Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao?
Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: [email protected]
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.
De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discrimeneerende taal inhouden worden door ons niet gepubliseerd.
Vandaag laten we ” CHARLES DAVELAAR ” aan het woord…………..
BELASTINGEN HEBBEN verschillende potentiële functies. Hierbij denken we onder andere aan het verkrijgen van inkomsten voor de Staat om belangrijke taken te vervullen, zoals politiebescherming, het onderhouden van een rechtsstelsel en infrastructuur.
De overheid dient ook te zorgen voor een sociaal vangnet en voor het financieren van basis- en voortgezet onderwijs, enzovoort. Over het algemeen is iedereen overtuigd van de noodzaak een steentje hiertoe bij te dragen. Indirecte belastingen zoals de algemene bestedingsbelasting (abb) van weleer en de huidige omzetbelasting (ob) dragen ertoe bij dat, zonder uitzondering, iedereen die geld uitgeeft ook daadwerkelijk bijdraagt aan de overheidskas.
De abb van weleer versus de huidige ob
In 1996 is in de Nederlandse Antillen een Landsverordening ABB ingevoerd. Het systeem was eenvoudig en transparant, hetgeen de democratische controle beter en efficiënter maakte: de abb was een éénmalige algemene heffing bij invoer, bij levering van lokaal geproduceerd goed en bij dienstverlening. Er waren geen ‘schakels’ in de bedrijfskolom. Het systeem was simpel en transparant. De actoren in de bedrijfskolom, vanaf de importeur tot de eindconsument, hadden er geen hoofdbrekens aan.
In 1999 werd echter een nieuwe Landsverordening ingevoerd, houdende algemene maatregelen inzake een Omzetbelasting. De reden voor deze verandering is mij niet bekend.
In de bedrijfskolom betekende dit dat naarmate het product van de ene ‘schakel’ naar de andere overging, telkens opnieuw ob werd geheven. Dus ob op ob, wat alles duurder maakte. Het is bovendien voor de consument niet transparant hoeveel schakels er waren tussen de importeur en de uiteindelijke kleinhandelaar. Naar het bedrag van de geaccumuleerde ob in de eindprijs kan de consument slechts raden. Ook de overheid beschikte niet over het controlemechanisme om dit nauwkeurig te kunnen vaststellen.
Terwijl bij de abb de heffing meteen bij de invoer werd opgelegd, is dit dus bij de ob niet het geval. Er is bij de ob geen transparantie: het is in feite niet bekend over hoeveel schakels obis geïnd, en of de uiteindelijke afdracht wel klopt met wat de klant in rekening is gebracht.
De controlerende stichting Belasting Accountants Bureau (BAB) wist te melden dat slechts een gering percentage van de geïnde ob in de overheidskas terecht komt. Daarom is de BAB met allerlei projecten gekomen om te trachten een hoger percentage van de geïnde ob in de overheidskas te krijgen. Er worden nu zelfs speciale kasregisters uitgedeeld die zogenaamd alle verkopen moeten registreren. De eigenaren van de kleine toko’s zitten echter met de handen in het haar. Ze gaan gebukt onder alle soorten ‘stress’ en sommigen denken er al aan dat ze de handdoek maar in de ring moeten gooien. Dit gecompliceerde kassysteem werkt niet in de kleine toko’s. De zwaarte van het controlemechanisme is ten onrechte op de schouders van de kleine ondernemer gedrukt.
Waarom leggen we inefficiëntie op, in plaats van eenvoud?
De abb als een eenvoudiger systeem vergde minder controlekosten, verhoogde bovendien de transparantie en de overheid kreeg haar geld binnen.
Gelieve deze ingezonden brief te zien als een ‘roep uit het hart’ van de eigenaren van kleine toko’s die het echt niet meer zien zitten. Het is aan de overheid om alle sectoren van onze economie te stimuleren door transparante regels die eenvoudig zijn uit te voeren, en niet door het opleggen van onmogelijke taken. Laten we net zoals Bonaire kiezen voor eenvoud en transparantie. Dus koerscorrectie: terug naar de abb.
CHARLES DAVELAAR
Curaçao