Normaal gesproken zijn de laatste loodjes niet alleen het zwaarst maar ook het heftigst als het gaat om verkiezingen op Aruba. Dit jaar voelt echter anders, eenmaal wanner je buiten de filterbubbel van de partijaanhang bent. Daar heb je constant dezelfde tien mensen die vanalles roepen en uitgelekte audio en emails en nepnieuws posten.

En net wanneer je zou denken dat ze niet lager zouden zakken, weten ze alsnog onaangenaam te verrassen. Zo postte de direct aan MEP gelieerde mediabaas Edmond Croes eergisteren doodleuk dat een van de verdachten in de zaak Ibis – het zou de secretaresse van Paul Croes zijn geweest – een zelfmoordpoging in de cel zou hebben gedaan. Daar bleek bij navraag bij het Openbaar Ministerie niets van waar te zijn. Zeg wat je wil van de IBIS-verdachten maar dit was nogal een hondenstreek. Maar nog belachelijker zijn de geruchten die op gegeven moment de ether in vlogen over hoe deze week nog een paar ministers zouden worden opgepakt en dat er al Nederlandse functionarissen onderweg naar Aruba waren om de regering over te nemen en om alvast met MEP te onderhandelen over het te vormen nieuwe kabinet. Beste lezer, de beer is nog niet eens geschoten, maar enkele aanhangers hebben MEP nu maar alvast in de regering.

Ondertussen halen de aan AVP gelieerde mensen weer eens de arrestatie van Edmond’s broer Endy uit de kast (vraag me af wat hij ervan zou hebben gevonden als iemand had geroepen dat Endy in zijn cel…ach, laat maar…) en publiceren ze uitgelekte snippers van voicenotes van Otmar Oduber. Met andere woorden, ook de verkiezingen van 2017 gaan echt helemaal nergens over. We hebben meerdere debatten gehad, de een beter dan de ander, tal van initiatieven zoals bijeenkomsten met politici georganiseerd en een stemwijzer. Jongeren en young professionals zijn meer dan ooit actief betrokken bij het proces, met als specifiek doel dat het dit keer om de inhoud gaat. En toch is de memo duidelijk niet gelezen. Partijprominenten en aanhang houden zich liever bezig met verhalen die negen van de tien keer nergens over gaan. Feitelijk vindt er dus geen inhoudelijk debat meer plaats.

Maar we hebben nog een week of twee en ik heb zelf nog vragen. Zo zou ik heel graag een debat willen zien over wat te doen met de gasbaten, mochten die na de boringen van volgend jaar aan de horizon verschijnen. De komende regering gaat daarover beslissen en die beslissingen zullen onze toekomst voor de komende 100 jaar bepalen. Mike Eman wil het Noorse model overnemen en een apart fonds opzetten dat buiten de begroting komt te staan, terwijl aan de andere kant Glenbert Croes juist wil dat de regering direct toegang heeft tot de gasbaten om bijvoorbeeld benzine te subsidieren en premies uit te keren aan de bevolking. Wordt het sparen of strooien?

Dat is echt een fundamentele kwestie waar niemand het over heeft ik zou heel graag die twee in debat willen zien gaan over dit onderwerp en dit onderwerp alleen. Een-op-een, mano a mano, zonder publiek. Over andere onderwerpen zoals veiligheid, toerisme, zorg en onderwijs ben ik al min of minder over uit. Maar dit onderwerp is voor onze toekomst als land het belangrijkste. Bij deze roep ik dus beide mannen op – en ik hoor je al vragen waarom Glenbert en niet Evelyn, maat Glenbert is degene die tijdens de campagne dit standpunt vrij luid naar voren heeft gebracht, net als dat bekend is een nationaal fonds de premier erg naar het hart ligt -, om deze uitnodiging in overweging te nemen.

Bron: Den Cayente

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer…