Willemstad – Het Joods Cultuur Historisch Museum zal ook dit jaar de holocaust herdenken. ,,Gisteravond begon de herdenking in de synagoge”, vertelt coördinator Myrna Moreno. Na deze herdenkingsdienst zal er een expositie ter gelegenheid van de herdenking worden opgesteld in het Joods Cultuur Historisch Museum.

Het doel van het museum is om deze tragische gebeurtenissen te blijven herdenken, ‘zodat de wereld het niet vergeet’. Tegenwoordig zijn er volgens het Joods Cultuur Historisch Museum debatten in sommige schoolgemeenschappen om de holocaust te schrappen uit de geschiedenis. Moreno: ,,Volgens hen heeft deze nooit plaatsgevonden en zij menen dat het een mythe is.” De tentoonstelling is zo’n drie weken te zien in het museum. ,,Ik hoop dat vooral ook scholen naar de expositie komen kijken”, licht Moreno desgevraagd toe.

Het museum is geopend van maandag tot en met vrijdag van 9.00 uur tot 16.30 uur.

Entree voor eilandbewoners is gratis op vertoon van een geldig identificatiebewijs.

Engel van Curaçao’

Het verhaal begon toen de Nederlandse consul Jan Zwartendijk bij de Joodse gemeenschap in Polen had laten weten dat er geen visum nodig was voor Curaçao. Het eiland was in de oorlog (1940-1945) nog Nederlands grondgebied en lag ver buiten het oorlogsgeweld. Veel Joden in het buitenland bespraken het nieuws en maakten plannen om naar Curaçao te vluchten. Er was echter één probleem: om daar te komen moesten ze eerst door de Sovjet Unie. Bij de Russische ambassade werkte echter een Japanner die sympathie koesterde voor joden. Chiune Sugihara werkte als vice-consul. In 1939 woonden er 36.000 joden in de stad Kaunas in Litouwen. In 1940 vluchtten duizenden joden uit Litouwen toen de Duitsers Polen bezetten. Uitgeput, hongerig en bang klampten ze zich daarna aan de hekken van het Japanse consulaat in Kaunas. De Russische consul in Litouwen, die ook een zwak had voor het Joodse volk, gaf de vluchtelingen toestemming om door de Sovjet Unie te reizen, maar eiste daarbij dat elke jood een doorreisvisum voor Japan en een Nederlands toegangsbewijs moest hebben. Toen Chiune Sugihara de massa joden zag die zich aan het hek voor het Japanse consulaat vastklampten, smolt zijn hart. Samen met zijn vrouw schreef Sugihara zes weken lang, valse doorreisvisa uit. In totaal schreef hij 2.178 visa. Onder de vluchtelingen bevonden zich 70 rabbi’s. Het ging niet helemaal zoals het was bedoeld. Eenmaal aangekomen in Japan dat geleid werd door het Japanse leger, werden de joden vastgehouden in Kobe. Maar toch bleven deze mensen leven en vielen niet in de handen van de Nazi’s. In oktober 1941 werden ze overgebracht naar Shanghai, China. Slechts twee joodse vluchtelingen bereikten Curaçao. Sugihara ontving de onderscheiding van ‘Rechtschapen tussen de Naties’. Hij was de enige Aziaat die deze hoge joodse onderscheiding ontving. Toen hij op 31 juli 1986 overleed, was hij 86 jaar. Hij stierf gelukkig, wetende dat zijn opdracht in zijn leven, het redden van duizenden joden, geslaagd was.

Myrna C. Moreno,

Curator Jewish Cultural Historical Museum, Curaçao

Bron: Antiliaans Dagblad