Timo de Brouwer in gesprek met Peter Eikelenboom
Stichting Curacao Clean Up, Sea Turtle Conservation Curaçao en Milieu en recyclingbedrijf Green Force slaan de handen ineen om Curaçao te ontdoen van plastic tasjes en zakken.
In het kader van “plastic free July”, een wereld initiatief om het gebruik van minder plastic onder de aandacht van de consument te brengen, starten de drie organisaties een inzamelingsactie tegen het gebruik van wegwerp plastic tasjes.
Iedereen die plastic tasjes bewaart heeft tot 19 augustus om ze in te leveren bij te punten waar Greenforce haar recycle containers heeft staan. Daarnaast vragen de intiatiefnemers om een petitie tot een verbod van dit soort tasjes te tekenen.
Volgens Timo de Brouwer van Greenforce, moet de actie vooral meer bewustwording creëren op Curaçao over het gevaar van plastic voor het milieu.
Tijd:3:30
Bron: Radio Hoyer 2
DENK HIER MAAR EENS BIJ NA!!
Bij de kassa van een supermarkt stelt de jonge caissière aan een oudere vrouw voor, dat zij voortaan haar eigen boodschappentas meebrengt, in plaats van een plastic tas te kopen. “Want plastic tassen zijn niet goed voor het milieu”, zo zegt ze.
De vrouw verontschuldigt zich en legt uit: “Wij hadden dat groene gedoe niet toen ik jong was!”
De caissière antwoordt: “Ja, en dat is nou juist: ONS PROBLEEM. JULLIE generatie maakte zich niet druk om het milieu te sparen voor de toekomstige generaties!”
Ze heeft gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in die dagen.
Wij hadden melk in flessen, frisdrank en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel. De winkel stuurde de flessen terug naar de fabriek, daar werden ze gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Dat was ècht recycling, maar voor ons was dat heel gewoon.
Wij liepen trappen, omdat niet elk gebouw we beschikte over roltrappen en liften.
Wij liepen of fietsten naar de kruidenier en hesen onszelf niet iedere keer in een 300 PK machine als we 2 blokken verder moesten zijn.
Maar ze heeft gelijk: wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd!
Babyluiers gingen in de kookwas, omdat wegwerpluiers niet bestonden.
We droogden onze kleren aan de lijn en niet in een energieverslindende machine die 220 volt verbruikt. Wind- en zonne energie droogden onze kleren vroeger.
Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en kregen geen gloednieuwe kleren.
Maar de dame heeft gelijk! Wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.
In die tijd hadden we – misschien – 1 tv of radio in huis en niet 1 op elke kamer.
De tv had een klein schermpje, de grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van de Megastore.
In de keuken werden gerechten met de hand gemengd, geroerd en fijngesneden omdat we geen elektrische apparaten hadden die dit voor ons deden.
Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie.
In die tijd was er geen apparaat met een motor die op benzine het gazon maaide. We gebruikten een grasmaaier die geduwd moest worden en functioneerde op menselijke kracht. We gebruikten een hark om de bladeren te verzamelen en geen bladblazer die door benzine of electriciteit gevoed moest worden.
Wij sporten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden die werken op elektriciteit, te gaan rennen.
Maar ze heeft gelijk, dat groene gedoe hadden we toen niet.
Wij dronken uit de kraan wanneer we dorst hadden, in plaats van uit een plastic fles, die na 30 slokken wordt weggegooid. Wij vulden zelf onze pennen met inkt, in plaats van elke keer een nieuwe pen te kopen.
Wij vervingen de mesjes van een scheermes, in plaats van het hele ding weg te gooien alleen omdat het mesje bot is.
Maar.. wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.
Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar school in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken.
Wij hadden 1 stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te voorzien.
En wij hadden geen geautomatiseerde gadgets nodig om een signaal op te vangen van een satelliet die 2.000 mijl verder in de ruimte hing, om via anderen uit te vinden waar de dichtstbijzijnde pizzatent zich bevindt.
Maar is het niet in-en-in triest dat de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij ‘oudere mensen’ waren, gewoon omdat wij ‘dat groene gedoe’ niet hadden in onze tijd?
Stuur dit door naar andere “egoïstische” oudere mensen, die (niet) zitten te wachten op een les in het behoud van moeder aarde, gegeven door “intelligente” jongeren van deze tijd.