26.7 C
Willemstad
• dinsdag 19 maart 2024

CC | Marnix College and Albert Schweitzerschool pioneering as the first ‘language friendly schools’ in Curaçao

WILLEMSTAD - The Marnix College and Dr. Albert Schweitzerschool have achieved a remarkable milestone by becoming the first schools in Curaçao to receive the designation of 'Language...

NU | Ajacied Martha opgenomen in eerste selectie Advocaat als bondscoach Curaçao

Ar'jany Martha is vrijdag (lokale tijd) opgenomen in de eerste selectie van Dick Advocaat als bondscoach van Curaçao. Vitesse-doelman Eloy Room keert terug in het keurkorps, nadat...

Opinie | Illusies, verknopingen, een natte droom en luchtkastelen op Curaçao

Jan Huurman WILLEMSTAD – Tijdens een recente bijeenkomst van de Antillenkring deelde Jan Huurman, voormalig Inspecteur Volksgezondheid, zijn inzichten over Curaçao na vijf jaar afwezigheid. Met een focus...

NTR | Internationale vrouwendag: ‘balans houden is niet makkelijk’

Marit Severijnse In het kader van internationale vrouwendag werd op Bonaire een conferentie gehouden met als thema een gebalanceerde levensstijl. “Ook al is Bonaire een eiland waar alles op...

CC | Ministry of Finance reaches agreement with Capriles Clinic

WILLEMSTAD - The Ministry of Finance has reached an agreement with the Capriles Clinic, as announced by the ministry. The operational costs will be covered by this...

DH | Alida Francis to become Governor of St Eustatius

ST.EUSTATIUS -- Government Commissioner Alida Francis is to become the next governor of Statia in the coming months. The state secretary of kingdom relations and digitisation Alexandra van...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | Echte verandering doet altijd pijn

HomeLandenArubaColumn Den Cayente | Echte verandering doet altijd pijn

Column Arien Rasmijn

Daphne Lejuez | Arien Rasmijn

Toen ik Daphne Lejuez interviewde over haar besluit de MEP-fractie te verlaten en als onafhankelijk Statenlid verder te gaan viel mij een aantal dingen op. Allereerst hoe helder haar redenen zijn om de Serlimar-wet niet te steunen.

Zonder afvalverordening kan er geen afvalheffing komen en zonder (milieu-) wet om het daaraan te hangen is een afvalverordening ook al niet te doen. Een Serlimar dat opeens belasting gaat innen en ook alle bevoegdheid heeft over al die gelden.

Niet eens ATA heeft zoveel te zeggen over haar inkomsten. Dat haar collega’s in de fractie dit blijkbaar niet konden of wilden begrijpen en nu zij vertrekt ook niet willen ingaan op haar punten, is veelzeggend. Het geeft haar versie van het verhaal tot nu toe en het ontstane beeld van een fractie die doodsbenauwd is om een coalitiepartner kost wat kost tevreden te houden, vooralsnog meer gewicht.

Bij MEP gaat het nu alleen maar om de zetel en het onzinnige geloof dat die hen toebehoort en, wederom, niet om de inhoud van de discussie. Toegegeven, het doet ongetwijfeld pijn en het maakt de kans dat dit kabinet de finishlijn niet zal halen een stuk groter.

Maar het is inmiddels duidelijk dat het vertrek van Lejuez slechts het gevolg is van een mentaliteit bij het leiderschap van pappen en nathouden en juist die principes van deugdelijk bestuur waar zo mee wordt gepronkt aan de kant zetten om de goede vrede te bewaren. Dat kan niet altijd. Als een wet inhoudelijk niet klopt, en al helemaal een enorm ingrijpende wet zoals deze, dan kan daar niet over worden onderhandeld. Dan juist moet de moederleeuwin extra hard grommen. Dat gebeurde blijkbaar niet en dit is de prijs die nu daarvoor wordt betaald.

Dan kan MEP-leider Evelyn Wever-Croes after the fact zo fel dreigen dat Lejuez nu maar moet uitkijken voor boze mepista’s en kan fractieleider Rocco Tjon met de wildste verhalen komen over waarom Lejuez nou vertrok, het komt niet over. Sterker nog, het breekt haar imago en dat van de partij alleen maar af. Het masker is gevallen en nu laat de oude, traditionele, entitled en kwaaie MEP van weleer haar oude veren weer zien. Evenals diepe tekortkomingen in hoe de idealen van deze regering worden nagestreefd. Wever-Croes zegt verandering te willen in hoe politiek wordt gevoerd. Meer integriteit en transparantie.

De quote die mij het meeste bijbleef van Daphne Lejuez is deze: “Ik denk wel dat ze dat proberen. Ik denk ook dat we in een cultuur leven waarin de verandering die we willen brengen heel moeilijk is en dat traditionele politiek de besluitvorming parten speelt. Vaak gaat dat ook niet samen en clasht het.”

Veranderen is moeilijk en doet altijd pijn, als het nou gaat om de kleinste aanpassingen, of je eigen leven omgooien door af te vallen of te scheiden, of grote veranderingen binnen organisaties en gemeenschappen. Om te veranderen moeten dingen vaak ook echt kapot. Met mooi weer spelen, de vrede bewaren en constant sussen naar de – vooral oude – achterban toe verander je niks.

En integriteit is zwaar. Zo zwaar dat je er niet echt over praat. Je doet het en leeft het. Het is eenzaam werk en met een selfie met een inspirerende quote op Facebook maak je er juist een lachertje van. Vooral jonge en partijloze stemmers (degenen die het verschil maken) zullen dat in gedachten houden, wanneer ze naar de stembus gaan. En dat zou – als MEP niet uitkijkt – best snel kunnen gebeuren, vrees ik.

Met het vertrek van Lejuez is niet Otmar Oduber, maar Ricardo Croes de sleutelhouder van de coalitie. Hoe dat gaat uitpakken laat zich wel raden en ik denk dat Croes dat ook heel graag zo heeft nu, na al die tijd waarin hij door zijn coalitiegenoten genegeerd en zelfs beschimpt werd. Cannabis en onderwijshervorming zullen snel op tafel komen, is de verwachting. Hij heeft de kaarten nu in handen, maar ook een sterke hand kan je met het verkeerde temperament overspelen en voor je het weet hebben we een campagne tijdens carnaval. Ik denk dat het beide kanten op kan gaan. Ricardo blijft Ricardo. Net zoals MEP altijd MEP zal blijven en Otmar altijd Otmar, en AVP altijd AVP en Raiz ook stiekem een beetje AVP. Veranderen is moeilijk. Echte transformatie doet ontzettend veel pijn. Conformeren, meelopen, opgeven, je zetel toch maar teruggeven ook al staat die op jouw naam, is makkelijk. Daarom veranderen heel veel dingen nooit. Zeker niet op Aruba, de ultieme comfort zone voor zowel local als toerist.

Bron: Den Cayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer….

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties