Kreeg het schaamrood moeilijk van mijn kaken deze week. Had te maken met een grove blunder in mijn laatste column waarin ik schreef dat de officier van justitie in 2012 in de verkrachtingszaak van de twee Nijkerkse meisjes in hoger beroep was gegaan omdat hij de straf voor Michael P. te hoog vond. En dit klopte niet. De verdachte had beroep aangetekend. Ik heb in de rectificatie deze week al sorry gezegd, maar doe dat nog een keer. Sorry dus.

Hoe ik tot deze blunder kwam? Simpel. Ik lees veel kranten en graas met grote graagte het internet af. Daar kwam ik dit ‘feit’ niet op één, maar op een aantal sites tegen en zag nergens dat het werd tegengesproken. Daarom nam ik het klakkeloos voor zoete koek aan. Dom? Ja!

Dus ik tik dit stukje vandaag met handschoenen aan en wil me nergens aan branden. Zeker niet aan Fredje Grapperhaus, die onze nieuwe minister van Justitie schijnt te worden. Ik lees iets over onjuiste informatie die hij als Allen & Overy-advocaat verstrekt zou hebben aan een kantonrechter. In deze zaak draait het om een weggepeste Marokkaan bij het altijd integere KPMG-Meijburg. De werkgever van Fredje ontkent uiteraard alles. Dus ik zeg niks.

Begrijp dat Fredje ook in de Raad van Toezicht van het Stedelijk Museum zit. Dat is die kunsttoko met die voor tonnen bijbeunende directeur die deze week is opgestapt. Dat soort Raad van Toezichtklusjes horen wel bij dit soort types als Fredje. Dit is een soort dat graag tegen de kunst aan schurkt. Rond besturen van schouwburgen en concertgebouwen scharrelen altijd dit soort types. Ze zijn handig omdat ze de poenroute binnen de subsidiejungle kennen.

Maar ik zeg niks. Zie alleen dat hij nu al, voor hij echt begonnen is, een gooi doet naar de felbegeerde Ard van der Steurbokaal. Volgens mij ga ik er een hoop lol aan beleven. En u ook. Maar wel checken en dubbelchecken voor ik iets opschrijf.

Datzelfde geldt voor alle namen van diverse kleine Weinsteintjes die ik nu hoor noemen in mijn omgeving. Grijpgrage potelaars die de vrouwelijke sollicitanten allemaal in badjas in de bruidssuite van het Amstel Hotel ontvingen. Welke branche? Elke branche. Ik ken trouwens ook dames die bewust uitgesproken sexy naar een sollicitatiegesprek gingen. Ik ga mijn mannelijke seksegenoten absoluut niet vrijpleiten, maar… ze zijn niet altijd schuldig. Krijg bij het telefonische meldpunt dat de Volkskrant heeft ingesteld om mannen aan te geven ook een beetje vieze smaak in mijn muil. Denk aan PVV en Polen.

Of ik mijn vrouwelijke sollicitanten ook zo ontving? In het begin wel, maar op een gegeven moment ging de sollicitantenseks me stierlijk vervelen en deed ik het anders met mijn toekomstige medewerkers. Ik trok de dames allemaal een indianenpakje aan en ging dan in mijn cowboy-outfit op ze jagen. Zij renden als kleine Klukkluks met pijl & boog door mijn productiekantoor en ik wachtte ze dan als een heuse Arendsoog achter het kopieerapparaat op. Met een klappertjespistool uiteraard. Dat ruikt zo lekker.

Ik heb deze manier volgehouden tot actiegroep De grauwe Eeuw bezwaar ging maken. Ze hebben me duidelijk gemaakt hoe misdadig ik bezig was. Ook hiervoor zeg ik sorry.

Wat ik echt vind van de Saskia Noortbekentenissen en Joyce Roodnatverhalen? Gruwelijk natuurlijk en heel goed dat ze nu verteld worden.

Maar ik wankelde ook even toen ik zag hoe in DWDD de grote schrijver Jan Wolkers bejubeld en bewierookt werd. Zeker toen ter sprake kwam dat hij op zijn zesendertigste met een meisje van zestien begon te hatseflatsen. Oké, dat werd zijn vrouw en de moeder van zijn tweeling, dus dan is het romantisch en ontroerend. Maar Jantje was daar nu niet mee weggekomen. En toen ik hoorde dat hij privégesprekken stiekem op een cassetterecorder opnam, dacht ik vooral: wat een gereformeerde gluipkop. Maar ik heb zoveel van de rode konenboeken van deze man geleerd dat ik hem veel vergeef en zijn biografie zeker ga lezen.

Volgens mij is dit het veiligste stukje dat ik ooit voor deze krant geschreven heb. En nu? Nu ga ik met zeventig zeer beschaafde advocaten van Allen & Overy mijn komende oudejaarsconference doorvlooien. En die wordt dan ook verschrikkelijk humorloos en saai. Heel erg saai.

Bron: NRC Handelsblad