door Reinoud van den Berkhof
Het is druk, heel druk in het kippenhok. Al weken achter elkaar. Hoe komt dat toch? Komt het door de hoge golven, die hun plastic afval op onze kusten beuken? Komt het door die voortdurend harde winden die onze rotsen weer schoonwaaien? Of komt het door de hitte, of door die ene moederkip, die zomaar uit Nederland kwam over fladderen, om ons de zoveelste les te lezen? Of komt het misschien door het gratis onderwijs? Onderwijs, dat niet zo gratis is, als ons wordt voorgespiegeld. Je weet op ons eiland nooit precies wat er aan de hand is. Het is in ieder geval een heen en weer geren en op en neer gefladder van ja welste. Alles kakelt en vliegt door elkaar. Zo erg, dat het leghuis regelmatig op haar fundaties staat te schudden en het kippenhuis, af en toe, bijna in elkaar lijkt te storten van alle kippenellende. Er zijn wel kippen die hanengedrag vertonen, maar geen kip lijkt daarvan erg onder de indruk. Hoe grof en onbeschaafd de scheldpartijen en pikbedreigingen ook zijn. Nergens een echte haan te bekennen terwijl die juist nu, zo verschrikkelijk hard nodig is om enige orde te scheppen in het doorelkaar gekakel.
Zo kakelt een groepje kippen dat er ‘gratis onderwijs’ moet komen. Maar geen haan kraait ‘wie zal dat betalen’! Want onderwijs is helemaal niet gratis. En zo kraait ook geen haan de vraag of ‘dit plan financieel wel goed doorgerekend is’. En of het haalbaar is met al die begrotingstekorten van Curaçao. Want wij, wij van dushi Korsou, wij leven graag op de pof. Dat is onze financiële Caribische cultuur hier. Of het nu de regering is of een privépersoon, lenen hoort er gewoon bij. Lenen bijvoorbeeld, om het gratis onderwijs van je kind voor te financieren. Lenen lijkt een verslaving. Hoe meer leningen hoe groter de afhankelijkheid van banken en andere geldschieters. Daarom doen de banken het hier zo goed, en hebben geldschieters zo veel te vertellen in ons politieke land. Financiën schijnen op Curaçao niet ons sterkste kippenpunt te zijn. Cubaanse hanen kraaien al jaren dat gratis onderwijs in hun land onbetaalbaar is geworden. Zo zijn ook de vele pastechi’s daar, van laag tot hoog, onbetaalbaar geworden. Maar ja, als je hoog in de pikorde staat, is dat niet jouw probleem. Het opportunisme viert in de hoogste pikordes altijd zijn eigen hoogtij. Waar ook ter wereld. Gelukkig beginnen steeds meer Cubaanse kippen in te zien dat hun hanen weleens gelijk kunnen hebben. Maar ja dat is Cuba. Hier niet, want hier zijn geen hanen die kunnen denken, laat staan verstandig kraaien. Daar moeten wij het voorlopig mee doen. Tenzij er gas en olie gevonden wordt, zoals ons nu weer door een andere groep kippen wordt voorgespiegeld. Maar, hadden wij die voorspiegeling niet een keer eerder gehoord? En bleken toen de stukken niet door de vorige regeringsploeg ‘verdonkeremaand’ te zijn? En zo wordt het volk voor de zoveelste maal met een dooie Andes mus onze mondi in gejaagd. Dat vindt men nodig om de aandacht van onze harde werkelijkheid af te leiden. De werkelijkheid dat onderwijs te duur is om gratis te zijn en gas en olie te diep zit om rendabel naar boven gehaald te worden. Als het er al zit.