Teunis Dokter | DeDagelijkseStandaard.nl

Als je niet wilt dat de hele wereld zich met jou bemoeit, dan doe je er verstandig aan om je neus niet in andermans zaken te steken. Van het eens zo neutrale Nederland is na de Tweede Wereldoorlog echter weinig over. Ons land bemoeit zich met alles en iedereen en loopt voortdurend achter grootmachten aan. Ook dit keer weer, niet in Syrië, maar in Venezuela.

Daar zijn naar aanleiding van de meest recente verkiezingen spanningen ontstaan tussen de oppositie en de verkozen socialistische dictator Nicolás Maduro.

De oproep van de Duitse regering om verkiezingen uit te schrijven in Venezuela wordt nu gesteund door andere Europese landen. De oproep eist nieuwe verkiezingen, doet het land dit niet dan erkennen en steunen de landen oppositieleider Juan Guaido als legitieme president van het land. Hoe je een burgeroorlog aanwakkert? Nou, ongeveer zo dus… Maduro reageert woedend en spreekt van een ‘coupe’. Behalve initiatiefnemer Duitsland sluiten Frankrijk, Groot-Brittannië, Spanje en nu dus ook Nederland zich aan bij de oproep.

Het lijkt wellicht mooi, immers is Maduro een ramp en lijdt het volk honger omdat hij zijn idealen boven de werkelijkheid stelt. Voor hem is het socialisme zo belangrijk dat hij bereid is om demonstraties met geweld neer te slaan. President Maduro weet zich ondanks de oproep van Duitsland en Frankrijk gesteund door landen ‘van de andere kant’: China en Rusland. Zij steunen Maduro. Logisch, want wie het staatshoofd van Venezuela wordt bepaalt in grote mate de relaties met andere landen. Het is dus een strijd om ‘the puppet state’.

Zowel Trump als Poetin willen dat er een president zit die in hún belang handelt en dus maakt het beide grootmachten niets uit wat het effect van de buitenlandse beïnvloeding op de veiligheid van het land is. Dit soort oproepen jagen de spanningen namelijk aan. Waarom? Doordat het de oppositie redenen geeft zich met geweld te roeren tegen het leger. En dan kunnen de domino stenene zomaar eens gaan vallen.

En met de oproep is Nederland ook nog eens hypocriet, want men eist wel nieuwe verkiezingen, maar Venezolaanse vluchtelingen op Curaçao worden aan hun lot overlaten. Oké, dus enerzijds je hard willen maken voor de menselijkheid, maar als puntje bij paaltje komt niet thuis geven? Heel vreemd allemaal. Behalve de schendingen van het volkerenrecht in Syrië blijkt hieruit duidelijk dat het Nederlandse buitenlandbeleid niet goed in elkaar zit. Waar zijn we eigenlijk mee bezig? Waarom lees ik dit in de pers, Stef Blok?

Het Ministerie Buitenlandse Zaken zou er goed aan doen zich wat bescheidener op te stellen, maar nee. Tijd dus dat Nederland nieuw buitenlandbeleid gaat ontwikkelen, niet op de wenken van anderen, maar in haar eigen belang én een beetje principieel voor neutraliteit. Wat zou dat een verademing zijn.

Bron: DeDagelijkseStandaard.nl