28 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 28 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Wednesday, March 27, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 27 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, March 26, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Vaders | Landen van lafenis (23)

HomeAuteursColumn Vaders | Landen van lafenis (23)

Column Vaders | ‘Frieten en droevig België’

Belgisch culinair
Belgisch culinair

Superlatieven haal ik niet zo gemakkelijk van stal om de cuisine van een stad of land te beschrijven. Alles is tot op zekere hoogte immers relatief en dit geldt ook voor droevig maar kookgraag België, verdeeld in zijn drietaligheid, maar eensgezind in zijn superieure smakelijke eten.

Of dit nu wordt opgediend aan de boorden van de winderige Vlaamse Noordzeekust, in mondain, enigszins vervallen Brussel of de in de winter witte Hoge Ardennen tegen de Duitse grens.

De Belgische eetcultuur ontwikkelde zich vele eeuwen geleden in de Bourgondische levenshouding en het felle, korte en volle leven van het carpe diem, het pluk de dag. In die tijd duurden de dagen van de meeste lijfeigenen, boeren, dorpers en hoge heren nu eenmaal niet bepaald lang en het was meteen al fors aftellen en feesten geblazen. Denk aan het schilderij De Boerenbruiloft van Pieter Bruegel de Oude. Die wist dit levenssentiment van het gewone platvoerse volk op voortreffelijke wijze uit te beelden. Denk ook aan componist Carl Orff met zijn cantate Carmina Burana waarin een volgevreten overspelige abt de lof zingt over een geroosterde zwaan, een delicatesse.

Buiten de Belgische landsgrenzen, met zijn voor de leek zo ingewikkelde politieke spel van federale regering en daarnaast opererende ‘provinciale’ en plaatselijke overheden – en daardoor viel het niemand op dat de Belgen gedurende lange tijd een federale, dus overkoepelende regering ontbeerden – staat het land vooral bekend om zijn vele frietkotten waar de ‘french fries’ nog immer in groten getale over de toonbank gaan. Droevig België en wat is er nog triester dan een verlaten frietkot in de regen op het marktplein van Leuven, want ook in deze branche sloegen crisis en recessie zonder erbarmen toe. En aan die frieten is helemaal niets Frans, hoewel dus het buitenland daar onterecht heel anders over denkt.

Streekgerechten die het tot de internationale keuken hebben geschopt zijn wildgerechten zoals marcassin (everzwijn), biche (hert), en Mechelse koekoek of Mechelse kapoenen, konijn met pruimen, mosselen, oesters, maar ook Gentse waterzooi en zijn visvariant Ostendaise dragen bij aan de reputatie van de Belgische keuken. En wat te denken van stoofvlees, paling in ‘t groen, hutsepot en bloedworst met appelmoes?

Belgisch lafen
Belgisch lafen met meer dan 400 soorten bier

Maar nog vrij recent is het koken met bier, en België telt een assortiment van ruim 400 bieren – voor elke dag andere speciale variant dus, dat de Belgische keuken voortstuwt op de internationale scene. De enorme culinaire rijkdom van streekbieren en diverse brouwwijzen bieden een rijk palet van smaakmakers aan inventieve topkoks.

Die Belgische keuken, het is eigenlijk een ietwat burgerlijke navolging van de Franse keuken, maar wordt wel beloond met vele culinaire sterren uit Parijs. In 2007 bijvoorbeeld waren er twee restaurants met drie Michelinsterren, tien met twee sterren en 89 met één ster. Nu zijn het er nog veel meer.

België staat ook bekend om zijn chocolade, met name de praline. Jean Neuhaus vervaardigde in 1912 de eerste praline en zijn merk Neuhaus bestaat nog steeds naast onder meer Leonidas en Godiva. In het begin van de 20e eeuw was er vanuit Belgisch Congo een kwalitatief goede aanvoer van cacao en de verwerkingsnijverheid kon zich technisch verfijnen.

Godiva Chocolatiers
Godiva Chocolatiers

Het grootste deel, namelijk meer dan 90 procent, van de in België geproduceerde chocolade bestaat uit kwaliteitschocolade met cacaoboter zonder toevoeging van andere plantaardige of dierlijke vetten. Naast de eerder genoemde grootchocolatiers, zijn er ook een heleboel artistieke chocolatiers die zeer hoogstaande producten afleveren, zoals zich eens een Belgische chocolatier op het Brionplein had gevestigd die schitterende doch dure chocoladeproducten maakte.

Maar goed, terug naar de patat. Een echte frietkot gestookt op ossen- of paardenvet en de friet in een grote puntzak geserveerd met wat zeezout en een flinke klonter kwaliteitsmayo bestaat er helaas niet op Curaçao. En dat is jammer, want bij het patata- en fried rice-kot van de Chinees is het in dit kader voortdurend kommer en kwel ondanks de gebruikte Hollandse bintjes. Althans, dat staat op de jutezak.

Bron: Facebook Hans vaders

Landen van lafenis – serie columns van auteur Hans Vaders over de cultuur van eten en drinken in diverse verschillende landen.

Dit artikel is geplaatst in

2 reacties

  1. Het zijn niet de “Hollandse bintjes” die het doen maar de kwaliteit van de aardappels, de naam is niet relevant. Die Hollandse bintjes zijn oud en smaakloos geworden na maanden in containers te hebben gezeten.
    Koop een paar kleine aardappels (of pootaardappels), laat ze staan totdat ze beginnen uit te lopen en stop ze daarna met de uitlopers omhoog in een zachte grond of grote bak met aarde, niet in de felle zon! Bedek ze goed met aarde en geef ze regelmatig water.
    Na ongeveer een week beginnen plantjes uit te komen, de aardappels mogen pas geoogst worden na de bloei van de struik, dus wanneer de bladeren geelbruin verkleurd zijn. Dan pas zijn ze rijp en zit er zetmeel in. Elke struik geeft zo’n twee kilo aardappels.
    Op Curacao weet men helaas niet wanneer men aardappels uit de grond moeten halen. Als je ze te vroeg uit de grond haalt zijn ze niet te eten maar dat is met alle groente en fruit zo. Alles heeft de tijd nodig om te rijpen en op smaak te komen.
    Als je dat doet heb je de lekkerste en verste aardappels van het eiland. Op Curacao groeit alles als je maar weet hoe je het een en ander moet doen.

  2. En niet te vergeten zwezerikken, filet americain, hesp, pistolekes etc.. Na 9 jaar Belgie loopt het water nog steeds in de mond.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties