Jacobse en Van Es. Dat was het eerste waar ik aan dacht toen ik las over de gebroeders Dral van CDC Tandzorg in het Brabantse Best waar de zieke mond van een mevrouw compleet was leeg getrokken. Onder narcose. Volgens haar was het niet de afspraak. Ze deed mee aan zo’n treurig hulptelevisieprogramma van RTL. Ze loopt nu met een tweedehands Pools klikgebit dat ze drie keer per dag vast moet lijmen.
De broertjes Dral zijn ordinaire tandtechneuten terwijl de mevrouw dacht dat ze tandartsen waren. Zegt natuurlijk ook iets over haar. Witte jassen imponeren. Ze heet trouwens Gans. Maar dat is toeval. Wie de narcose in de kliniek regelt? Een anesthesist? Of krijg je gewoon een klap voor je harses? Ik las dit afgelopen week in deze krant in de zeer informatieve driedelige serie over dit soort stakkertelevisie bij RTL.
Alles wat ik al jaren dacht als ik de ranke, meevoelende en o zo sympathieke Wendy van Dijk met een moddervette dragonder door het beeld zag zeulen, werd dubbel en dwars bevestigd. Las ook nog iets over de empathische Irene Moors die een zwaar gestoorde angsthaas een hoge ladder op stuurde. Is veel hoor als je bang bent: én Moors én een ladder! Ik ben geen kijker van dit soort riooltelevisie, maar als ik er al zappend langskom denk ik: waarom doen jullie dit? Het antwoord is natuurlijk: voor het geld.
Maar ik bedoel: waarom wil je op deze ronduit misdadige manier je centen verdienen? Je misbruikt die wanhopige stakkers die geen geld hebben voor hun neuscorrectie of het genezen van hun psychische aandoening. Die mensen moeten in een ziekenhuis in een anonieme behandelkamer geholpen worden door een aardige dokter en niet door een gladjakker terwijl een miljoen randdebiele kijkers mee loeren. En kom niet aan met het verhaal dat die mensen dit zelf willen. Het gaat niet om die mensen. Die mensen zijn arm en wanhopig. Jullie moeten dit niet willen.
Het echtpaar Galjaard- Van Dijk moet deze ranzige smurrie niet willen maken. Erland Galjaard is de baas van RTL, die deze troep al jaren laat produceren door het kwaliteitsbedrijf Blue Circle, een producent die de patiënten een wurgcontract laat tekenen. Daarin beloven ze te zwijgen over wat hun overkomt. Anders betalen ze een fikse boete. En ze mogen, als ze eenmaal met de behandeling begonnen zijn, niet stoppen. Dan moeten ze namelijk ook dokken. En niet een beetje!
Het getekende wurgcontract mogen ze overigens niet mee naar huis nemen. Dat gaat in de kluis van Blue Circle. Opeens kreeg ik een idee: als we nou eens met een stel redelijk rijke mensen garant gaan staan voor de door Blue Circle of die enge Galjaard te claimen schade als de slachtoffers vrijuit praten. Dus dat ze alles kunnen zeggen. Over hun misbruik in de afvalkliniek, over hun ervaringen met de maffiose tandentrekker, over de ondersteunende psychotherapeuten die ze bijna niet gezien hebben en over al die andere engerds met wie ze te maken hebben gehad. Ze mogen praten en ze hoeven geen seconde bang te zijn. Wij, de rijke stinkerds, betalen als die Galjaard of dat Blue Circle iets durven te claimen.
Ik heb trouwens al contact gelegd met een paar topadvocaten en die vinden het leuk om deze zaak gratis te doen. Natuurlijk zal Galjaard met een paar stumperds op de proppen komen die heel tevreden zijn met hun metamorfose. Ik hoor ze graag. Maar ik wil de mensen die gewoon besodemieterd en misbruikt zijn, vrijuit laten praten. Op de televisie! In de krant! Op de radio. Namen en rugnummers mogen genoemd. Vroeg me ook af of het niet iets is voor het leuke VARA-programma Rambam. Die mogen graag oplichters ontmaskeren.
Ik wil wel samen met zo’n gladde Peter van der Vorst-achtige RTL-presentator undercover naar een anusbleekkliniek om daar wat afspraken te maken. En vlak voor de behandeling trek ik me dan terug omdat ik last heb van een spontane anusbleekfobie. En dan ruzie met de dienstdoende Schoemacher of zo’n andere charlatan. Ik denk ook dat ik mijn collegakakker Beau van Erven Dorens eens ga bellen. Die was in zijn brutale jaren nog weleens in voor dit soort vrolijke Pietje Bell-projecten. Even het kapitaal op stang jagen. Of krijgt hij dan gezeik met zijn baas? Wie dat is? Galjaard.
Bron: NRC Handelsblad