Door: Leoni Leidel-Schenk
CURAÇAO – Spraakmakend nieuws, een knallend evenement of sportief hoogstandje, soms wil je als lezer zelf in de pen klimmen. Bij Versgeperst.com en Knipselkrant Curacao.com zijn ingezonden brieven welkom. Vandaag een discussie over of de regering een motie van wantrouwen naast zich neer kan leggen.
Vlak na het ontslag van het kabinet, lieten oppositiepartijen PAR, FOL en onafhankelijk Statenlid Eugene Cleopa weten een motie van wantrouwen in te gaan dienen om de regering definitief naar huis te sturen. Maar de Statenvergadering van dinsdag ging niet door. De partijen krijgen waarschijnlijk pas volgende week de kans om de motie in te dienen, als de eerste Statenvergadering na het zomerreces plaatsvindt.
Volgens Statenvoorzitter Ivar Asjes heeft een motie van wantrouwen geen zin, want de regering zal zo’n motie naast zich neerleggen. De regering kan volgens hem de motie ter kennisgeving aannemen, haar beleid aanpassen of opstappen. Asjes verwacht niet dat de regering zal opstappen.
Maar volgens advocaat Frank Kunneman en Karel Frielink kan de regering zo’n motie niet naast zich neerleggen. “Regering en Statenvoorzitter doen uitspraken die volledig in strijd met de Staatsregeling zijn. Zij proberen de Staten vleugellam te maken, terwijl niet de Staten, maar juist het kabinet demissionair is. Een minister mag een motie van wantrouwen nooit naast zich neerleggen, omdat in de staatsregeling een opstapplicht is vastgelegd. Asjes en de regering zetten de wereld op zijn kop. Hun uitlatingen getuigen van een ondemocratische houding. De schaamteloosheid regeert”, aldus Frielink.
Felix Pinedo stelt in zijn ingezonden brief dat Kunneman en Frielink het aan het verkeerde eind hebben:
Frank Kunneman stelt dat de Staten slechts beperkt kunnen worden door wat is bepaald in het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden, in de Staatsregeling en in internationale verdragen.
Verder stelt hij dat de regering de bevoegdheden van de Staten nooit kan beperken zonder de medewerking van de Staten. Het is volgens mij juist hetgeen in onze Staatsregeling vermeld staat dat het Parlement beperkt worden in haar handelen wanneer de regering het Parlement op grond van artikel 53 van de Staatsregeling ontbindt. Hierbij doel ik dan op hetgeen staat vastgesteld in de Memorie van Toelichting van artikel 53 van de Staatsregeling. De Memorie van Toelichting stelt dat het Parlement moet blijven functioneren tot na de verkiezingen ter waarborging van de continuïteit.
De Memorie van Toelichting stelt tevens duidelijk dat het Parlement ondanks het besluit tot ontbinding in de periode tot aan de ontbinding na drie maanden, allerlei zaken kunnen blijven afdoen en in functie zijn voor het geval zich bijzondere omstandigheden voordoen. Dit heeft dezelfde strekking als hetgeen de gouverneur aan de regering heeft gesteld bij het ondertekenen van het Landsbesluit ter ontbinding van het Parlement. Men kan dan stellen dat conform de analogie het Parlement op grond van hetgeen vastgelegd is in de Memorie van Toelichting van artiekl 53, zichzelf de status van een demissionair Parlement heeft gegeven. De Memorie van Toelichting vormt een onderdeel van elke wet en geeft de geest weer of beter gezegd de bedoeling van de wetgever achter de wet en heeft eenzelfde geldingskracht.
Dus het Parlement heeft, in tegenstelling tot wat Frank Kunneman beweert, met het aannemen van hetgeen vastglegd is in de Memorie van Toelichting, zelf haar handelen beperkt in de periode na het besluit tot ontbinding, door te stellen dat het Parlement allerlei zaken kan blijven afdoen en dat zij in functie blijft voor het geval zich bijzondere omstandigheden voordoen. Indien men niet aan de bevoegdheden van het Parlement had willen tornen, had men gewoonweg moeten stellen dat de bevoegdheden van het Parlement onbeperkt van kracht blijven tot het moment van samenkomen van het nieuw gekozen Parlement.
Verder druist het aannemen van een motie van wantrouwen tegen de ministers om een ander kabinet te vormen, naar mijn mening, regelrecht in tegen de geest van de Memorie van Toelichting van artikel 53 van de Staatsregeling. Trouwens artikel 29 van onze Staatsregeling stelt dat wanneer een minister niet meer het vertrouwen heeft van het Parlement deze zijn functie ter beschikking dient te stellen. De ministers hebben al hun functie ter beschikking gesteld bij de gouverneur. Kunneman en de andere juristen zoals Karel Frielink, die zijn stelling ondersteunen dienen best te weten dat indien dit in een hypothetische situatie een geval voor rechter zou zijn de rechter het Parlement niet ontvankelijk zou verklaren. In dit geval zal de gouverneur eenzelfde positie innemen als de rechter.
Advocaat Karel Frielink reageert weer op het verhaal van Felix Pinedo:
Het eerste lid van artikel 53 Staatsregeling Curaçao geeft aan dat de Staten tussentijds bij landsbesluit kunnen worden ontbonden, hetgeen de ministeriële verantwoordelijkheid voor een zodanig besluit weergeeft. Het betreffende landsbesluit houdt blijkens lid 2 van artikel 53 Staatsregeling Curaçao voorts de last in tot oproeping van een nieuwe verkiezing en tot het samenkomen van de nieuw gekozen Staten binnen drie maanden. Deze bepaling waarborgt de continuïteit van het parlement, omdat de Staten ook na het ontbindingsbesluit moeten blijven functioneren totdat de nieuw gekozen Staten samenkomen. De Staten kunnen ondanks het besluit tot ontbinding allerlei zaken blijven afdoen, en in functie zijn voor het geval zich bijzondere omstandigheden voordoen.
Het derde lid van artikel 53 Staatstregeling Curaçao bevestigt hetgeen hiervoor met betrekking tot het tweede lid is gesteld, namelijk dat de ontbinding pas ingaat op de dag waarop de nieuw gekozen Staten samenkomen. Wat in de Memorie van Toelicht bij artikel 53 Staatsregeling Curaçao staat houdt geen enkele beperking van de bevoegdheden van de Staten in. En nogmaals: de Staten zijn het hoogste orgaan. Zij bepalen zelf wat ze wel of niet goed vinden binnen het gegeven dat ontbinding pas op 2 november 2012 actueel is. Door hun handelen vormen de Staten het staatsrecht. Zo ging het in het verleden ook. De regering moet gewoon luisteren naar het parlement, wat haar staatsrechtelijke illusionisten verder ook beweren!
Een lezer met de alias ‘Free Curaçao’ zet alle gebeurtenissen rond de val van het Kabinet op een rijtje: