26 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

DolfijnFM | Toch geld voor fase twee Marie Pampoen

HomeMediaDolfijnFM | Toch geld voor fase twee Marie Pampoen
De reden voor de vertraging is niet bekend

De tweede fase van het strand bij Marie Pampoen gaat toch door. Na de oplevering van de eerste fase gebeurde er niets meer, terwijl in totaal 900 meter kuststrook ontwikkeld zou worden.

De reden voor de vertraging is niet bekend. Het ministerie van Economische Zaken zegt dat een budget van vier miljoen gulden is gereserveerd voor fase twee.

Bron: DolfijnFM

3 reacties

  1. Rens schrijft:
    ….. wat heeft dit mer Marie Pampoen te maken ? ……..

    Ik schrijf:
    Altijd geleerd dat copy paste zeer maaaar zeeeeer gevarlijk is.
    Beter om iets opnieuw in te tioen ipv van kopie paste.
    Ojos met copy paste.

  2. het kan heel mooi zijn
    Soms lig ik er nog wakker van……
    Verschrikt word ik wakker. Ik heb gedroomd over een heel diep zwart gat met daaronder het gekrioel van tientallen groepen hamerhaaien. Ik realiseer me dat ik terug moet. Langzaam ,langzaam, je hebt nog zuurstof genoeg. Maak je Deco – stop. Waar is Jan? Krampachtig probeer ik me in bedwang te houden en word plotseling verlost van alle inspanningen wakker. Het is 03.30 uur en ik lig gelukkig veilig en wel in mijn bed. Soms komen die dingen boven en zijn terug te voeren naar het verleden…..
    Hoe was het ook weer…mijn eerste duikreis naar Sudan ?
    In April 2005 reisde ik met wat duikvrienden uit Maastricht voor de eerste keer naar Sudan. We hadden een 15 daagse Live-aboard reis geboekt aan boord van de “Don Questo”.Dit schip , een tot duikbasis omgebouwde Engelse vistrawler, maakte onder leiding van Lorenzo Segalini vanuit Port Sudan duik- safari’s voor de kust van Sudan en Eritrea. De Italiaan was van huis uit kok geweest in een Vijf Sterren Hotel en had al 15 jaar duikervaring in dit gebied. Ik had er het nodige over gelezen. Ook had ik beelden gezien van dit gebied gefilmd door Jacques Cousteau. Het gebied stond bekend als paradijselijk mooi ,ongerept en alles wat er onder water vroeger leefde aan vissen koralen schaal en schelpdieren was daar nog rijkelijk aanwezig. Het gebied staat bijzonder bekend om zijn Haaien . Duiken tussen haaien daar gingen we voor…..
    Vroeger vonden duikers het noodzakelijk om vanuit stalen kooien te duiken van wegen de haaien. Dit gegeven is langzaam achterhaald. Het idee dat Lorenzo hier al 15 jaar dook, 4 duiken per dag maakte , 200 duikdagen per jaar en elke dag wel 20 haaien om zich heen had en nog leefde gaf me het nodige vertrouwen .
    De reis er naar toe.
    Het gevaarlijkste van de hele onderneming was de reis van Egypte naar Sudan. De vlucht naar Caïro was normaal en de 24 uur stop in deze stad heel bijzonder en zelfs aangenaam. De vlucht van Caïro naar Port Sudan was gevaarlijk, We vlogen met een oude Russische, aan flarden geschoten, Tupolev. De gaten in de romp waren gerepareerd met Polyester matjes en sommige onderdelen zaten er los aan. Het was in die tijd oorlog in Sudan. Laat in de avond zijn we geland op ongeveer 15 km van Port Sudan. Het vliegveld en de vertrek en aankomst hal hadden overal gaten van kogel en granaat inslagen. Hier was kort geleden nog gevochten. Alles wees hierop. Niets functioneerde. Geen water. Geen toiletten. Na een uiterst strenge controle, er stond 20 stokslagen straf op het in bezit hebben van alcoholische dranken. konden we vervoer regelen naar de haven. De gammele Toyota bus werd herhaaldelijk gedwongen te stoppen door Guerrillastrijders. Twee keer heb ik de loop van een Kalasjnikov in mijn nek gevoeld. Gelukkig gebruikte hij zijn geweer alleen om het gordijntje in de bus wat opzij te schuiven voor een betere controle. Na het betalen van wat steekpenningen kwamen we 2.30 uur later aan boord van de Don Questo.
    Het duiken

    Aan boord werden we welkom geheten door Lorenzo en zijn 7 koppige Soedanese bemanning. Na heel veel zaken geregeld te hebben had hij nog een verzoek en 2 vragen.
    Eerst het verzoek om het thuisfront in kennis te stellen van het feit dat wij geruime tijd onbereikbaar zouden zijn .Van de bewoonde wereld afgesloten.
    Vraag 1 was ; is er een dokter bij de groep? In geval van nood.
    Bij deze groep niet
    Vraag 2. Is er iemand die kan navigeren bij de groep? . In geval de boot zonder hem terug gevaren moest worden.
    Deze kon ik met ja beantwoorden. Bovendien had ik, ter voorbereiding de meest recente zeekaarten aangeschaft.
    en daar gingen we….
    Toen ik voor het eerst” mijn kop onder water stak” zaten er 8 haaien onder de boot. Glashelder water en ongerept koraal. Dat beloofde wat te worden. Ik had al meer dan 200 duiken in de Rode Zee gemaakt en af en toe wel eens een haai tegen gekomen. Maar 8 stuks in de eerste minuut .Wauw. Het was er onder water zo mooi en kleurrijk .Onvoorstelbaar mooi.
    Op ons dag programma stonden 4 duiken per dag ,waarvan de eerste ( meestal de diepste duik ) ‘s morgens om 07.00 uur, de 2e om 11.00 uur de 3e om 16.00 uur en om 19.00 uur de laatste duik. Een nachtduik . Meestal gemaakt op de plek van de derde duik. Daarna een 5 gangen menu van een sterren kok onder een waanzinnig mooie heldere sterren hemel bij een heerlijke fles bier. €10. of een verrukkelijke Italiaanse fles rode wijn. € 20. Nog lekkerder van wegen het feit dat deze binnengesmokkeld was.
    Ik citeer uit mijn logboek….
    op een dag voeren we ,tussen 2 duiken , met de rubberboot uit naar een gebied bij Mesharifa. We waren op zoek naar mantaroggen. Na een uurtje varen kwamen we uit bij een klein hagel wit eilandje, met een enorme hoop takken er midden op. Toen we dichterbij voeren zagen we het nest van een Zeearend, hij had 2 jongen….
    Op een van onze tochten zagen we een enorm groot beest onder water. we stopten de boot en lieten ons achterover in het watervallen. In ons midden kwam een enorm grote ronde kop boven water. Hij was loodkleurig en zwaar getekend door de tand des tijd. Hij zwom naar elk van ons toe . Het leek of hij ons wilde begroeten. We maakte foto’s van hem. Nadat hij zijn rondje langs ons had gemaakt verdween hij weer in de diepte . Het was een Leatherback Turtle. Ongeveer 2.50 metergroot 400 kg zwaar en kunnen 100 jaar en ouder worden.
    Zonder meer spectaculair was de shark feeding op zaterdagmiddag. We zaten in een grote kring op ons knieën op 20 meter diepte op de bodem van het rif . De haaien roken wat er gebeuren ging. Lorenzo kwam met 2 grote blikken visslachtafval ,verpakt in 2 plastic zakken aan zwemmen. Het krioelde reeds van de haaien en baarzen. Misschien wel 20. In het midden van de kring werden de blikken leeggeschept. Ongelooflijk wat een vraatzuchtigheid van die haaien. Lorenzo had moeite om wild zwaaiend met zijn barbecue vork een veilig heenkomen te zoeken.

    De duik waar ik van droomde werd gemaakt op 7 april 2005.
    Jan Verhallen en ik hadden ons goed voorbereid om samen een diepe decompressie duik te maken. We waren hiervoor opgeleid en hadden reeds enige ervaringen op dit gebied . Het doel was midden in de leefwereld van de Hamerhaaien te vertoeven. Samen hadden we de dagen vooraf enkele duiken op een diepte van 40 en 50 meter gemaakt . Ons luchtverbruik op die diepte was nagenoeg aan elkaar gelijk.
    De dag voor de geplande Deco – duik maakten we maar 2 duiken om het stikstof niveau in ons bloed enigszins af te bouwen. Verder hielden we volkomen rust, geen alcohol en vroeg naar bed. We maakten afspraken hoe we de duik zouden uitvoeren en controleren. De flessen werden tot barstens toe gevuld .De uitrusting zorgvuldig gecontroleerd. De noodprocedure werd doorlopen.
    Om 07.00 uur doken we vanaf de Zodiac bij Sha’ab Rumi South langs het rif naar beneden. Al eerder waren we hier Hamerhaaien tegen gekomen .Groepen haaien 40 tot 50 stuks. Maar de massa zat dieper. Al heel snel zaten we op onze afgesproken limiet van – 65 meter. Vanaf daar was het één ( 650 meter ) diep zwart gat . Ik had het idee buiten deze wereld te zijn geraakt. Tientallen groepen Hamerhaaienom ons heen, overal waren ze. We raakten gefascineerd door dit beeld. De tijd dat we op deze diepte konden blijven was snel voorbij. De duikcomputer gaf aan dat we gedurende 24 min Deco stop zouden moeten uitvoeren. We hadden nog een luchtvoorraad van 100 bar. We begonnen aan onze opstijging. Het belangrijkste van de duik is gecontroleerd terug komen. Niet sneller dan 10 meter per minuut omhoog. Het gevaar kan zijn dat je in een soort Deco roes komt en van allerlei gekke dingen gaat doen. Dronkenmansgedrag. Om van elkaar te weten dat we nog fit en helder van geest waren hadden we een speciaal hand signaal afgesproken. Na elke 5 meter stijging zouden we elkaar de handpalm tonen .Het nakomen van deze afspraak was het bewijs dat alles onder controle was. Op onze weg omhoog zagen we alles wat de zee te bieden heeft. Hamerhaaien ,white tip haaien, bruine en grijze rif haaien , roggen in soorten, schildpadden, Honderden baracuda’s , ontelbaar veel fuselier vissen , bumphead vissen, napoleon vissen, sweetlips , snappers, picasso vissen . Het hele “gespuis” aan vissen was er. Dit alles in een waanzinnig mooie koraal wereld .Een wereld die opnieuw fantastische kleuren begon te krijgen. We genoten van iedere Deco stop. Heel langzaam kwam het gevoel terug weer in de bewoonde wereld te zijn geraakt. Met voldoende lucht in de fles ( genoeg voor 5 minuten duiktijd) kwamen onder de Zodiac boven. De spanning viel van ons af . We genoten van de blauwe lucht en een verfrissende zeewind. Dit werd tevens mijn mooiste duik
    Maar spannend was het…..en daar lig ik nog wel eens wakker van.
    Met vriendelijk groet,
    Jos Clement

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties