Door Dick Drayer

Minister van Justitie en interim premier Gilmar ‘Pik’ Pisas kondigde vanochtend aan dat de externe commissie die zich buigt over de bestedingen van het Criminaliteitsfonds van zijn schone taak is ontheven.

Die deed z’n werk zo goed, dat de commissie zichzelf overbodig heeft gemaakt. De minister van Justitie kan vanaf nu zelf beslissen waar de miljoenen in beslag genomen crimineel geld naar toe mag worden gesluisd.

Naar nu pas bekend deed Pisas dat al in de eerste week in office. Het is tekenend voor de Groep van Twaalf hoe er over regeren wordt gedacht: als je de baas bent, bepaal jij wat er gebeurt. Dat er in een rechtsstaat checks en balances zijn ingebouwd is mooi, maar de shón heeft het voor het zeggen, dus weg ermee.
Verkiezingskas
Al tijdens zijn eerste persconferentie werd duidelijk dat het fonds, gevuld met 12 miljoen gulden goed kon dienen als MFK/PS/KdNT verkiezingskas. De feestjes op het Brionplein werden er uit betaald en de broodnodige uniformen voor voetballertjes op het eiland mogen ook ingevlogen worden, net als een ton voor nieuwe voertuigen voor de Immigratiedienst. Goedbedoelde bestedingen, die allengs verraadden dat geld weggeven als water – ook letterlijk – altijd werkt in verkiezingstijd.

In afwachting van een storting van 36 miljoen gulden in het Criminaliteitsfonds besloot Pisas de externe commissie naar huis te sturen. Wellicht in opdracht van MFK-partijfinancierder Robbie Dos Santos. De storting betreft namelijk de opbrengst van inbeslagname van uit criminaliteit verkregen inkomsten van deze gokbaas. En die kan op deze manier weer terugvloeien naar de plek waar het geld vandaan kwam.

Rechtsstaat
De aanvallen op de Rechtsstaat van Curaçao zijn al sinds 2010 aan de gang, maar vooralsnog is die laatste sterker gebleken dan wij denken. En ook nu is dat het geval. Al moet erbij gezegd worden dat de bonnetjesaffaire van onder andere het ministerie van Sociale Zaken laat zien dat geld stelen door ministers nog steeds mogelijk is. Onder druk wordt daar heel veel vloeibaar.

Waar Pisas geen rekening mee heeft gehouden is dat de Rechtsstaat en het systeem van checks en balances weerbarstiger is dan de oude shòn-bómba-katibu-relatie, die zo tekenend is voor het politieke bestuur, vooral nu. Het vervangen van de externe commissie zal in eerste instantie niet veel soelaas bieden voor de Club van Twaalf.

Aanvragen voor financiering van projecten uit het Criminaliteitsfonds komen namelijk niet binnen bij deze externe commissie, maar bij de interne commissie die bestaat uit ambtenaren. Die kunnen niet door de minister of de premier ontslagen worden. Projectfinanciering wordt door hen opgenomen en ter toetsing en beoordeling voorgelegd aan de externe commissie. Daarna gaat die weer retour naar de interne commissie.

Tenslotte krijgt de minister op basis van een gezamenlijke beoordeling advies. Tussen aanvraag en eindadvies zit ongeveer twee maanden. Bovendien wordt de hele procedure achteraf nog gecontroleerd door de Stichting Overheidsaccountantsbureau.

Vooruitziende blik
Maar Pisas’ voorganger, Justitieminister Ornelio ‘Kid’ Martina had een vooruitziende blik om elke vorm van misbruik en graaien uit het fonds uit te sluiten en gaf opdracht om niet alleen achteraf te controleren, maar toezicht te houden op het hele proces van toekenning van gelden uit het Criminaliteitsfonds.

De feestjes op het Brionplein zijn daarom nog niet betaald en ook de twee keer 100.000 gulden voor sporttenues en -materiaal zit nog in kas. Terwijl de de aanschaf van surveillancewagens voor de Immigratiedienst ‘on hold’ staat.

Mediatechnisch
Het opzijzetten van procedures – omdat je de baas bent – werkt vooralsnog alleen maar mediatechnisch. En wellicht is dat – in de maand van de verkiezingen – genoeg voor de Groep van Twaalf.

Immers, exposure is belangrijker dan waarheid: tegen de tijd dat alles uitkomt zijn de verkiezingen voorbij en kan het echte graaien weer beginnen.

Bron: Achterkant van Curacao