Column Youp van ‘t Hek voor NRC Handelsblad

Zit ik net lekker mijn tanden te bleken aan een chloorkippetje, lees ik dat men besloten heeft om de afpersopa van de familie De Mol vrij te laten omdat hij dement zou zijn. Hoezo dement? Schreef hij een jaar lang boven zijn angstaanjagende dreigbrieven aan John de Mol Geachte familie Heineken? Nee toch? Haalde hij taartjes bij een bakker in Wassenaar omdat hij dacht dat John en zijn zus Linda in dat rijkeluisdorp woonden in plaats van in het Gooi? Ook niet.

Deze geraffineerde gluipkop wist zelfs precies hoe de manager van Linda heette. De dienstdoende wonderdokter, die deze bejaarde dorpsgek dement heeft verklaard, heeft vast het prachtige boekje De Laatkomer van Dimitri Verhulst niet gelezen. Hierin veinst een bejaarde dat hij dement is om onder zijn straf uit te komen. Zijn straf is geen gevangenisstraf, maar een huwelijk waarin hij opgesloten zat. Dat is vaak erger. De man in dat prachtboekje zorgt dat hij opgenomen wordt in een tehuis en redt op die manier het laatste deel van zijn leven.

De afpersopa Dirk M. is pas zeventig. Kan je dan al dementeren? Ja hoor. Het gebeurt steeds jonger. Wat te denken van de professor uit het onderzoeksteam rond de MH17 die beelden van stoffelijke resten van de slachtoffers van die vliegramp toonde tijdens een openbare lezing. Een hoogleraar anatomie! Dan ben je toch dokter en heb je een eed afgelegd? Zal die man ooit aan studenten college hebben gegeven? En wat vertelde hij dan? Hoe kan het dat zo’n slimmerik zo in de fout gaat? Schijnwerpers verblinden en meer is het vaak niet. Totaal in de war omdat de sneuneus een lezinkje mocht geven.

En ik zag deze week een radeloze Bram Moszkowicz bij Jeroen Pauw bazelen over zijn politieke plannen met zijn zielige tweemanspartijtje VNL. Zag er knap dement uit.

„Minder belasting betalen”, opperde de aan lager wal geraakte advocaat. Dat is in zijn geval een totaal nieuw standpunt. Tot nu was hij altijd vooral voor helemaal geen belasting betalen. Heeft hij jaren volgehouden. Ach ja, je stelt in de loop van je leven wel eens wat principes bij. Verheug me trouwens op de televisiespotjes van Bram zijn splinterpartijtje waarin we vast en zeker het dansje met Bouterse zullen terugzien. Dit onder het motto dat buitenlandse betrekkingen zeer belangrijk zijn. Als hij zijn zieke vader er dit keer maar buiten laat. Die arme man heeft hij nu wel genoeg misbruikt.

Grappig dat ik wekelijks lees dat er minder amusement op de NPO moet worden uitgezonden, maar dat er ondertussen steeds meer ruimte komt voor charlatans en politieke zielenpoten. Iemand de Amsterdamse stadskoddebeier Hero Brinkman zien schitteren? Kan ook zo naar een gesloten afdeling. Hero werkt nog steeds bij de politie en bij het zien van zijn geleuter begrijp je meteen waarom de cao-onderhandelingen met deze organisatie wat stroef verlopen.

Veel mensen hebben niet door hoe raar ze zijn. Of hoe raar ze zijn geworden. Afgelopen week stond ik na een geklaard klusje in een kleine kantine met een man of twintig wat te drinken. De oprichter van het zaakje was daar ook bij. Man van mijn leeftijd. Opeens zag ik hem in de benauwde ruimte een sigaret tevoorschijn toveren en zijn aansteker pakken. Ik riep:

„Hé Jan, ben je dement of zo?”

Zijn antwoord was dat hij altijd in die kantine rookte, behalve als er zwangere vrouwen waren. Feodaal gedrag dus. Ik legde hem uit dat het 2015 is en de wereld inmiddels anders in elkaar steekt. Ik deed dit uiteraard op mijn manier, dus niet zachtjes onder vier oren, maar gewoon knalhard zodat al zijn medewerkers het goed konden horen. Jan droop besmuikt af om buiten aan zijn zielige staafje te gaan lurken. Zijn medewerkers waren stomverbaasd. Dit was in al die jaren dat dat bedrijfje bestond nog niemand gelukt. Jan is God en God rookt binnen!

Is dit gedrag beginnende dementie? Ik vind van wel. Misschien moet de bijbeunende snotneus Fons de Poel daar eens een objectieve reportage over maken. Een goed portret van mijn dementerende generatie. Hoewel? Als ik hem was zou ik eerst die vrijgekomen afpersopa gaan volgen. In de kroeg, op de golfbaan en in goede restaurants. En dan moet-ie aan hem vragen: „U was toch dement?” Weet u wat hij dan antwoordt?

„Dat ben ik alweer vergeten!”

Bron: NRC