28 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column JGD | Dear Anansi

HomeMediaColumn JGD | Dear Anansi
Column Jacob Gelt Dekker voor Curacao Chronicle | How to fight poverty
Column Jacob Gelt Dekker voor Curacao Chronicle | Dear Anansi

Dear Anansi, I was about to tell you the Battle of Nevis, but now you say that you are sick and tired of all my sea battles and pirates of a long gone past.

Then you told me that your ancestors were of Berbice and Essequibo and you much rather hear about their history.

When I asked around, very few people have ever heard of Berbice and Essequibo, or Pomeroon as the Spanish used to call it. They quickly accused me of pulling their leg. But that is why I am so sad; I was not teasing, not making things up, and not joking.

Berbice and Essequibo were colonies founded by the State of Zeeland in 1627 for the newly established West Indish Company (WIC 1621). They remained plantation colonies of the Republic of the Low Lands, till 1815.

Essequibo and Berbice are the largest rivers in what is called today, Guyana. The capital was Fort Nassau, later called, New Amsterdam. In 1762, the population of the Dutch colony of Berbice included 3,833 enslaved Blacks, 244 enslaved Amerindians or indigenous people, and 346 whites.

Europeans developed a sweet tooth in the 18th century. Sugar had become very popular and quickly became the new, profitable product of trade. Sugarcane plantations, labored with thousands of African slaves, popped up everywhere along big rivers. The Spanish and French were very much into this new investment. Voltaire himself was a plantation shareholder, though he never shied away from telling about the brutal treatment of the slaves.

Voltaire’s Candide (1759) had the following encounter in neighboring Surinam.

As they drew near the town, they saw a negro stretched upon the ground, with only one moiety of his clothes, that is, of his blue linen drawers; the poor man had lost his left leg and his right hand.

“Good God!” said Candide in Dutch, “what art thou doing there, friend, in that shocking condition?”

“I am waiting for my master, Mynheer Vanderdendur, the famous merchant,” answered the negro.

“Was it Mynheer Vanderdendur,” said Candide, “that treated thee thus?”

“Yes, sir,” said the negro, “it is the custom. They give us a pair of linen drawers for our whole garment twice a year. When we work at the sugar canes, and the mill snatches hold of a finger, they cut off the hand; and when we attempt to run away, they cut off the leg; both cases have happened to me. This is the price at which you eat sugar in Europe.

European and Brazilian shareholders employed overseers who, out to make a gain for themselves, ruthlessly and brutally treated the laborers.

Brutal treatment led to many revolts, uprisings, and bloodshed. On 23 February 1763, slaves on Plantation Magdalenenberg on the Canje River in Berbice rebelled and protested. Cuffy, an enslaved man at Lilienburg, is said to have organized rebels into a military unit. Other key figures among the rebels include Atta, Accara, and Accabre with ‘a little over 2,000 maroons, in the territories of Berbice, Demerara, and Essequibo.’

A gruesome incident occurred, following an expedition against rebels. Hands of African slaves, killed in the skirmishes, were severed and taken to Governor van Gravesande, who had them “nailed to posts as a warning.”

The Governor called in the help of the Indian tribes to prevent the rebels from retreating inland. He also sent word to, amongst others, the St. Eustatius colony. On May 3, the governor of St. Eustatius sent two ships with a total of 154.

By Jacob Gelt Dekker
Columnist Curaçao Chronicle

2 reacties

  1. Jacob,
    Een heel interessant stukje dat jij geschreven hebt over de Berbice en Essequibo. Ik wist dat ook niet, hoewel ik me zeer interesseer voor de geschiedenis van de Antillen. Ik heb er een groot deel van mijn jeugd doorgebracht en de liefde voor de eilanden blijft gewoon in je. Ik hoop meer van je le lezen. Ik hoop ook dat het weer beter met je gaat, wat je gezondheid betreft.

