Ombudsman geeft ministerie GMN advies
Willemstad – De Ombudsman kan geen oordeel vormen over een dispuut tussen visser Gonzales en de kustwacht omdat het onderzoek onvoldoende zekerheid verschaft over de feitelijke toedracht.
Advertentie
Maar de Ombudsman is tijdens het onderzoek wel aspecten tegengekomen met betrekking tot het ministerie van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN) – dat de visvergunning aan Gonzales heeft verstrekt – en doet daarom in haar publiekelijk gemaakte onderzoeksrapport hierover aanbevelingen.
Het geschil gaat over het optreden van de kustwacht tegenover Gonzales, die buiten het hem aangereikte gebied aan het vissen was met netten.
Hij kon ook zijn visvergunning niet tonen.
Kustwacht en Gonzales geven een eigen lezing van het gebeuren.
Omdat er geen getuigenverklaringen zijn, kan de Ombudsman niet opmaken wie er nu gelijk heeft.
Uit het onderzoek blijkt echter vooral dat Gonzales een visvergunning kreeg voor netvissen voor twee gebieden waar helemaal niet met netten gevist kan worden, namelijk bij Playa Kanoa, waar de zee te ruw is, en bij de Megapier/Pier Renaissance die gelegen is in de veiligheidszone voor schepen.
Aanbevelingen ministerie GMN
De Ombudsman geeft de minister van GMN daarom in overweging om de procedure van vergunningverlening te beschrijven en vast te leggen in een beleidsdocument.
In dit document kan onder meer worden bepaald welke instanties om advies gevraagd moeten worden bij de verwerking van een aanvraag ingevolge de Visserijverordening Curaçao 2004.
Zo is in het geval Gonzales geen advies ingewonnen bij de Haveninspectie die het gebied bij Renaissance afgekeurd zou hebben.
Verder moeten er bij het ministerie criteria gehanteerd worden bij het toekennen van een visgebied aan een vergunninghouder.
De visvergunning moet bovendien bestaan uit een beschikking met de voorwaarden waaronder de vergunning wordt verstrekt en een zeekaart waarop het visgebied waarin de visser mag vissen met rode inkt wordt aangegeven.
Dit in verband met een discussie over de Gonzales toegekende gebieden.
Gonzales dacht dat hij tussen de twee gebieden mocht vissen terwijl de minister van GMN oordeelde dat het bij de twee gebieden was.
Het ministerie zal jaarlijks een evaluatie moeten laten plaatsvinden van de verstrekte visvergunningen, waarbij met name aan de hand van de scheepsveiligheid van de diverse visgebieden dient te worden onderzocht of er gronden bestaan om de oppervlakte van het toegekende visgebied aan te passen.
Het moet duidelijk worden binnen hoeveel tijd en bij welk beroepsorgaan de verzoeker in beroep kan gaan tegen de weigering van een vergunning of tegen de voorwaarden opgenomen in een vergunning.
De administratie van de verleende vergunning moet gestructureerd worden op een zodanige wijze dat inzicht kan bestaan over het aantal vergunninghouders, de vergunde visgebieden per vergunninghouder en de datum van verlening en verloop van de afgegeven vergunningen.
Er zal een digitale officiële zeekaart ontworpen moeten worden waarop duidelijk wordt aangegeven welke visgebieden zijn vergund met vermelding van het nummer van de visserijvergunning van de betrokken visser.
Deze digitale zeekaart zal gepubliceerd kunnen worden op de website van de regering van Curaçao en alle havenautoriteiten moeten toekomen.
Tot slot moet geïnventariseerd worden in hoeverre een informatiecampagne nodig is om de houders van een visvergunning te informeren over de rechten en plichten die voortvloeien uit de wet en de verleende vergunning.
Bron: Antiliaans Dagblad
Advertentie