“Spotlight” is een film uit 2015 met o.a. Michael Keaton, de film gaat over de ontmaskering van seksueel misbruik van kinderen door katholieke priesters in Boston. Wat de krant “The Boston Globe” in hun rubriek “Spotlight” aan het licht bracht bleek gelijk het deksel van een grote beerput te openen. Blijkbaar was de kardinaal jarenlang op de hoogte van het probleem maar deed niets.
Het is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal en ik stond eigenlijk perplex toen ik zag wat voor invloed de Katholieke Kerk (nog steeds) heeft. Wat voor moeite ze allemaal gedaan hebben om de zaak jarenlang te sussen en dat ze zelfs verzekerd waren voor claims van slachtoffers; ook hoe ze dat allemaal uit de publiciteit wisten te houden.
Het leuke is dat wat ze daar deden heel veel overeenkomt met wat de Kerk hier doet en ook vroeger deed. De priesters worden opeens ergens anders geplaatst en alles gaat in een doofpot. Afgelopen week kwam op Curaçao de club “Sint Thomas Kring” bijeen in een internaat. Die was onlangs nog in het nieuws omdat een slachtoffer publiekelijk naar voren was gekomen en had gezegd dat hij daar misbruikt was. De geestelijken waren op een foto te zien waarop allen plechtig stonden te bidden naast een beeldje, een pijnlijke herinnering voor het slachtoffer.
In Boston werden advocaten ingehuurd, waarna slachtoffers zwijggeld werd toegewezen nadat ze een geheimhoudingscontract hadden getekend. De slachtoffers waren emotioneel finaal geruïneerd voor de rest van hun leven; slachtoffers die daardoor aan de drank of drugs gingen of zelfmoord pleegden terwijl het bisdom de pastoor op zijn plek liet blijven. Of hem naar een andere parochie stuurde vanwaar hij na een paar jaar weer moest verhuizen vanwege eenzelfde delict.
De kardinaal van Boston wist jarenlang wat er gebeurde en deed niets om dat te stoppen. Totdat de krant met een lijst kwam van niet alleen slachtoffers maar ook de pedofiele pastoors. Waarna iedereen zich rot schrok van de omvang van het probleem. In totaal werden er (in Boston alleen al) 249 pastoors veroordeeld en kwamen er 1000 slachtoffers naar voren.
Het bisdom, in een poging om het probleem te bagatelliseren, kwam met een gratis 1-800 telefoon nummer waar slachtoffers zich konden melden. Men had niet voorzien dat het probleem zo erg was want na drie dagen moesten ze dit nummer afsluiten omdat het overbelast raakte en men de klachten niet meer kon verwerken.
Dat de pastoors opeens ergens anders naar toe gestuurd kon worden, komt bekend voor. Niet alleen de laatste tijd “verhuizen” hier pastoors plotseling, door de jaren heen hebben we verschillenden gekend die óf voor persoonlijke groei óf om geestelijke redenen naar onbekende oorden verdwenen. De klachten worden meestal door de familie verzwegen uit schaamte of uit angst om het “Heilige” instituut – de Katholieke Kerk – aan te vallen.
Kijk naar de reactie van onze bisschop toen een cameraploeg van het programma Zembla de bisschop wilde interviewen over dit onderwerp. Er was gelijk een vijandige, haast agressieve reactie van de kant van mgr. Luis Secco. Het onderwerp is taboe en men praat niet graag publiekelijk. O wee, als het een “pastor/apostel” van een of andere sekte is, die zich aan kinderen vergrijpt: dan ligt de pers dag en nacht voor de kerkdeur te posten om maar een glimp op te vangen van de pedofiel.
Toen er een pastoor tijdens sexspelletjes vermoord werd, stond op de voorpagina van de lokale kranten een levensgrote foto van de pastoor. Keurig onder een laken, toen hij naar El Tributo vervoerd werd. Terwijl bij auto-ongelukken of moordpartijen de slachtoffers, liefst bloedend op de voorpagina, te koop staan zonder rekening te houden met de familieleden.
