28 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | Zwarte cijfers onder de streep

HomeColumnColumn Ariën RasmijnColumn Den Cayente | Zwarte cijfers onder de streep
Column Arien Rasmijn| Zwarte cijfers onder de streep
Column Arien Rasmijn| Zwarte cijfers onder de streep

De heropening van de raffinaderij is onvermijdelijk. Over de grote lijnen is men het al eens. Wat rest volgens de regering zijn onderhandelingen over details en losse eindjes. Nadat de krabbels in maart onder de leaseovereenkomst komen te staan duurt het nog twee jaar voordat het roestige, oude hoop ijzer weer volledig aan de praat is. Twee volle jaren.

Inmiddels weten we dat er veel kan gebeuren in twee jaar. De olieprijs ligt nu superlaag. Nu een KFC-bucket duurder is dan een vat proberen olieproducerende landen productie te remmen om de prijs weer op te schroeven.

Wie weet ligt de prijs over twee jaar weer boven de 100 dollar, wie weet lukt dat om een of andere reden alsnog niet. Ik blijf het een raar moment vinden om een oude raffinaderij voor tussen de 600 en 800 miljoen dollar op te knappen.

Bovendien zal olie worden geraffineerd uit een buurland dat op de rand van een economische en sociale catastrofe staat. Tot nu toe heeft niemand echt antwoord gegeven op deze kwesties. En dan is er nog de skepsis over hoe ‘groen’ de raffinaderij zal zijn en wie nou precies aansprakelijk zal worden gesteld in geval van een ramp (dat het vanzelfsprekend is dat daar al rekening mee mee wordt gehoden spreekt boekdelen) of de boel gaat schoonmaken aan het eind van de rit over 25 of 30 jaar.

De regering zegt stellig dat Citgo die verantwoordelijkheid draagt, maar hoe gaat het in de praktijk lopen? Het is daarom ook niet echt een verrassing wanneer leden van notabene de regeringfractie in de Staten tegen de heropening stemmen.

Trouwens, laat die leaseperiode even op je inwerken. Over een kwart eeuw zal de wereld er heel anders uitzien en zijn veel van de huidige beslissingmakers niet eens meer in leven. Dat hele idee staat nogal haaks op het gedachtengoed die de regering in het buitenland probeert te verkopen over een duurzaam, groen en progressief eiland.

Ik moet meteen denken aan die facebook tegelquote die zegt dat je een boom plant, zodat niet jijzelf maar toekomstige generaties onder diens schaduw kunnen zitten. Hier gebeurt juist het tegenovergestelde. Hier wordt de volgende generatie opgescheept met de schoonmaak van een regelrechte reliek van de vorige generatie, die voor gewin op korte termijn voor een kwart eeuw werd gereanimeerd. Hier wordt niet naar de toekomst gedroomd, maar met weemoed en revisionisme terugherinnerd naar de jaren van LAGO. Sterker nog, de toekomst van de young professionals van vandaag en morgen wordt met de heropening van de raffinaderij feitelijk gekaapt door een oude generatie die maar geen plaats wil maken voor de nieuwe.

Er wordt vooral nadruk gelegd op de voordelen op korte termijn. De banen en de inkomsten voor de staatskas. Die zijn ook meer dan welkom, vergis je niet. Maar aan de andere kant toont het teruggrijpen naar de oude economische pilaar het tekortschieten van de regering in het waarmaken van haar duurzame ambities.

In de afgelopen zeven jaar had er enorm veel gedaan kunnen worden. Toch werden ondanks de vele propaganda, conferenties en TED-talks zelfs de fundamentele kwesties niet aangepakt. Er is nog altijd geen milieuwet, geen Marine Park, Parkietenbos staat nog altijd dagelijks in de fik en we kunnen niet eens de illegale vuilstortplaatsen definitief opdoeken. Het enige wat er staat zijn zonnepanelen en windmolens her en der. Symbolen in plaats van hard, tastbaar beleid.

De vorige regering deed nog minder – de premier toentertijd probeerde de raffinaderij te heropenen met het ware maar niet minder pijnlijke argument dat hier geen milieuwetgeving is waardoor oliemaatschappijen voordeliger uit zouden zijn -, maar deze regering maakte specifieke beloftes aan een nieuwe generatie van stemmers.

Beloftes die uiteindelijk, zwarte cijfers onder de streep, nauwelijks werden waargemaakt. In plaats daarvan werden keuzes gemaakt die ons – ondanks de extra paar centen op zak – juist in het verleden houden. Denk daaraan wanneer volgende maand met Citgo wordt getekend.

Maar er is ook het Verdrag van Parijs. De premier gaf toen zelf nog een toespraak. Eerder deze maand diende Kamerlid Liesbeth van Tongeren (GroenLinks) een motie in waarin aan het kabinet werd gevraagd om de drie Caribische landen binnen het Koninkrijk – Van Tongeren wijst erop dat juist hier de risico’s van klimaatverandering het grootst zijn – ‘in goed overleg […] te ondersteunen in het uitvoeren van de in het klimaatverdrag van Parijs overeengekomen afspraken’.

De landen binnen het Koninkrijk moeten immers een gezamenlijke verantwoordelijkheid voelen voor het implementeren van dat verdrag. Ik vraag mij af, met nog twee jaar te gaan voordat er naphtha wordt geproduceerd in San Nicolas, hoe de heropening van de raffinaderij – zelfs al draait het op gas – daarmee gaat rijmen.

Bron: DenCayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer…

Dit artikel is geplaatst in

3 reacties

  1. In de hoop dat de raffinaderij ook echt open gaat over twee jaar, moet men nog harder hopen dat drie jaar daarna deze niet weer gesloten wordt.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties