Heeft Mike dit helemaal zelf bedacht? En wat schiet de Statia burger met deze inspraak op.
Het belangrijkste probleem in de staatkundige structuur van het Koninkrijk vanuit democratisch oogpunt, is dat de Koninkrijksregering geen wetgevend equivalent heeft; er bestaat niet zoiets als een Koninkrijksparlement. Geen inspraak van de burger van Statia op het niveau wat ertoe doet. In de praktijk controleren de Nederlandse Staten-Generaal de (Koninkrijks)regering, maar voor dit parlement hebben de burgers van de drie Caribische landen geen actief kiesrecht. Ook is het moeilijk om niet te zeggen onmogelijk voor de bewoners van Statia om in dit parlement vertegenwoordiging te verwerven. Het Nederlandse parlement ratificeert dus wetten en internationale verdragen die voor het gehele Koninkrijk gelden, terwijl de ingezetenen van de Caribische delen van het Koninkrijk geen invloed hebben op de samenstelling van dit parlement. De afzonderlijke Staten van de Caribische landen kunnen bovendien de Koninkrijksregering niet controleren, en deze regering is aan hen geen verantwoording schuldig.
Mike Eman en Benny Sevinger probeerden in 2006 via juridische weg, via het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, actief kiesrecht voor de Tweede Kamerverkiezingen af te dwingen, maar zonder succes. In Denemarken zijn er vier van de 179 zetels in het parlement voorbehouden zijn aan vertegenwoordigers van de Faeröereilanden en Groenland (elk twee zetels). Uitbreiding van het kiesrecht kan leiden tot grotere samenwerking tussen Nederlandse en politieke partijen op Statia, Een dergelijke ontwikkeling kan ook van positieve invloed zijn in het vinden van een oplossing voor de huidige situatie.