Het geldinfuus voor de wederopbouw van Sint-Maarten begint langzaam te druppelen. Organisaties als het Rode Kruis collecteren op volle toeren en vrijdag is er een nationale actiedag. Alleen de Nederlandse regering laat het vooralsnog afweten.
Alle mooie woorden van minister-president Rutte – ‘Die financiële steun, daar doen we niet kneiterig of zuinig over’ – ten spijt.
Het Nederlands instituut voor Beeld en Geluid vormt komende vrijdag het epicentrum van de nationale actiedag voor Sint-Maarten. De uitzendingen op Radio 2 staan de gehele dag in het teken van de ramp die tot nu toe vier eilandbewoners het leven kostte, een vijftigtal mensen verwondde en ruim 90 procent van de huizen heeft beschadigd.
’s Avonds presenteert Art Rooijakkers een live-uitzending met daarin — ongetwijfeld hartverscheurende — gesprekken met ooggetuigen. Met Nederlanders die spontaan zelf acties zijn begonnen – van het inzamelen van zaklampen en kleding tot fundraising voor het onttakelde ziekenhuis. En, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, net als bij de laatste nationale actiedag tegen de honger in Afrika, wederom een batterij BN’ers die aan de telefoon alle donaties van particulieren en bedrijven inventariseren
Allemaal goedbedoelde initiatieven. Maar ze hebben tegelijkertijd ook iets beschamends, iets van borstklopperij. Als een selfie. Een Arjen van der Horstje, de NOS-verslaggever die afgelopen zondag — weggedoken in een vervaarlijke capuchon — verslag deed van orkaan Irma vanaf het strand van Tampa Bay (Florida). Hij suggereerde dat het ook daar een ramp van nationale omvang betrof, terwijl op het strandje achter hem voorbijgangers gewoon in T-shirt en korte broek paradeerden. Meedoen aan zo’n actiedag heeft iets van een Van der Horstje, maar dan omgekeerd: de gever in zwembroek of bikini staat lachend op de voorgrond, terwijl op de achtergrond de huizen en auto’s door de lucht vliegen.
Ontoereikend
Temeer omdat zo’n actiedag materieel weinig hout snijdt. Immers, de noodhulp komt al op gang. Dat verloopt weliswaar niet geheel vlekkeloos. Maar in de meest acute behoeften – voedsel, veiligheid, medische hulp, onderdak – wordt inmiddels voorzien. Waar het aan ontbreekt is geld voor de wederopbouw. Daarmee is naar schatting minimaal 1 miljard euro gemoeid. Ook al wordt de nationale actiedag een groot succes, dan nog is de bij lange onvoldoende om dit daarvan te bekostigen.
Ook al wordt de nationale actiedag een groot succes, dan is de opbrengst bij lange na niet toereikend om de wederopbouw te betalen.
Wie dat geld dan moet gaan betalen? Van hun eigen regering hebben de eilandbewoners weinig te verwachten. Sint-Maarten staat financieel onder curatele. Het land moet tot en met 2018 alleen al een kleine 240 miljoen Antilliaanse gulden (114 miljoen euro) aan betalingsachterstanden en eerdere tekorten wegwerken.
Kneiterig
Dus zijn alle ogen gericht op Nederland. Dat is niet helemaal onbegrijpelijk. Sint-Maarten behoorde tot 2010 tot de Nederlandse Antillen, een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden dat vanaf 1815 een Nederlandse kolonie was. Enig moreel verantwoordelijkheidsbesef is hier dus wel op zijn plaats.
Bron: HP/DeTijd
Het bestuur van SXM is door en door corrupt, en van een bevolking die meteen na de orkaan aan het stelen, roven, overvallen en moorden gaat heb ik ook geen hoge pet op.
Het eerste is genoeg reden om geld uiterst voorzichtig te geven.
Het tweede is genoeg reden om zo min mogelijk geld te geven.
Sinds de VVD aan de macht is worden blijkbaar alleen de grootverdieners ontzien. De bezuinigingen rijzen de pan uit, de burger wordt te zwaar belast, de koopkracht van gepensioneerden en economisch onaanzienlijken wordt al jaren naar beneden bijgesteld. Het gelde klotst tegen de plinten, maar mag van het afwezige kabinet niet worden besteed vanwege het houdbaarheidssaldo, dat saldo dat zo als gewenst inktzwart kan worden afgeschilderd. Wij dachten altijd dat de overheid er was voor alle burgers in het Koninkrijk. Maar kennelijk is die er alleen voor de Haagse elite. Ook de PvdA is verrechts en doet een politieke uitruil met de kapitalisten. Enige voorvarende structurele en langdurige ondersteuning van Sint Maarten lijkt ons essentieel. Kennelijk heeft premier Rutte wel geroepen dat Nederland niet kneiterig zal zijn, maar achteraf kan hij die belofte weer niet waarmaken. Geen worden dat de trustfactor (Edelman.com) zo bedroevend slecht is voor onze bestuurders. Die spelen binnenkamers hun eigen monopoliespel en zijn het contact met de werkelijkheid helemaal kwijt. Renée van Aller & John de Vries