Gevaar afgewend?
Het Financieele Dagblad berichtte op 25 maart 2014 dat het Ebolavirus om zich heen grijpt en nu al in Canada gesignaleerd is. De patiënt die in quarantaine wordt gehouden, was in Liberia. Het dodelijke virus is ook in Guinee geconstateerd. In beide landen zijn in korte tijd al 70 mensen overleden. Een veelvoud daarvan zou zijn besmet. Biologische besmetting/terrorisme lijkt dus een groter gevaar dan radioactieve besmetting/terrorisme. Over het veilig(er) opslaan van nucleair afval werd op 24 en 25 maart 2014 vergaderd in den Haag met een aantal bevriende staatshoofden onder leiding van de Amerikaanse president Obama in Den Haag.
Advertentie
Fatsoen en voorbeeldgedrag
Op zondag 23 maart 2014 gaf premier Rutte een persconferentie gezien de komende nucleaire veiligheidstop. Op de vraag van een journalist waarom hij weigert afstand te nemen van Zwarte Piet, maar niet van Marokkanen, herhaalde Rutte zijn vorig jaar ingenomen standpunt. ‘Zwarte Piet is nu eenmaal zwart en het is niet aan de premier om dat te veranderen’. Het gaat verkeerd als Rutte eraan toevoegt: ‘Mijn vrienden op de Nederlandse Antillen zijn heel blij met het feest van Sinterklaas, omdat zij hun gezichten niet hoeven te schminken, terwijl als ik Zwarte Piet speel, ik dagen bezig ben om dat spul van mijn gezicht af te krijgen.’ Sheila Sitalsing zei in de Volkskrant van 24 maart 2014: “Ik dacht aan de VVD-wens om minder, minder, minder rijksgenoten uit de Antillen en vroeg me verdwaasd af welke vrienden dan. Ik dacht aan Barack Obama die vandaag in the Beast door Nederland scheurt en bad dat dat van die schmink hem niet zou bereiken. Ik dacht: misschien is het nog niet zo slecht gesteld met leiderschap in het bedrijfsleven. Het kan zo veel erger.” Ook in de rest van het Koninkrijk viel deze opmerking slecht, zeker gezien de ongepaste opmerkingen van Wilders over Marokkanen. Blijkbaar denkt de premier zich dit soort uitspraken wel te kunnen veroorloven, terwijl hij het afkeurt in Wilders. Opmerkelijk, ook omdat de viering van tweehonderd jaar Koninkrijk eigenlijk alleen maar om Nederlandse heldendaden gaat. Nederlandsch Indië en de West-Indische koloniën spelen geen rol van betekenis in die viering. Ondertussen wordt hard gewerkt om rijksgenoten die niet voldoen aan de Nederlandse eisen te weren uit Nederland. Het nieuwste streven is om nu de wet Bosman even slaapt, de buitenkant van het paspoort maar vast aan te pakken en rijksgenoten een afwijkende kleur Nederlands paspoort te geven. De inhoud bepaalt over het algemeen de vorm, hier zal de vorm vanzelf de inhoud gaan bepalen.
Het NRC deed er nog een schepje bovenop in ‘amusante’ zin. Op 24 maart 2014 verscheen er een column van Arjen van Veelen in het kwaliteitsavondblad, in de vorm van een ingezonden brief gericht aan president Obama. Hij excuseert zich voor zijn onvoldoende Engels en vervolgt: “My prime minister Mark Rutte always says: „In Nederland spreken we Nederlands.” When you were elected, President Obama, I felt proud. Here in Holland we love black people, too, you know. For example, each year in December we even have a special festival to celebrate black people. That’s when Black Pete arrives to bring us presents. I feel ashamed to admit that the last few years, some racist idiots are trying to kick Black Pete out. Only because he is black! Can you imagine it, Mr. President!? But they didn’t succeed. Thanks to Mark. He always says: „Black Pete is Black, otherwise, his name wouldn’t be Black Pete.” I told you Mark is a good guy!
We all love black people – of course we do. They have been bringing us presents for centuries. Have you seen the canals in Amsterdam? The old houses where our merchants used to live? All that glory would never exist without black people! We brought them from Africa to America, so they could bring us presents, and meanwhile become presidents!
We love all foreigners, Mr. President. We even build special hotels for refugees, where they can play table tennis for free before we buy them a ticket back home. We zijn er nog niet uit of het hier gaat om een voorbeeld van goede smaak of het tegendeel.
Misstanden in het Koninkrijk
Afgezien van de viering van tweehonderd jaar Koninkrijk, is er op 2 april 2014 in Aruba een Koninkrijksconferentie. Behalve cohesie (waarin en waarmee?), Small Island Developing States, economische samenwerking en kinderrechten wordt nauwelijks fundamentele zaken besproken. Blijkbaar wordt ook het resultaat van de werkzaamheden van de werkgroepen die in 2011 werden ingesteld tegen het licht gehouden. Over enig resultaat is tot heden niets vernomen. Er is geen concept samenwerkingsregeling, noch een concept geschillenregeling. Voorstellen voor een interlandelijk personen- en goederenverkeer en het voorkomen van verschillen in de interpretatie van wetgeving, waaronder het Statuut zijn ook nergens aangetroffen. Het zou goed zijn als het rapport van de commissie kleine evaluatie Caribisch Nederland diepgaand zou worden gevalueeerd. De daarin vastgestelde oorzaken zijn exemplarisch voor het Nederlandse optreden in het Koninkrijk. De samenwerking laat veel te wensen over en elk departement wil de wet voorschrijven op het eigen terrein. Dat gaat ten koste van de kwaliteit van leven van de eilandbewoners. De bewoners worden regulier over het hoofd gezien, andere belangen wegen zwaarder. Wat ook zou moeten worden besproken (en opgelost) zijn nevenfuncties van politici en ambtenaren, hoe om te gaan met bestuurders die slechts het eigen belang dienen, de financiering van politieke partijen, de screening van politici vóór indiensttreding, de stand van de overheidsfinanciën en –schulden, beoogde bezuinigingen door de overheid (op de overheid zelf), met voorkoming van sociale onrust. De noodzakelijke verbetering van het onderwijsniveau moet eindelijk geregeld worden, zodat voorkomen kan worden dat schoolverlaters geen diploma hebben. De arbeidsinzet van de lokale bevolking moet worden verbeterd en er moet afdoende worden gecontroleerd op illegaliteit in het gehele Koninkrijk. De regels zijn er maar worden in het Caribisch deel van het Koninkrijk niet altijd nageleefd. Ook in Caribisch Nederland moeten de regels aangescherpt worden en kunnen economische passende eisen worden gesteld, maar die zullen vooral moeten worden nageleefd, óók door de bestuurders. Wellicht zou als toetje op de conferentie kunnen worden toegelicht waarom de Nederlandse visie van het Koninkrijk doorslaggevend zou moeten zijn. Dat zou immers betekenen dat Nederland geen levensvatbaar Koninkrijk meer propageert en aanstuurt op onafhankelijkheid van alle eilanden. Dat zou voor alle partijen bijzonder ongunstig zijn, maar wel in de stijl van de PVV, de VVD en wellicht ook de PvdA. Het CDA is een twijfelgeval.
ë2014 Renée van Alller, John de Vries