©2016 Renée van Aller en John de Vries

De opmars van de technologie is niet te stuiten. De smartphone was een geweldig verdienmodel. De nadelen zijn nooit bekend gemaakt. Alle movers&shakers willen het laatste model. Wij kunnen niet zonder een smartphone, denken we.

Er wordt gebeld in de auto, op de fiets, in de opera, in het openbaar vervoer en op de sportschool. Een van uw auteurs brengt soms lang door in het openbaar vervoer. Interessante observaties zijn ons deel. Velen -behalve bejaarden en babies- bestaan alleen nog virtueel en zitten moeiteloos uren te turen op zo’n kakelend beeldscherm.

Op kantoor moet er veel geloerd worden en gewhatsappt. Bij voorlezende ouders merken wij vaak dat lastige kinderen worden zoet gehouden met de smartphone of tablet. Veel kinderen krijgen de eerste smartphone al op 10 jarige leeftijd. Vele ouders zijn nog verslaafder aan het flitsende venster dan hun kinderen. Bij menig examen moet erop gewezen worden dat alle telefoons uitgezet moeten worden.

De dwang van de piep en de vibratie heersen ook op school. Daarover schreef Ingrid Schouten een interessant artikel in het NRC van 11 juni 2016. Ze heeft een huiswerkinstituut en werkte jaren zelf als lerares. Ze zegt over de pientere pieper: “Weliswaar is het ding op veel scholen verboden, maar hij zit wel in de broekzak. Tenslotte is hij óók agenda, rekenmachine, encyclopedie en woordenboek, en een foto van aantekeningen op het bord is zoveel sneller dan overschrijven.” Een verbod is lastig.”

Monster of wonder?
Het gepiep en getril halen kinderen uit hun concentratie. Moeten alle telefoons worden uitgezet bij het begin de schooldag en worden opgeborgen achter slot en grendel tot het eind van de schooldag? Veel ouders willen dat hun kinderen altijd bereikbaar zijn.

Hoeveel kinderen gamen of appen of kijken series ’s nachts in plaats van te slapen? Hoeveel kinderen worden het slachtoffer van pesterijen en sexting? “Uit een recent artikel in Vrij Nederland blijkt dat een derde van de jonge docenten voor hun dertigste het onderwijs verlaat. Als belangrijkste reden noemen ze de werkdruk. Maar zou de onmogelijkheid om de aandacht van kinderen vast te houden niet ook een belangrijke rol spelen? Je doet je best om een goede les voor te bereiden maar moet het afleggen tegen dat onzichtbare, onhoorbare, trillende ding.

Nergens in de wereld zijn leerlingen zo ongedisciplineerd en ongemotiveerd als in Nederland, zo maakte de OESO onlangs bekend.” Ter illustratie van deze dwangmatige begeerte een gedicht van Joost van den Vondel (gedichten.nl). Ouderwets maar toch eigentijds.

Sluit voor Begeerte uw graag gezicht;
Zij loert, zij loert om in te varen.
Want zo Begeerte eens binnen sluipt,
Zij zal bederf en jammer baren,
Dat eeuwig smert, en eeuwig druipt.
De dingen zijn niet als zij schijnen:
De worm zit binnen lekker ooft,
En levend kleur bedekt venijnen.
Hij doolt zeer licht, die licht gelooft.
In paradijzen nestlen slangen;
JOSEPH IN EGYPTE (eerste bedrijf)

Wij zijn vóór 100% afschaffing van de smartphone tijdens de les in alle scholen. Geen getril en gepiep, in de kast met de deur op slot. Kunt u deze verslaving in de hand houden en hoe doet u dat? Welke regels hebt u thuis ingevoerd en hoe geeft u het goede voorbeeld? Alle noodkreten op internet over deze nieuwe verslaving doen ons het ergste vrezen. Maar het levert weer een mooi verdienmodel op voor degene die een therapie fascinerend kan promoten.

Renée van Aller en John de Vries

Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Vanuit hun kennis en ervaring, toetsen ze de theorie in de praktijk. Renée werkte als jurist lange tijd voor de Universiteit van Aruba en de Arubaanse overheid. John J.P. de Vries was jarenlang werkzaam als jurist bij de overheid en voormalig hoofd van de Arubaanse veiligheidsdienst. Zij presenteren een analytisch en onderbouwd oordeel op actualiteiten. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.

Publicatie door: Knipselkrant Curaçao © 2010-2016