Zit in Gent. België dus. En ben hier zojuist bijna omver gereden door een Stint. Beladen met een zevental Vlaamse kleuters. Dat kreng kwam keihard de hoek om. Ik schrok. Allereerst van het ding zelf als wel van het feit dat ze hier nog gewoon rondrijden. Dus de Europese samenwerking is niet zodanig dat je van elkaars fouten leert en na een tragisch ongeval bij je Nederlandse buren dezelfde consequenties trekt? Nee dus.

Dan zullen ze komend nieuwjaar in Knokke wel een uitbundig vreugdevuur op het strand ontsteken. Misschien is het een uitdaging om een record te breken en de pallets hoger te stapelen dan in Scheveningen. Of was Duindorp dit jaar hoger? Ik begrijp dat het daar uiteindelijk om ging. Wie had de langste?

Is het een idee om de op al die Waddeneilanden aangespoelde Ikea-rotzooi op een drietal grote hopen te gooien en die gezellig in de hens te steken? En dat die jutters dan ook een wedstrijd doen wie de grootste puinhoop heeft. Ameland, Vlieland of Terschelling.

Terug naar de brand in Scheveningen. Is Pechtolds flatje een beetje schadevrij uit de strijd gekomen? Of heeft Alexander stiekem zitten hopen dat de vonkenregen hem zou verlossen van deze zachte politieke schande die hem uiteindelijk toch gedwongen heeft om zijn biezen te pakken. Ieder zijn eigen vreugdevuur. Het grappigst van de fik vond ik de persconferenties van zowel de pyromanen als de Haagse burgemeester. Conclusie? Niemand heeft schuld. Alleen de wind. Die was tegen de afspraken in gaan draaien. En daar hadden ze in Den Haag niet op gerekend. Daar draait de wind namelijk nooit.

Ik zag wat foto’s van de brandstapel voor hij in de fik zou gaan en dacht met mijn ondeskundige lekenkop: dat is hoog. Die willen van hun dorp af!

Dat verbaasde me niet. Ik weet dat veel Hagenezen vinden dat Scheveningen in de afgelopen decennia door de vastgoedmaffia verkracht en verminkt is. Een Haagse vriend van mij zei ooit dat er nog maar één oplossing is om van deze betonnen kolerezooi verlost te worden: uitbranden. Een verlossend inferno en daarna opnieuw beginnen. Maar dat zei hij na zeventien pinten. Haagse bluf dus.

Maar heel veel deskundigen hebben op Oudejaarsdag toch naast de brandstapel van 2,5 miljoen kilo hout gestaan? Deskundigen uit de zogenaamde driehoek. De driehoek met wie de burgemeester de zaak gaat evalueren. Maar in eerste instantie stond de driehoek dus vierkant achter dit feestje.

Hoe ik naar de brand keek? Gelaten. Ik dacht: zijn er nog brandweerlieden die dit fikkie willen blussen? Of die de belendende percelen nat willen houden? Dit deden die aardige brandweerlui allemaal terwijl ze met gevaar voor eigen leven bestookt werden met zwaar illegaal vuurwerk. Door jongeren die het ook niet gemakkelijk hebben. Ik zou als ik brandweerman was mijn slang aan de dichtstbijzijnde, ongetwijfeld feestelijk verlichte wilgen hangen en iets anders gaan doen. Uitgeblust noemen ze dat. En dan? Ambulancebroeder worden? Dat zeker niet.

Natuurlijk heb ook ik alle verslagen over Oud en Nieuw gelezen. En van allerlei gestudeerde hotemetoten begrepen dat we op die avond toe zijn aan een massale emotionele ontlading. Dus dan pleeg je georganiseerde moordaanslagen op onschuldige hulpverleners. Zo zit dat. In een van de verslagen kwam een hoogleraar publieksfilosofie aan het woord. Een wat? Een hoogleraar publieksfilosofie. Zo blij dat we die hebben. Volgens haar verwerken we met al dat oudejaarsgeweld onze teleurstellingen. Nou, ik heb niks gestudeerd, maar ik weet dat dat het niet is. Het is gewoon radeloos verwend welvaartsgedrag.

Hoe op te lossen? Dat idiote vuurwerk moet gewoon knalhard verboden worden. En als je het wel hebt moet je voor straf een clusterbom in je hand laten ontploffen. Daarna komt er geen medische hulp. Zoiets? Maar trekt u zich niks van mij aan. Ik moet niet oordelen. Ook niet over een bijna vijftig meter hoge brandstapel naast een dichtbevolkt stadje. Daar heb je deskundigen voor. En wat die Stint betreft: De Belgen zullen het wel beter weten.

Bron: NRC Handelsblad