 |
| http://arubaconnections.blogspot.com |
Aruba moet overgaan op groene stroom. In 2020 moet het land volledig klimaatneutraal zijn en al zijn energie uit de zon en de wind halen. De plannen ademen Emansiaanse ambitie uit. Maar goed beschouwd liggen er nog wel wat beren op de weg.
De belangrijkste is geld. Uiteraard. Want wie gaat de overgang van fossiel naar groen betalen?
De huidige energiebedrijven op Aruba zijn overheidsbedrijven die stelselmatig worden leeggeplukt om de Arubaanse overheidsbegroting te dichten. Zij zullen het geld dus moeten lenen of een stap opzij moeten doen voor nieuwe innovatieve energieleveranciers.
De tweede beer op de weg is de opslag van energie. Aruba is een eiland en is aan geen enkel energienetwerk buiten Aruba gekoppeld. Als de wind wegvalt, is er geen stroom en moet je dus overschakelen op een ander grid, dat er niet is. Bovendien is opslag duur.
Toch is duurzaamheid voor Aruba een must. Niet alleen omdat het product ‘duurzaamheid’ toeristisch goed verkoopt, maar bovenal uit pure noodzaak: tien procent van het Bruto Nationaal Produkt van Aruba gaat op aan de aankoop van fossiele brandstoffen ten behoeve van de energievoorziening. Geld dat nu gewoon het land uit geëxporteerd wordt. Geld dat hard nodig is om in de zwakke economie van Aruba te investeren. Aruba heeft een enorme staatsschuld, die zwaar drukt op het eiland en de begroting van premier Eman.
Hij is op dit moment op de VN top in Rio, Brazilië, waar gesproken wordt over duurzaamheid. Volgens de premier is de ambitie van zijn regering geen loze belofte. Het gaat volgens hem om een heldere doelstelling waar het eiland over acht jaar op kan worden afgerekend.”
Vermoedelijk zit hij zelf dan niet meer in het pluche. De plannen die Aruba nu heeft ontvouwd zijn namelijk nog niet onderbouwd. Geen plan van aanpak of bewijs dat het hier gaat om meer dan een wens tot innovatie. Wat nu duidelijk is, is de richting die Aruba op wil met zijn energieagenda, en die is groen.
Vermoedelijk zit hij zelf dan niet meer in het pluche. De plannen die Aruba nu heeft ontvouwd zijn namelijk nog niet onderbouwd. Geen plan van aanpak of bewijs dat het hier gaat om meer dan een wens tot innovatie. Wat nu duidelijk is, is de richting die Aruba op wil met zijn energieagenda, en die is groen.
Op diezelfde top heeft Aruba aangekondigd met Carbon War Room in zee te gaan. Deze club is van sir Richard Branson. Bekend van de Virgin Group (vliegmaatschappij, platenlabel, enz.) Een club die bekend is om zijn kennis op het gebied van groene en duurzame energie en het terugdringen van CO2 uitstoot.
Carbon War Room staat bekend om zijn grondige analyses om problemen in kaart te brengen bij de overstap van fossiele brandstof naar alternatieve bronnen en het out-of-the-box denken bij oplossingen. Ook heeft de club een uitgebreid netwerk van innovatieve bedrijven om oplossingen te realiseren.
Carbon War Room staat bekend om zijn grondige analyses om problemen in kaart te brengen bij de overstap van fossiele brandstof naar alternatieve bronnen en het out-of-the-box denken bij oplossingen. Ook heeft de club een uitgebreid netwerk van innovatieve bedrijven om oplossingen te realiseren.
Leuk voorbeeld van de analyse van Branson is dat helft van de energieconsumptie op Aruba gedaan wordt door op een een strook van 5 km: daar waar de 5-sterren hotels staan! Carbon War Room stelt dat het mogelijk is om met deepzee koelingstechnieken deze hotels al hun airco’s kunnen laten draaien. En die techniek is voorhanden op Aruba – en ook op Curaçao!
Of Branson Aruba in 2020 al klimaatneutraal heeft, valt te bezien. De raffinaderij in Sant Nicolas moet ook mee willen doen en die reduceert tot nog toe – net als zijn broer op Curaçao – alleen maar als-ie stil ligt.
Of Branson Aruba in 2020 al klimaatneutraal heeft, valt te bezien. De raffinaderij in Sant Nicolas moet ook mee willen doen en die reduceert tot nog toe – net als zijn broer op Curaçao – alleen maar als-ie stil ligt.
De toon is echter gezet, nu de beren nog van de weg…………