Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao?
Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: [email protected]
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discrimeneerende taal inhouden worden door ons niet gepubliseerd.

Vandaag laten we ” Anne Zeeman” aan het woord…………..

We moeten blij zijn, want hij is er eindelijk: de basisverzekering ziektekosten.
Gelukkig niet voor de ambtenaren, die verdienen beter.
Verder mag iedereen meedoen.
Iedereen met een sédula mag z’n kaartje komen halen.
En verdien je minder dan duizend gulden, dan kost ‘ie helemaal niets!
Wel vraag ik me dan af: hoe controleer je dat dan?
Er is op ons eiland namelijk een groot grijs circuit: in de bouw, tuinmannen, IT-ers, noem maar op.
Allemaal schnabbelen ze een centje bij.
Een groot gedeelte van deze mensen staat niet eens geregistreerd bij de belastingdienst.
Toch maken velen zeker een paar duizend gulden per maand.
Maar niet op papier.
Daar zit dus een probleem, waar zo te merken nog niet over nagedacht is.
Net zoals er niet gedacht is aan het fatsoenlijk informeren van de apothekers;

• het goedkoper maken van specialistische zorg door verlaging van de overhead;
• het verlagen van medicijnconsumptie door het bijscholen van artsen;
• het verminderen van het belachelijke hoge aantal apotheken;
• het op de markt toelaten van meer generieke medicijnen en het tegengaan van belangenverstrengeling.

Wat maakt het allemaal uit?
Waarom zouden politici zich druk maken over het snijden in de uitgaven?
Dat kost toch alleen maar stemmen?
Gelukkig hebben we op Curaçao een heel grote pot met geld.
Die pot heet ‘de werkgever’.
De werkgever is namelijk verschrikkelijk rijk.
Die hebben namelijk de verdubbeling van de AOV-lasten tussen 2007 en 2013 zonder tegen te stribbelen geslikt.

Tja, er zijn een paar bedrijven omgevallen, maar dan hadden ze maar gewoon eerder de prijzen moeten verhogen.
Dus hoe pak je nog meer uit die grote pot?
Heel simpel: je begint met het plaatsen van een in de krant waarin je alle werkgevers vertelt dat er weer een belasting is geïntroduceerd (oh sorry, verzekering).
Verder schep je onduidelijkheid wie er nou precies onder die verzekering valt.
Daarnaast stuur je sommige bedrijven de derde enveloppe met aangiftepapieren, echter zonder enig begeleidend schrijven.
Op de website van de belastingdienst publiceer je onder het kopje Nieuws! een landverordening, waarbij je van tevoren weet dat ‘ie niet klopt (‘We gaan hem repareren zodra we alles doorgerekend hebben’).

Elektronische aangifte?
Ja, dat hebben we wel, maar niet voor de basisverzekering.
Laat de werkgevers maar weer in de rij staan, die hebben toch tijd, en anders geld zat om iemand daarvoor te betalen.
De werkgevers slikken het wel weer, want als je niet uiterlijk de 15e het papiertje inlevert staat daar een grote boete tegenover.
Beste meneer Hodge, met alle respect, maar wat hebben uw ministers en hoge ambtenaren een zootje van gemaakt van deze verzekering.
Met elkaar de schouders eronder… maar dan ook echt met elkaar!

Anne Zeeman,
Curaçao