Om naar de uitverkochte laatste voorstelling van en over Boeli van Leeuwen te gaan met in mijn gezelschap zijn goede vriend, violist Eric Gorsira, is een waar genoegen. Temeer omdat de vertoonde film met zo veel achterliggende klassieke muziek omlijst is. Boeli die meeneuriet, liggend op de bank, met gesloten ogen en zijn hoed op. Confronterend voor de man die veel bij Boeli over de vloer kwam, zijn gezin goed kende, lief en leed met hem deelde en al zijn boeken heeft gelezen.
Lees meer…
Bron: Antilliaans Dagblad