Geen snelle leerling, dacht ik vorige week zaterdag over de linkse partijtrui Hans Spekman, die in een Volkskrant-interview vertelde dat hij een aantal familieleden aan longkanker heeft verloren. In dat zelfde vraaggesprek ging hij namelijk de tuin in om te roken. Zelden gaf iemand de teloorgang van zijn eigen partij zo goed aan. Alleen al door deze actie.

Dat achterhaalde stinksigaretje in die tuin. Ik vrees dat deze stripfiguur nog van die zware shaggies draait en dat hij daarbij altijd een beetje tabak morst, die hij daarna van zijn broek vergeet te kloppen. In hetzelfde stuk werd ook het huis en het schuurtje van de goede man besproken. Hoe zal ik het zeggen? Hij loopt op van die gezondheidsklompen en houdt van Dolly Parton. Ik weet dat het niet belangrijk is, maar toch… Aanstaande woensdagavond moet Hans na het dramatische verlies van bijna alle Kamerzetels een handjevol bejaarde partijgenoten moed inspreken. Misschien een idee om voor die bijeenkomst een gestut feestzaaltje in Oost- Groningen te huren. Lijkt me qua beeld voortreffelijk. Hoewel?

Ik denk dat ze daar niet echt zitten te wachten op een telefoontje van een voorzitter van een regeringspartij. Ik zou er, als ik Spekman was, niet heen gaan. Rutte durfde ook al niet. Toen de andere lijsttrekkers een tijdje geleden naar het noorden trokken voor een gasdiscussie zat onze minister-president Schijtkrenten YOUP zijn gladde praatjes te verkopen bij Eva Jinek. Daarom vond ik het zo leuk dat de Groningers afgelopen maandag naar Amsterdam kwamen om bij diezelfde Jinek de VVD-voorman te ontmoeten. Die zat er een beetje beteuterd bij. Bijna zielig. Mark had even niks te lachen. Vond ik geestig omdat Rutte doorgaans in al zijn politieke promotiepraatjes steevast jokkebrokt dat hij al lopend op straat altijd allerlei mensen spreekt. Dat zijn meestal types die vinden wat Mark ook vindt. Dat we normaal moeten doen. Ik geloof hem nooit als hij over deze spontane snackbar-dialogen en groentemanontmoetingen rept. Duimzuigerij. En volgens mij nog niet eens uit zijn eigen duim, maar uit die van een of andere gewiekste spindoctor.

Maar nu kwam hij het volk dus echt tegen. In een televisiestudio nog wel. En het was nog live ook. Volk dat zich trouwens keurig gedroeg. Beetje erdoorheen roepen. Meer gebeurde er niet. Als mijn huis erbij stond zoals de woningen van deze Groningers dan zou ik het wel geweten hebben. Geen kluitjes, geen riet, maar boter en vis. En opzouten met je partijdige rijdende rechter van de NAM. Gewoon die paar miljard schadevergoeding betalen. Schijtkrenten.

Denk niet dat Spekman naar Groningen gaat bellen voor een zaaltje. Daarbij heeft deze morsige man ook helemaal geen zaaltje nodig. Volgens mij kan het woensdag ook gewoon bij hem thuis. De eettafel aan de kant en zijn hele aanhang kan er zo in. Er mag gerookt worden.

Hoe zal Hans naar de foto’s van de me et-ups met Jesse Klaver hebben gekeken? Dat lijkt me voor Lodewijk en hem toch een pijnmomentje. Carré is te klein voor deze polder-Kennedy. Jesse droomt al van de Kuip en de ArenA. Of hem dat gaat lukken? Als hij de komende jaren nou eens begint met grootmoedig afrekenen met het verzakte Oost-Groningen dan maakt hij een goede kans.

Wel jammer als woensdag het verkiezingsgereutel voorbij is. Ik hou wel van dit circus waarin beesten nog mogen. Vooral liegbeesten. Mag erg genieten van succesjes als die van Jesse, maar eigenlijk hou ik nog veel meer van de treurigheid. Gekke Henkie Krol, die wegwaait in een verlaten winkelcentrum in Amsterdam- Noord. Of die vrouwenhater Thierry die staat te flyeren op een tochtig plein in Venlo. Maar die kreeg tenminste nog een fotograaf mee. Ik heb begrepen dat de Jannen Dijkgraaf en Roos niemand mee op campagne krijgen en af en toe een selfie naar de media sturen. Uit balorigheid flyeren ze alleen nog in hun eigen halletje. Lijkt me ook wel weer gezellig als je woensdagavond al je kiezers telefonisch kunt bedanken omdat je ze allemaal persoonlijk kent. Terwijl je ooit in een overmoedige bui riep dat je tien zetels zou halen. De lieverds. Of zitten nu nog een paar van die splinters op een Barcelona-wondertje te hopen? 4-0 achter en dan toch nog 6-1 winnen. Wat ik ga stemmen? Ik zweef nog. Tussen wie? Tussen Messi, Suarez en Neymar.

Bron: NRC Handelsblad