Dus toen zijn buitenechtelijke ex een nieuwe baan kreeg op een advocatenkantoor liet de hitsige hoogleraar daar meteen een taart bezorgen met daarop de fijnzinnige tekst “Gefeliciteerd, tante Klitty”. Vooral dat Klitty is lekker subtiel.
Zodat alle nieuwe collega’s van het meisje meteen wisten welke verse del er in huis was. En diezelfde meneer heeft nu een kort geding gewonnen tegen deze krant. Iets met inbreuk en privacy! Wij mogen zijn naam niet noemen. Zelfs ik mag als onafhankelijk columnist niet eens zijn voornaam noemen. En zijn achternaam is helemaal taboe. Maar die taart naar die ex is geen inbreuk op de privacy van de dame in kwestie? Zij was ook nog eens een voormalige studente van de man die de bijnaam ‘Een acht voor een nacht’ had.
Als ik die ex was stuurde ik hem vanaf nu dagelijks een geile slagroomtaart op zijn huisadres. Zo’n taart met bovenop een uitvergrote afdruk van zijn hitsige sms’jes en appjes. Gewoon als humor. Zal zijn vrouw keihard om kunnen lachen.
Vroeger toen ik dom was keek ik altijd huizenhoog op tegen het universitaire wereldje vol fijnbesnaarde academici, maar inmiddels weet ik dat het gewoon mensen zijn en dat de meeste leidinggevende mannen uitsluitend met hun sneue snikkel volledige faculteiten dirigeren. Het lijken wel artiesten.
Daarover gesproken: ook zo gelachen om de inzending van San Marino op het Eurovisie Songfestival? De valse zanger had zijn nummer in vijf minuten geschreven en ging probleemloos door naar de finale! Geen idee of dat iets zegt over de kwaliteit van de rest van het veld, maar nu maak ik volgend jaar ook kans.
Ik wil hiermee onze gedoodverfde winnaar Duncan niet kwetsen. Hoop zo dat hij het haalt. Dan kunnen we het Ajax-podium op het Museumplein laten staan en hem komende week met honderdduizend vlaggetjes-gays luid en duidelijk toejuichen. Begrijp dat zelfs Kamerlid Kuzu besmet is met de festivalkoorts en opgewonden met een vlaggetje door Israël sjouwde. Hij had alleen niet door dat het feestje niet in Jeruzalem is, maar in Tel Aviv. En volgens de Israëli’s had hij ook niet het juiste vlaggetje. En of deze islamiet tegen zoveel homo’s kan is natuurlijk ook de vraag.
Maar er zijn natuurlijk veel belangrijker zaken. Zandvoort heeft eindelijk zijn Grand Prix terug. Het hele dorp is in rep en roer. Wie daar volgend jaar in dat weekend een nachtje wil slapen betaalt 4.000 euro voor een bezemkast. Per nacht wel te verstaan. Toen circuiteigenaar Prins Bernhard over deze schofterige prijzen hoorde sprongen de tranen in zijn bril. Zoveel geluk voor de vastgoedbranche. Begrijp inmiddels van deskundigen dat het Zandvoortse circuit wel een beetje ingewikkeld is. Het is moeilijk om iemand in te halen. Dus daarom heeft die Bernhard dat racebaantje ooit gekocht. Past helemaal binnen de koninklijke familie. De niet meer in te halen voorsprong. Symbolisch toch? De blijheid over de terugkeer van de bolides was bij de Oranjes zo groot dat Máxima spontaan het gas van haar auto intrapte en werd aangehouden. In Ethiopië, waar ze een doodgewone mevrouw is. Dat kan nog best ingewikkeld worden. Ze zoekt nog een jurist die haar daar kan verdedigen. Misschien een leuk klusje voor de hitsige hoogleraar. Die wil namelijk wel even een tijdje ver weg van huis. Maar wie belt hem? Moet je toch eerst weten hoe hij heet. Ik mag dat niet zeggen. Daar gaat zijn schnabbel.
Maar er zijn belangrijker zaken. Ik wil het toch nog een keer over Ajax hebben. Ajax en nummer 34! Het nummer van Nouri. En het nummer van het huidige kampioenschap. Er is iets met dit Ajax. Ze stralen zoveel positivisme uit. En dat slaat over op de supporters die het feestje met zijn honderdduizenden zonder wanklank vierden. Alleen burgemeester Femke kreeg nog iets naar haar hoofd, maar Van der Sar liet zien dat hij nog steeds heel goed kan keepen. Dit Ajax maakt het leven weer leuk. Er wordt weer gevoetbald. Knokkende hooligans zijn opeens zo ouderwets. Net als hitsige hoogleraren!
Bron: NRC Handelsblad