Column Renée van Aller en John de Vries

Dit artikel werd geplaatst in de KKC en in de Amigoe op 28 februari 2015
‘Nanos gigantium humeris insidentes’ ORANJESTAD — Professor dr. Eva Latham is werkzaam voor een prestigieuze universiteit, wij weten niet welke. Zij komt met anderen op voor de Arubaanse kinderrechten.

Zij gaf recent weer verschillende workshops daarover, een uitstekend initiatief. Haar workshop was op 14 februari 2015 te horen in het programma Claridad op 94,1 FM.

Helaas was ze nog steeds gegriefd over de onvoldoende Arubaanse erkenning van haar talenten. Dat zei ze op 14 september 2012 óók al in haar rede voor de opening van het academisch jaar aan de Universiteit van Aruba (UvA). In 1995 veroorzaakte ze enorme opschudding, omdat ze onmiddellijk een aanstelling opeiste aan de UvA.

De UvA had toen alleen een financieel economische faculteit (HBO) en een juridische faculteit (universitair). Ook nu gebruikte ze haar workshop over kinderrechten wéér om aan te geven hoe continue miskend ze is en blijft. De Arubaanse politiek is grotendeels corrupt, de meeste Arubanen zijn dom. De Nederlanders zijn discriminerend en tamelijk verknipt. Mevrouw is zelf nota bene Nederlandse, misschien per vergissing? Ze vond het ongepast zoals de premier de Gouverneur onheus bejegende in 2014. Maar ziet ze nog wel toekomst in het Koninkrijk? Wil zij de onbetwiste leidster worden van het Land Aruba? Wenst zij de Arubaanse onafhankelijkheid, zoals de heer Recourt in 2006. Hoera en dan weg met al die miserabele macamba’s?

Wellicht stemmen de premier en mevrouw Latham meer overeen, dan ze denken. Hun enige en overheersende geloof is in henzelf. Dat is een riskante en onbuigzame opvatting. Zoals Marten Toonder al zo wijs opmerkte;

“geloven is niet weten”.

Vrede moet iedereen zelf praktiseren in het dagelijks leven en niet alleen theoretisch uitdragen, menen wij. Dat betekent dat men juist het eigen handelen kritisch moet beoordelen en oplettend naar het advies van tegenstanders moet luisteren.

Eens een reus altijd een reus
Het tijdschrift Tertio meldde in november 2014 ‘dat een middeleeuwse wijsheid ons voorhoudt op de schouders van reuzen te klimmen om als dwergen een weids uitzicht op de werkelijkheid te krijgen’.

De soms verguisde maar niettemin briljante Niccolò Machiavelli volgde die aanbeveling, zoals blijkt uit de beschrijving van een gewone dag uit zijn leven. Hij heeft voor iedereen en alles aandacht. Wat hij in de praktijk leert, toetst hij aan de wetenschap vanaf de Oudheid. Kennis is macht, zag ook hij.

De Arubaanse overheidsschulden bedragen nu 80 procent van het Bruto Nationaal Product (BNP). Het IMF kwam met strenge eisen, die het Cft ook al had aangegeven. De overheidsinkomsten moeten stijgen door verhoging van de indirecte belastingen en ingrijpende verlaging van de personeelskosten van de overheid. De economie zal minder groeien dan in de laatste twee jaren. Hoe gaan onze bestuurders de juiste balans vinden tussen de te snel groeiende overheidsschulden en een duurzame en financieel gezonde economische ontwikkeling? Voor ons een vraag voor de politici een weet? Als een wonder nodig is, dan kunnen onze politici dat creëren.

De Diario berichtte op 14 februari 2015 dat Imsan een afdeling oncologie krijgt, zodat de inwoners in Aruba kunnen worden behandeld voor kanker. Nu kost dat de AZV 5 miljoen florin per jaar in Colombia. Ook in Aruba neemt het aantal kankergevallen explosief toe. 8,6 miljoen florin wordt geïnvesteerd in de afdeling oncologie, 6,6 miljoen in de gebouwen en 8,7 miljoen in medische apparatuur. Dat is bijna 30 miljoen. Wie gaat dat betalen en hoe is dat begroot? Wie is de dwerg en wie de reus, hoe scherp zien ze en welke adviezen worden opgevolgd?

Mevrouw Latham zond daarop de volgende reactie als ingezonden stuk naar de Amigoe. Haar reactie werd geplaatst op 3 maart 2015.

Amigoe (dinsdag, 03 maart 2015 12:52)
NAAR AANLEIDING van het immoreel warrig suggestief stukje over mij in deze krant van zaterdag 28 februari 2015 slechts dit mijnerzijds als reactie:
Tegen de zichzelf ‘macamba’ noemende schrijvers, het volgende: moet Aruba “meer of minder van dit soort ‘macamba’s’ op het eiland willen? Mijn antwoord is een citaat: “Minder, minder, minder!” Liefst geen enkele! Weg ermee!
PROF. DR. EVA LATHAM,
Aruba

Vervolgens reageerde Nico van der Zee hierop in de Amgoe van 6 maart 2015. Hij zei over haar reactie het volgende. “Nu ik toch aan het mopperen ben ook maar even het volgende. Prof. Dr. mensenrechten Eva Latham maakte zich boos op twee rubriekschrijvers van de Amigoe. En dan doet ze wat ook boze machthebbers overal ter wereld doen, namelijk de mensenrechten aan hun laars lappen. Macamba’s van dit soort mogen wel gedeporteerd worden. Foei, mevrouw Latham, nog maar een keertje die twee A4-tjes met mensenrechten goed doorlezen.”

Wij dachten dat de schrijfster meent verder te moeten gaan dan een welbekend suggestief Nederlands politicus met betrekking tot Marokkanen. Niet alleen moeten er veel minder Europese Nederlanders in Aruba zijn, maar wat schrijfster betreft mogen ze helemaal weg uit Aruba! De schrijfster gebruikt het woord “macamba”. Dat woord wordt door de meeste Arubanen gezien als een scheldwoord voor Europese Nederlanders. Haatzaaien of niet? Wij laten het oordeel over de schrijfster van het ingezonden stuk aan u over.

©2015 Renée van Aller en John de Vries

Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Vanuit hun kennis en ervaring, toetsen ze de theorie in de praktijk. Renée werkte als jurist lange
tijd voor de Universiteit van Aruba en de Arubaanse overheid. John J.P. de Vries was jarenlang werkzaam als jurist bij de overheid en voormalig hoofd van de Arubaanse veiligheidsdienst. Zij presenteren een analytisch en onderbouwd oordeel op actualiteiten. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.