Arubaanse regering van wel. Krachtige antikoloniaal woordgebruik zal het Land, noch de regering redden.
Banken geven niet meer kredieten, ondanks toegenomen liquiditeit, maar versterken hun balansen. De lage rente laat beleggers uitwijken naar te risicovolle beleggingen. Aantrekkelijke aankomende zeepbellen zijn in opkomst.
Professionele beleggers menen dat de werkelijkheid onwerkelijk is geworden. Ze vrezen het einde van het bestaande pensioenstelsel, zegt Cees van Lotringen in het NRC-Handelsblad van 3 maart 2015.
Onze regering heeft een groot talent voor verongelijktheid, die niet altijd ergens op is gebaseerd. Blind zijn voor de eigen tekortkomingen en geen verstandige adviezen accepteren om dat die gezichtsverlies inhouden voor de eigen superieure mening is kortzichtig en tamelijk onbezonnen.
Griekenland spiegelde de kiezers ten onrechte voor dat een land internationale afspraken kan negeren. Terwijl een land dat helemaal niet kan. Al sinds de Romeinen geldt pacta sunt servanda. Dit grondbeginsel van internationaal recht betekent zoveel als ‘gemaakte afspraken moeten worden nagekomen’.
Nu maar hopen dat de Arubaanse schuldeisers even streng zijn als destijds Rome. Het is ook te hopen dat het APFA (ambtenarenpensioenfonds) een einde maakt aan misbruik van afgedragen premies die de regering standaard gebruikt als kasgeld.
De Centrale Bank van Aruba (CBA) moet toezicht houden. Ook heeft de CBA al lange tijd geen cijfers meer geproduceerd over de financiële situatie van de overheid en oneigenlijk optreden. Opmerkelijk? Baas in eigen land boven alles, zelfs tegen beter weten in? Blijkbaar. Kom, verpulver eens een vooroordeel, in de stijl van het CFT, het IMF en de tumba met argumenten, zoals de regering zo opzienbarend nalaat.
Sommige politieke stiltes zijn zo omvangrijk, dat ze zelfs hoorbaar zijn op ambtelijke en politieke pantoffels. Die pijnlijke stiltes doen zich nu voor in Aruba. Ook wij gewone burgers begrijpen niet dat er in alle talen gezwegen wordt en onze leiders zoveel buitenslands vertoeven om geprezen te worden over hun bovenmenselijke inzet en intelligentie, al dan niet onder het heenzenden van ‘lekkende’ staf. Heel ongezond, menen wij. Bagon Basilon………………
©2015 Renée van Aller en John de Vries
Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.