©2016 Renée van Aller en John de Vries
In Nederland woedt al jaren de pensioendiscussie. Rob Goedhart van “Follow The Money” schreef er op 5 januari 2017 een boeiende analyse over. Curaçao wil een algemeen pensioen via verzekeringsmaatschappijen invoeren en Aruba heeft die desastreuze constructie al sinds 1 januari 2012.
Dat is een pensioen op ± individuele basis, dat de verzekeringsmaatschappijen ENNIA of FATUM tegen onbekende kosten voor u beheren. Want verzekeringsmaatschappijen willen winst maken, pensioenfondsen hebben geen winstoogmerk. In het neoliberalisme is alles vermarkt ten koste van de burgers. Wij zijn sinds de invoering van de Arubaanse Landsverordening Algemeen Pensioen in 2012 (LAP) steeds van mening dat de premies veel te laag zijn. Tegen de tijd dat er van het beheerde geld een lijfrente moet worden gekocht, zal blijken dat er vaak onvoldoende geld is om dat te doen. De AOV zal dan zeker zijn afgeschaft en alle pensionado’s kunnen creperen.
Werkgeversbelangen verschillen van werknemersbelangen
De nieuwe pensioenregelingen zijn niet overeengekomen tussen werkgevers en werknemers. Dat gebeurt alleen bij pensioenfondsen, maar niet bij verzekeraars. Opmerkelijk was dat in Aruba de vakbonden niets zeiden, toen de overheid dit onzalige plan doordrukte. Ook niet bij alle ongezonde herzieningen van het overheidspensioenfonds APFA. Uiteraard hebben werkgevers andere belangen dan werknemers. Terwijl de Arubaanse regering het overheidspensioenfonds als bank van lening gebruikte zonder iets te vragen of rente te betalen. Herziening van de pensioenregelingen wordt aldus gelegitimeerd. “De afgelopen jaren wordt telkens gezegd dat het systeem in zijn voegen kraakt en aan een grondige herziening toe is. Bij voorkeur resulterend in een systeem met ‘eigen, individuele pensioenpotjes’. Wie roepen dat eigenlijk? En wat zit er achter deze voorkeur?”vraagt Goedhart zich terecht af. We gaan niet op tijd dood. Ook een duurzaam pensioen in de rest van het Koninkrijk is in.
Politieke propaganda is veel effectiever dan politieke prestaties.
De commerciële verzekeraars willen pensioenverzekeringen, omdat ze er flink aan kunnen verdienen. Vooral nu in Nederland de rekenrente kunstmatig zo laag wordt gehouden. Ook wordt er geen rekening gehouden met het werkelijk rendement. Bovendien hebben bestuurders binnen de pensioenfondsen (ABP) en de toezichthouders banden met de verzekeringsmaatschappijen. Dus het is makkelijk om twee heren te dienen. Dat geldt ook voor een aantal parlementariërs. De vraag zou moeten worden gesteld wat werkgevers en werknemers ervan vinden. Ook de vakbonden moeten zich niet politiek laten omkopen en het belang van de werknemers voor ogen houden. Dat schijnt in toenemende mate moeilijk te zijn, vooral in Aruba. Het is te hopen dat Curaçao het beter doet. Want individuele pensioenen kunnen leiden tot verdeel- en heerstactieken en nepnieuws. Want een duidelijke uitleg waarom deze nieuwe onduidelijke pensioenweg moet worden ingeslagen, ontbreekt. Dat we soms langer leven is allang bekend uit de bevolkingstatistieken. Op de eilanden overlijden veel burgers jong wegens lucht-en watervervuiling, de gevolgen van opgeslagen gevaarlijke stoffen, diabetes, nierfalen en verkeerd eten. Daar zou de overheid alert op moeten zijn. Maar kennelijk vinden onze overheden dat jong overlijden gunstig is voor de positie van pensioenverzekeraars en pensioenfondsen. Bovendien steekt de overheid regelmatig zelf de vingers in het pensioenfonds (Lubbers en Kok gebruikten 30 miljard uit het ABP). Verzekeringsmaatschappijen doen dat structureel via de beheerskosten. De Arubaanse overheid deed hetzelfde bij de APFA en waarschijnlijk gebeurt dat ook bij andere pensioenfondsen in het Koninkrijk door verplichte leningen en het niet afdragen van ingehouden pensioenpremies. De belangen van de werknemers zijn verkwanseld. Door de Hollandse participatiemaatschappij bent u zelf verantwoordelijk, als u alles kwijt bent. U moet dan wel alle noodzakelijke kennis verwerven, want anders wordt het nog erger. Waarom vraagt de regering de burger om vertrouwen, als de regering zelf niet betrouwbaar is? Laat de pensioenfondsen in stand. De toezichthouders moeten beter toezicht houden. Dat schiet te vaak tekort. Geen belangenverstrengeling is gewenst.
Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Vanuit hun kennis en ervaring, toetsen ze de theorie in de praktijk. Renée werkte als jurist lange tijd voor de Universiteit van Aruba en de Arubaanse overheid. John J.P. de Vries was jarenlang werkzaam als jurist bij de overheid en voormalig hoofd van de Arubaanse veiligheidsdienst. Zij presenteren een analytisch en onderbouwd oordeel op actualiteiten. Op alle artikelen rust het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.
Publicatie door: Knipselkrant Curaçao © 2010-2016
Het verhaal heeft 2 kanten.
Op Curacao is er het niet commerciele APC, voorheen APNA, dat geld als een sociale werkplaats voor politieke vriendjes terwijl er aan andere vriendjes voor miljoenen aan consultantsopdrachten worden verstrekt. Oftewel slecht voor het rendement en de pensioenuitkeringen.
Zo heeft KPMG er op zo’n schandalige wijze haar zakken gevuld, dat ze haar nieuwe hoofdkantoor naast APC/APNA heeft gebouwd.
En Ennia heeft zelfs een oud directeur van KPMG tot hoogste baas benoemd, in de hoop dat via zijn contacten en donaties KPMG zou blijven aftekenen op de financiele porkeria die Enna is.