Persbureau Curacao
“Wij willen dat levenloos geboren kindjes op Curaçao ook worden erkend en dat wij deze kindjes een naam kunnen geven die officieel geregistreerd staat in de administratieve systemen van Kranshi en de overheid van Curaçao”, zo leggen zij uit.
In Nederland kunnen kinderen die levenloos geboren worden, wel worden opgenomen in de Basisregistratie Personen (BRP). Ouders kunnen hiervoor een verzoek indienen bij de gemeente. Wanneer het kindje geboren werd, maakt niet uit. Voor alle levenloos geboren kinderen is het mogelijk. Het mag bijvoorbeeld ook al 30 jaar geleden zijn.
Echter hier op Curaçao maakt men bij Kranshi een onderscheid tussen, voor en na 24 weken. De ouders van Imani willen dit niet meer: “Na 24 weken krijgt het levenloos geboren kind wel een officieële naam, maar voor 24 weken niet. De vader kan het kind ook niet eens erkennen.”
“We hebben hulp en steun nodig om te laten zien dat deze kindjes ook het recht hebben om erkend te worden en geregistreerd te zijn. Teken de petitie om uw steun te uiten”, zo verzoeken zij. “Want ook de kindjes op Curaçao hebben recht op hun Naam!”
De petitie tekenen kan via deze link
Bron: CuracaoNieuws
We hebben getekend!
Dit is te schandalig.
“een paar jaar later”
Ik steun jullie initiatief en zal de petitie tekenen. Besef echter dat Curacao een paar later achter loopt bij Nederland mbt wetten. Het is Nederland pas sinds kort, vanaf 3 februari met terugwerkende kracht, mogelijk levenloos geboren kinderen in de BRP te registreren.
“In Nederland kunnen kinderen die levenloos geboren worden, wel worden opgenomen in de Basisregistratie Personen”. Volgens mij is dit pas mogelijk in Nederland, meestal duurt het jaren voordat Curaçao volgt.
Het doet me gelijk denken aan een documentaire die ik zag van medicijnstudenten die stage liepen in Afrika.
Eén van de stagiaires vertelde hoe veel kinderen in het ziekenhuis dood worden geboren en soms neemt de moeder hun dode kind in een tas mee naar huis.
Ik heb al vaker in de clinch gelegen met Kranshi. Men hanteert hier regels van 60 jaar geleden en luistert niet naar redelijkheid noch vanzelfsprekendheid. Zo wordt de echtscheidingsdatum geregistreerd op de dag dat er melding wordt gemaakt, niet de datum dat de echtscheiding is uitgesproken. Er kunnen nog zoveel petities worden gestart, maar de stugheid van de mensen en veroudering van de regels werken niet mee.