Nelson Mandela zei: ‘het is niet aan de meerderheid om te bepalen wat moreel goed is’. M.a.w. Curacao Pride prima, maar opening door Minister President Rhuggenaath (politiek mandaat) is waarschijnlijk teveel van het goede.
Curaçao rolt van de ene crisis in de andere: economische crisis, crisis in het onderwijs, crisis bij de CBCS, de vakbonden pleiten voor een (extra) crisisheffing enz.enz. Het lijkt erop dat deze crisissen elkaar steeds sneller opvolgen, steeds heviger zijn, en de tussenpauzes voor herstel alsmaar korter worden. Dus, onderwerpen genoeg voor onze Minister president om leiderschap te tonen, ook morele leiderschap.
Hoewel Rhuggenaath zich niet profileert als een morele autoriteit (heeft überhaupt moeite met zich profileren) moet hij zich wel bewust zijn dat Curaçao zich in een moreel vacuüm bevindt. De Kerk, de eeuwenoude ‘behoedster van de waarden’, is door onfrisse schandalen en misbruik haar onbetwiste morele gezag en ook haar politieke macht en maatschappelijke invloed grotendeels (terrecht) kwijt geraakt. En overal waar er een machtsvacuüm ontstaat zijn er groepen en individuen die gretig claim leggen op deze lege plaats. Sommigen zijn van mening dat ‘de staat’ deze nobele rol moet invullen. Wij kennen het principe van scheiding van Kerk en Staat.
Morele autoriteit, echter is ‘iets’ dat binnenin zit. Het heeft te maken met authentiek zijn; aan de binnenkant zijn wat aan de buitenkant tentoongesteld wordt. Gandhi is hiervan een goed voorbeeld: hij bekleedde nooit een politiek mandaat, maar zijn morele autoriteit was echt. Nelson Mandela had ook veel morele autoriteit. Het leek wel alsof zijn persóón alléén het land samenhield. Mensen houden van zulke leiders.
Vandaag beslist iedereen vrij welke morele principes hij volgt en welke niet. Maar in deze sfeer van ‘vrijheid-blijheid’ zijn er nog nooit zoveel verslavingen en depressies geweest. Rhuggenaath, de persoon, mag zijn zijn morele winkelkarretje vullen met wat hij leuk vindt. Echter, Rhuggenaath, de Premier, zou ook een morele autoriteit kunnen vertegenwoordigen. Een appél dat zonder veroordeling of arrogantie (‘shoppen’ naar stemmen) uitgedragen kan worden.

Het is de vraag of wij de homo gemeenschap serieus moeten nemen, in plaats van te manifesteren voor homo rechten willen zij zich dronken voeren en in elkaars achterste kruipen.

Ericlapas graag een beetje temperen.

Met vriendelijke groet.
KKC-commentpolis

Prima hoor. Ik heb nergens moeite mee, gelukkig.

Pride comes before the fall.