  2. Geachte Anansi, ik vertelde je de Slag van Nevis, maar nu zeg je dat je ziek en moe bent van al mijn zeevechten en piraten van een verleden tijd.
    Toen vertelde je me dat je voorouders van Berbice en Essequibo waren en dan hoor je veel meer over hun geschiedenis.
    Toen ik rondvroeg , hadden heel weinig mensen ooit van Berbice en Essequibo, of Pomeroon, gehoord, aangezien de Spajaarden het het vroeger noemde. Zij dachten dat ik niet serieus was. Maar daarom ben ik zo verdrietig; Ik plaagde niet, verzon geen dingen en maakte geen grapje.
    Berbice en Essequibo waren kolonies die in 1627 door de staat Zeeland werden opgericht voor de nieuw opgerichte West Indishe Company (WIC 1621). Zij bleven plantage kolonies van de Republiek van de Lage Lands, tot 1815.
    Essequibo en Berbice zijn de grootste rivieren in wat vandaag , Guyana heet . De hoofdstad was Fort Nassau, later genoemd, New Amsterdam. In 1762 omvatte de bevolking van de Nederlandse kolonie Berbice 3.833 slachtoffers, 244 Amerindianse slaven of inheemse mensen en 346 blanken.
    Europeanen ontwikkelden een zoete smaak in de 18e eeuw. Suiker was zeer populair geworden en werd snel het nieuwe, winstgevende handelsproduct. Suikerrietplantages, bewerkt met duizenden Afrikaanse slaven, overal opgestoken langs grote rivieren. De Spaanse en de Franse waren druk in deze nieuwe investering. Voltaire zelf was een plantage-aandeelhouder, hoewel hij nooit weggejaagd was om te vertellen over de brutale behandeling van de slaven.
    Voltaire’s Candide (1759) had de volgende ontmoeting in het naburige Suriname.
    Toen zij dichtbij de stad kwamen, zagen zij een neger op de grond, met slechts een deel van zijn kleren, dat is van zijn blauwe linnenwaden; De arme man had zijn linkerbeen en zijn rechterhand verloren.
    ‘Goede God!’ Zei Candide in het Nederlands, ‘wat doe je daar, vriend, in die schokkende toestand?’
    ‘Ik wacht op mijn meester, Mynheer Vanderdendur, de beroemde koopman,’ antwoordde de neger.
    ‘Was het Mynheer Vanderdendur,’ zei Candide, ‘die je zo heeft behandeld?’
    ‘Ja, meneer,’ zei de neger, ‘het is de gewoonte. Zij geven ons twee linnenwaden voor ons hele kledingstuk tweemaal per jaar. Als we bij de suikerrietjes werken, en bij de molen een vinger verliezen, snijden ze de hand af; En als we proberen weg te lopen, snijden ze het been af; Beide gevallen zijn met mij gebeurd. Dit is de prijs waarmee u suiker in Europa eet.
    Bij Europese en Braziliaanse aandeelhouders werkten toezichthouders, die de arbeiders meedogenloos en brutaal behandelden om hun eigen winst te vergroten.
    Brutale behandeling leidde tot veel opstanden, opstanden en bloedvergieten. Op 23 februari 1763 rebelleerden en protesteerden slaven op Plantage Magdalenenberg op de Canje-rivier in Berbice. Cuffy, een slachtoffer in Lilienburg, heeft rebellen georganiseerd tot een militaire eenheid. Andere sleutelfiguren onder de rebellen zijn Atta, Accara en Accabre met ‘iets meer dan 2.000 maroons, in de gebieden Berbice, Demerara en Essequibo.’
    Er kwam een gruwelijk incident op, na een expeditie tegen rebellen. Handen van Afrikaanse slaven, gedood in de schermutselingen, werden afgehakt en naar Gouverneur van Gravesande gebracht, die hen als “waarschuwing aan posten genageld heeft”.
    De gouverneur riep in de hulp van de Indiase stammen om te voorkomen dat de rebellen binnenland terugkeren. Hij stuurde ook een bericht aan onder meer de St. Eustatius-kolonie. Op 3 mei stuurde de gouverneur van St. Eustatius twee schepen met in totaal 154.
    Door Jacob Gelt Dekker
    Columnist Curaçao Chronicle

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties