Tekst Hilda Bouman, foto’s Sinaya Wolfert | Financieel Dagblad
De Isla-raffinaderij en Curaçao zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De witte gashouders, donkere staalconstructies en grijze rookpluimen zijn nooit ver weg. Fotograaf Sinaya Wolfert legde de ruim 100-jarige raffinaderij vast.
Het is eigenlijk de mooiste plek van Curaçao, meent fotograaf Sinaya Wolfert, die opgroeide op het eiland; de Schottegatbaai bij Willemstad. En ooit besloot men om op die allermooiste plek een grote, een heel grote olieraffinaderij neer te zetten.
Shell deed dat in 1915 en de maatschappij verkocht het complex weer in 1985 voor het symbolische bedrag van 1 gulden. Zo kon de oliemaatschappij niet verantwoordelijk worden gehouden voor milieuschade. Er is inmiddels veel te doen over die milieuschade. De verouderde raffinaderij zou zelfs tot de ergste tien vervuilers ter wereld behoren. De vriendinnen van Wolfert kwamen uit de wijken waar veel Shell-werknemers woonden en waar de passaatwind nóóit de rook en stank naartoe blies. ‘Tegenwoordig moeten scholen kinderen geregeld naar huis sturen omdat de wind verkeerd staat en de leerlingen last hebben van hoofdpijn’, vertelt Wolfert.
Maar er is ook die andere kant. Nog altijd is Isla een van de grootste werkgevers van het eiland. Tot en met 2019 wordt de raffinaderij, die van de Curaçaose staat is, geëxploiteerd door de Venezolaanse staatsoliemaatschappij Petróleos de Venezuela. Er zijn overnamegesprekken gaande met het Chinese Guangdong Zhenrong. Dat zou de verouderde raffinaderij willen moderniseren of zelfs verplaatsen. Wolfert heeft er een hard hoofd in.
Ook haar relatie met de raffinaderij is dubbel. ‘Het klopt natuurlijk niet, maar als als ik haar dan ’s avonds zie, met al die lichtjes, dan vind ik het ook weer mooi.’
Expo en boek
De foto’s van Sinaya Wolfert zijn t/m 14 april te zien in het Curaçao Museum in Willemstad. Aan een boek wordt gewerkt. In december verscheen ‘Once Upon a Time in Curaçao’ van Wolfert, over het Curaçaose verleden, € 42, sinayawolfert.nl
Bron: Financieel Dagblad