Het kan misgaan in een mensenleven. Faliekant mis zelfs. En vaak is het ook nog eigen schuld van degene die in de problemen zit. Te veel geld uitgegeven, kansloos verliefd geworden op een veel te jong huppeltje of een heel domme handel opgezet en daarin alles verloren. Dat soort dingen. In de loop van mijn leven heb ik veel failliete losers meegemaakt.
Wat je dan moet doen? Met een paar goede vrienden de koppen bij elkaar steken, je portemonnee trekken en het slachtoffer weer een duwtje in de goede richting geven. Dat heet helpen. Een van de grondbeginselen van een samenleving. En die hulp hou je stil. Was een van de eerste dingen die mijn vader en moeder mij leerden.
Ik heb een paar rijke vrienden die op die manier wat gezinnen door de strengste winters hebben geholpen. Zij zorgden ervoor dat ze konden blijven wonen waar ze woonden en dat de kinderen niet op stel en sprong van allerlei sportclubjes af moesten.
De rijke vrienden hadden nooit last van de hulp die ze boden. Hun zorgeloze creditcardleven ging gewoon door. En natuurlijk was het dom wat de loser had gedaan en het was ook niet de eerste keer. Ganzen zijn hardleers. Maar je geeft iemand altijd een tweede kans. En vaak een derde en een vierde. Soms zelfs een vijfde. Maar wat je nooit mag doen is de wanhopige loser aan een paal binden op de kermis en daar met het hele dorp omheen lopen om het slachtoffer te beschimpen en uit te jouwen. Ook al geef je hem daar geld voor. Zelfs zoveel dat hij zijn schulden kan afbetalen.
Waar ik heen wil met dit stukje? Naar die gladjakker van een Erland Galjaard en zijn commerciële televisievriendjes, die een real-life soap hebben gemaakt rond de gevallen Meneer Kaktus, die tot over zijn wenkbrauwen in de financiële shit zit. Laat ik vooropstellen dat ik geen vriend of fan ben van die vroegere kindervriend in pyjama. Ik weet dat de man een treurig kinderprogramma had dat zeer succesvol was. Alleen niet bij ons thuis. Ons toestel weigerde het te ontvangen. Hij schijnt ook nog iets voor volwassenen te hebben gepresenteerd, maar allemaal programma’s die mijn huiskamer niet haalden.
Ik begrijp dat de man er veel geld mee heeft verdiend, heel ordinair naar Thailand is vertrokken en daar berooid van is teruggekeerd. En daarna begon de ellende. De man had geen vrienden die hem een warm huis en wat eten gaven, zocht zelf voortdurend wanhopig de publiciteit en kondigde keer op keer aan dat hij een comeback ging maken. Zijn diepste punt bereikte hij toen hij op de televisie kwam vertellen dat hij het failliete Circus Renz ging redden. Jeroen Pauw gaf de ziel tot mijn verbazing zendtijd.
Inmiddels heeft de man een jonge vriendin (geen huppeltje) en doolt hij, opgejaagd door deurwaarders en schuldeisers, van vakantiehuisje naar vakantiehuisje. De wanhoop spat uit zijn ogen. De man zit op de bodem van de put en is volledig ontoerekeningsvatbaar. En wat doet die enge RTL-baas Galjaard? Die toont de loser aan het volk. Hij doet me denken aan de voetbalsupporters die muntjes naar bedelaars gooiden. Die arme mensen moesten kruipen. Niet dat ik normaal naar dit soort programma’s kijk, maar een vriend tipte mij. Dit moest ik zien. Op mijn iPad nam ik het op een Belgische hotelkamer tot me en dacht: dit is niet waar. Onze maatschappij is niet dusdanig naar de kloten dat dit amusement is. Oké we gooien op Oudejaarsavond nitraatbommen naar politieagenten, brandweerlui en ambulancepersoneel, maar dat is het rapalje. De elite, de omroepbazen, werkt aan deze verloedering niet mee. Wel dus.
Paar weken geleden lazen we hoe diezelfde Erland en zijn gladde vriendjes allemaal wanhopige types met wurgcontracten manipuleerden, maar nu gaat hij nog twaalf treden lager. Een kat in het nauw die bereid is tot heel rare sprongen wordt meedogenloos uitgebuit. De verdediging van die enge Galjaard zal zijn dat Rens vrijwillig getekend heeft. Zal best. Maar sommige dingen doe je niet. Dan geef je die man gewoon geld of je laat hem je auto wassen. Maar dit is laag, meedogenloos en gemeen! Hoe we zo’n Galjaard vroeger noemden bij ons in de kroeg? Gewoon, een lul!
Bron: NRC Handelsblad