Toen Robin Linschoten gisteren las dat Frank Masmeijer acht jaar moet brommen, ging hij onmiddellijk in hoger beroep. Veel te bang dat hij in dezelfde bajes komt als die jokkebrokkende cocaïnesmokkelaar. Die kans is nihil. Want Frank moet in België achter de stangen en Robin komt in een Nederlands cachot.
Misschien wel op een cel met zijn VVD-collega Ton Hooijmaijers. Gezellig! Of is het gecellig?
Waarom Robin in beroep gaat? Omdat hij de straf van vijf maanden te hoog vindt. En waarom hij nu pas in beroep gaat? Ik denk dat hij eerst heeft afgewacht of de officier van justitie niet in beroep ging, omdat hij de straf voor Robin te hoog vond. U denkt dat u nu een denkfout leest, omdat ik schrijf dat de officier in beroep zou gaan omdat hij de straf van de verdachte te hoog vond. Maar ik kom hier op door de verschrikkelijke moord op de Utrechtse studente Anne Faber.
Want luister en huiver. De man die de politie wist te vertellen waar het lichaam van het meisje verstopt lag en ook verdachte is, was ooit veroordeeld voor een gruwelijke verkrachting van twee minderjarige meisjes. De details in deze zaak zijn met geen laptop te beschrijven. Elke computer slaat op tilt als op het scherm verschijnt wat deze man die nacht in 2010 in die Nijkerkse bosjes geflikt heeft.
Saillant detail is dat de man, die toen nog een jongen was, geen greintje spijt toonde en ook heeft laten weten trots te zijn op deze dubbele verkrachting. Nog interessanter is het feit dat de man toentertijd medewerking aan een psychiatrisch onderzoek heeft geweigerd. Dan kom je namelijk zo goed als zeker niet in aanmerking voor tbs. Ik las dat pas deze week. Bij rechters, advocaten, officieren van justitie en andere types in de rechterlijke handel is dat al jaren bekend. De rechter gaf de man inderdaad geen tbs, maar een straf van zestien jaar omdat hij vond dat de samenleving zo lang mogelijk tegen deze levensgevaarlijke gek beschermd moest worden. En nou komt het: de officier van justitie vond deze straf te hoog en ging in hoger beroep. Voor de zekerheid herhaal ik deze regel nog een keer en druk ik hem vet af: de officier van justitie vond deze straf te hoog en ging in hoger beroep.
In dat hoger beroep werd de straf elf in plaats van zestien jaar en begin januari mocht meneer naar Den Dolder waar hij, als ik de getuigen moet geloven, vrolijk in en uit wandelde. Vorige week reed hij gezellig met de auto van zijn moeder.
Demissionair minister Blok stelt een onderzoek in naar de kliniek in Den Dolder. Wat ik denk? Dat na dat rapport dat de door Blok ingestelde commissie volgend jaar uitbrengt een minister aftreedt. Uiteraard nadat hij of zij aan de familie Faber de excuses van de regering heeft aangeboden. En ik denk dat aan de Kamer wordt beloofd dat het nooit meer kan gebeuren.
Maar mag ik met mijn vier jaar mavo een paar vragen stellen? Gewoon namens mijzelf. Wordt het geen tijd dat de officier van justitie, die het hele dossier van deze Nijkerkse verkrachtingszaak uit 2010 met al zijn gruweldetails kende, en in 2012 in hoger beroep ging omdat de straf van deze engerd te hoog was, onderzocht wordt door het Pieter Baan Centrum? Net als de rechters van de rechtbank die het vonnis met vijf jaar verlaagden. En alle medewerkers van het OM die na een intensieve vergadering besloten in beroep te gaan tegen het eerste vonnis? En mogen de rechters die geen uitzondering maakten om deze knettergek toch tbs te geven ook mee naar Utrecht voor een degelijk psychiatrisch onderzoek in het PBC?
Regelmatig denk ik dat dingen niet waar zijn. Maar die zijn meestal onschuldig. Zoals een zacht dementerende bondscoach die dinsdag nog dacht dat we met 7-0 van Zweden zouden winnen. Maar dat gaat nergens over.
Maar dit? Deze zaak. Waarom liep die man vrij rond? Die vraag wordt door iedereen gesteld. Ook door de stikverdrietige oom van het slachtoffer. De man die namens zijn familie sprak. Een familie die een meisje van 25 heeft verloren. Een meisje dat een stukje ging fietsen. Verloren door een gek die vrij rond liep omdat een zootje onverschilligen in 2012 zat te tukken.
Bron: NRC Handelsblad
In de Nederlandse rechtspraak is het woord ‘vergelding’ een vies woord geworden. De resocialisatie van de dader staat centraal. Geen wonder dat de gemiddelde Nederlander kotst van het huidige rechtssysteem, met haar incompetente en pamperende rechters. Invoering van de doodstraf is de enig juiste remedie.
A.) Het is een passende straf voor dergelijke vergrijpen.
B.) Je sluit recedivekans uit.
C.) Je elimineert de kosten van € 900,= per dag, die een dergelijk figuur de samenleving kost.
Nee, roept slap, hoofdzakelijk links Ned. dan, dit druist in tegen onze beschaving. Maar jonge meisjes door zulke loslopende gekken laten vermoorden, druist daar blijkbaar niet tegen in.
Dat de nederlandse rechtspraak niet deugt dat weten wij, 11 jaar gevang betekend, min 3.5 jaar iv eraf, dus 8.5 jaar zitten, 2010 opgepakt en het gevang in 2012 strafmaat gekregen, dus 2010 tot 2018.5 zitten. Omdat deze gek net zoals al die andere gekken krijgen ze een soort terug kering in de maatschapij, ook Gerrit de Raaf? krijgt een jaar minder gevang,?? ik stop er mee ben een beetje misselijk
Zo te lezen zijn er een hoop totaal incompetente rechters in Nederland klaar om op Curacao gedumpt te worden.
We kunnen dus onze borst nat maken voor een reeks nieuwe Irma Lipsen.
Nederlandse ‘rechters, advocaten, officieren van justitie en andere types in de rechterlijke handel’, regelen ook op de Caraïbische eilanden de rechtspraak. Vandaar dat een veroordeelde nog steeds in de Staten van Curaçao rond loopt. Ben zeer benieuwd of drie jaar ook ‘te hoog’ wordt gevonden. Dat het een recidivist betreft is duidelijk. Vroeger was het mogelijk om criminelen en andere professionele onverlaten naar ‘de Koloniën’ te verbannen. Gelukkig wordt dit niet meer als ‘straf’ beschouwd, anders zouden wij continu hier met dit soort ‘types in de rechterlijke handel’ permanent opgescheept worden.
En wat lezen wij de dag na dat Anna Faber was gevonden in de krant hier in Nederland. De rechtbank Den Haag laat vandaag een verdachte vrij van wie justitie zegt dat hij levensgevaarlijk is. Hij was al eens eerder tijdelijk vrijgelaten, en pleegde toen volgens justitie ook weer twee geweldsdelicten. De 41-jarige Hoessein G. die zijn ex probeerde te vermoorden, dood te knuppelen, is volgens justitie „te gevaarlijk om vrij rond te lopen. De president van de rechtbank, die volgens de krant zei dat „meneer schokkende dingen heeft gedaan”, besloot de Leidenaar desondanks vandaag weer vrij te laten. Ze leren het nooit.