Blog Manon Hoefman | Picture This! Curacao
Het afgelopen jaar heeft voor mij in het teken gestaan van grenzen verleggen en stappen uit mijn comfort zone. In een spreekwoordelijke rollercoaster ben ik van het één in het ander gerold and I’m loving every minute of it…
Toen er via Facebook een oproepje werd geplaatst voor het ontwerpen van een visitekaartje heb ik dan ook direct gereageerd. Niet alleen kreeg ik de opdracht, maar tevens een leuk contact met Robert Vissenberg. Zijn bedrijfje DushiWalksCuracao organiseert stadswandeltochten, zogenaamde Photography Tours, door verschillende wijken van Willemstad. Met veel plezier heb ik een kaartje ontworpen, dat door hem met veel enthousiasme werd ontvangen en als bedankje mocht ik mee op tocht door de prachtige wijk Scharloo.
Het enthousiasme van Robert als tourguide is aanstekelijk en ook al woont hij nog niet zo lang op Curaçao, je merkt aan alles dat hij zich heeft ontwikkeld en verdiept in de cultuur van het eiland. Zo is Robert ook ‘die jongen’ die via Social Media – in zijn eigen versie van Pay it Forward – een ‘domino projectje’ opzette voor hulp aan chollers. Geen geld is zijn policy, maar een maaltijd of een paar slippers.
Ook op Scharloo heeft hij contacten gelegd met locals; mensen van de straat, bewoners van de sociale woningbouw huisjes, de eigenaar van een locale snek, hij wordt gedurende de tour op vele plaatsen gegroet. Vol passie vertelt hij anekdotes over zijn eerste oriënterende tochten, geeft hij tips over mooie invalshoeken voor de fotografie, maar bovenal is hij begaan, begaan met deze bijzondere wijk.
Wonend op het eiland kennen we allemaal wel de Scharlooweg. Hier vind je vele gerenommeerde kantoorpanden. Prachtige historische herenhuizen, die – vooral in de afgelopen twintig jaar – één voor één in al hun glorie zijn hersteld. Maar het woonwijkje dat hier achter ligt en dezelfde naam draagt, is bij velen veel minder bekend.
Na het bezoek van, de toen nog, Prins Willem Alexander en Prinses Maxima aan de wijk Scharloo in 2010 is daar wellicht wel wat verandering in gekomen. En mede dankzij het project Fleur de Marie is de wijk, vanwege de grondige aanpak, ook meerdere malen positief in de publiciteit geweest. Zo is er sprake geweest van renovatie en op vele plekken zelfs nieuwbouw van de hoger gelegen arbeiderswoninkjes. Is er een sportveld aangelegd, waar onze koning destijds nog een balletje trapte en is er naast algemene bestrating een buurtplein gekomen met een speeltuintje. Deze enorme verbeteringen in de woningen en infrastructuur, hebben bijgedragen aan het doel van dit project: het bewerkstelligen vaneen totaal schone en veilige wijk met cultuurhistorische waarde, die een hoge attractiewaarde voor toeristen heeft.
Wat de wijk Scharloo echter uniek maakt, is dat vrijwel iedereen er is vertegenwoordigd. Van iedere laag van de bevolking woont of werkt er wel een vertegenwoordiger in Scharloo. Hierdoor blijft deze wijk dan ook een plek van contrasten. Van het hippe ‘space share’ Creative Lab, waar jonge, creatieve ondernemers kantoorruimtes kunnen huren en delen, tot de spijbelende straatjongeren die achter de muren van een ingestort gebouw een sigaretje roken. Van de zakenlieden, die strak in pak de kantoren van de Scharlooweg betreden, tot de dakloze man, achter de struiken van het speeltuintje. De volledig gerestaureerde panden, strak in verf en glas, die werkruimte bieden aan een scala van bedrijven en organisaties, tot aan de leegstaande, verwaarloosde versies, die al jaren wachten op een nieuwe eigenaar en bestemming…
Scharloo is uniek, divers, maar vooral enorm fotogeniek. Een stadswandeling in deze wijk is een absolute aanrader. Een inspirerende en creatieve belevenis.
Bron: Caribbeansenses.com
Over de schrijfster: Picture This! Curacao – blog van Manon Hoefman die zij wekelijks schrijft voor de website www.caribbeansenses.com. Met een combinatie van beeld en tekst streeft zij er naar om de beleving van een plek over te brengen, zodanig dat de lezer voelt alsof hij er zelf echt is geweest. Beschreven vanuit een persoonlijke ervaring, met een knipoog naar het gezinsleven en de ‘insides’ van een local.