Toen ik vroeg waarom die pastoor niet gefotografeerd was, zoals ze hem hadden gevonden – in zijn blootje en vastgebonden op een stoel – was het antwoord van de persfotograaf dat de pastoor “heilig” is. De rechtszaak moest achter gesloten deuren behandeld worden. O wee, als Jantje publiek erachter komt dat het collectegeld niet voor de armen gebruikt wordt.
Ik raad iedereen aan op die film “Spotlight” te zien. Je ogen gaan open en dan pas ga je je realiseren dat het om macht, de positie in de gemeenschap, en angst zaaien gaat. Dat absoluut niets met geloof te maken heeft, het leven van de slachtoffers telt helaas niet mee.
Opeens krijgt de Bijbelspreuk “Laat de kinderen tot mij komen” een hele andere betekenis.
Ik blijf lachen op deze klip want ik weet nu al dat er een heleboel kritiek zal komen op dit stukje. Vooral van de gelovigen die nog steeds pastoors (de goede natuurlijk niet nagesproken) op handen dragen omdat ze “heilig” zijn.
Arthur Donker
Bon Arturo,
Ben ook een slachtoffer geweest van de spelletjes van een frater op het Sint Thomas College. Was toen 7 jaar oud. God zij dank dat er op de deur werd geklopt een hij direct is opgehouden. Heeft zijn zin niet helemaal gehad. En dit vieze beest moest elke morgen met ons bidden.
Wat een stelletje vieze vuille saku di eieren. Voor mij zijn alle mensen maar ook allemaal die zich terug trekken in een klooster of commune of
Uen die beweren het woord van god te verspreiden de zelfde saku di eieren. Ik denk niet dat er zijn die het niet doen, het zijn of pedofielen of homosexuelen die niet uit de kast willen komen. Ze zijn alleen nog niet betrapt. En de normale stappen uit en trouwen en doen het zelfde als Jozef en Maria hebben gedaan, zodat er vandaag een Jesus Christus is. Laten ze nou toch normaal doen. Trek die witte rok uit en doe een mooie rode met gele bloemen en geef toe dat je homo bent. Want dan ben je nog kind van God. Wat een stelletje hypocriete “pretenders”
Uit het laatste nieuws blijkt weer eens, niet alleen de Roomschen maken zich daaraan schuldig. Het lijkt wel inherent aan religie. Denk bijvoorbeeld ook aan Jonestown, ik noem maar ‘n boom in het donkere bos.
Schijnheiligen, en de meeste mensen in regering en parlement zijn gedoopt in hetzelfde vocht, zie de resultaten in het verleden. Deze resultaten zijn een mogelijke garantie voor de toekomst, vrolijk pasuh?
Heb Spotlight vorige week gezien en is een meesterlijke film. Kan iedereen aanraden de film te gaan bekijken, dan krijg je een idee van de omvang van het probleem in de katholieke kerk. Het betreft hier alleen Boston, maar zelfs daar praten we over 90 priesters.
Nu blijkt dus dat we eenzelfde probleem hebben op Curacao en dan moet je je toch gaan afvragen wat de katholieke kerk nog bij te dragen heeft aan deze maatschappij ?
In mijn ogen niet veel positiefs. Maar goed, dat heeft geen enkele religie.
zie ook: http://www.onderzoekrk.nl/eerste-onderzoek/eindrapport.html over de omvang, aard en gevolgen van seksueel misbruik van minderjarigen in de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland en ook naar de doofpotcultuur, het biechtgeheim en de relatie tussen misbruik en celibaat. Door de oud-minister, oud-voorzitter van de Tweede Kamer en oud-burgemeester Wim Deetman.
Arthur, zo te zien ben ik de eerste die reageert. De film ‘Spotlight’ ken ik helaas niet maar ga er zeker naar opzoek. Het moet wel een interessante film zijn. Maar ik geef je groot gelijk om dit nogmaals onder de aandacht te brengen. Op Curaçao wordt het tijd dat taboes doorbroken worden. Dit soort zaken moeten niet onder de mat geschoven worden. Geestelijken die kinderen seksueel misbruiken moeten keihard aangepakt worden. Misschien zelfs juist harder dan normaal, want die hebben immers een voorbeeldfunctie en vanuit hun vertrouwenspositie maken ze misbruik. Om misselijk van te worden. Men moet openlijk vertellen wat er aan de hand is en is geweest.